2007 Chiang Mai

      Geen reacties op 2007 Chiang Mai

Dag 10 – Zondag 23 december

Vandaag lekker vroeg opgestaan. Om 7.45u ontbijten en hier hebben we voor het eerst bruin brood, hmmm. Het welbekende gebakken ei erbij en helemaal happy!!!! Na het ontbijt buiten op het bankje een sigaretje roken, en nu even wachten op onze nieuwe gids voor deze dag. Om 8.50u komt hij aanlopen en we maken even kennis. Het is op het eerste gezicht een ADHD Thai, ha, ha, take your time, is hem slogan, maar hoe hij dit zegt geeft je niet echt het gevoel om de tijd echt te nemen, dus voel je je toch wat opgejaagd. Zo zie je maar, nieuwe kapiteins, nieuwe gewoontes. We stappen dan ook maar snel in de MiniVan (busje) voor vandaag en gaan op weg naar de olifantentrip.
 
Het is ruim één uur rijden, en eenmaal aangekomen is het er erg druk met vele andere toeristen. Het begint met een olifantenshow. Echt maf om te zien, olifanten die voetballen, schilderen, doen allerlei kunstjes, zware boomstammen versjouwen en nog veel meer. Wat een reuze beesten zijn het toch!!!
 
Om 11.00u is het zover, klimmen we op de rug van de olifant, die ons door de jungle heen vervoert. Onderweg worden er foto’s gemaakt, en komen we diverse stalletjes tegen waar wij als toerist wat voer voor de olifant kunnen kopen, in de vorm van suikerriet, bamboe en bananen. Ook steken we een rivier over op de rug van dit grote gevaarte, en hij sjokt gewoon de diepte door, lijkt geen enkel probleem te zijn voor dit gigantische beest deze overtocht te maken met ons op zijn rug. Maar het is nog niet zo geweldig als het eruit ziet. Je bonkt van links naar rechts en andersom, op een bamboo bankje en rugleuninkje, dus krijgt je rug en heupen flinke opdonders te verwerken. Maar ja, je moet toch verder om de route af te maken. Heel dubbel dus, geweldig om het mee te maken maar een aanslag op je lichaam. En er moet ook nog gefilmd worden onderweg, dus Hanny heeft het zwaar met al dat geschommel en de spullen die je bij je hebt ook nog proberen vast te houden.  En niet te vergeten jezelf goed vasthouden, om er niet afgeschud te worden.
 
Zie je het al voor je, poeh, poeh, wat een beleving zeg. Maar ook heel erg leuk om mee te maken. We worden na 1,5u bevrijd uit ons bamboo zitje en zijn blij weer vaste grond onder de voeten te hebben. En wat denk je, staat er een ossenkar klaar om hiermee de weg te vervolgen. Dat is een volkomen verrassing. Hier hebben we niet op gerekend. Een mooi ritje door een bergdorpje. We hebben tussendoor nog een koffie break, en ja hoor, de slogan take your time is weer aan de orde. En al na één slokje van onze koffie te nemen staat de gids alweer ongeduldig heen en weer te drentelen om ons heen, dit geeft geen rustig gevoel zoals we direct al dachten vanmorgen.
 
Na de koffie wandelen we naar de rivier, en gaan we een raft-tochtje maken, geen wild water rafting, maar een romantisch, ha, ha, tochtje op een bamboo raft met een bamboo bankje erop. We krijgen een pitriet zonnehoed op en nu is het plaatje compleet. Maar o,o, wat genieten wij van al dit moois hier. Heel rustig worden we vooruit gedreven door de stroming en hebben we een Thai voorop staan die de goede richting geeft aan de raft door met een stok in het water bij te sturen. En ook wijst deze bootsman ons op allerlei gespuis in het water. We zien zelfs een moessonslang langs onze raft zwemmen. Wij vinden dit natuurlijk wel eng, maar deze schijnen niet gevaarlijk te zijn. Na weer ruim één uur volop genieten moeten we helaas deze tocht eindigen. Helemaal geweldig hoor.
 
Nu worden we naar een orchideeën farm gebracht waar een heerlijk buffet klaar staat voor de lunch. En ja hoor, na 10 minuten heeft onze gids zijn hapje al op. Maar wij laten ons niet opjagen en nemen gewoon de tijd. Ook bewonderen wij hier de fantastisch mooie orchideeën. Nog nooit zulke mooie gezien. Allerlei kleuren en hele, hele grote. Geweldig!!!  Zo, nu weer in ons busje, waar onze gids al geruime tijd zit te wachten op ons.
 
Het is nu tijd om naar de Doi Suthep te knorren, een tempel op 1850 meter hoogte . Een heel geslinger door de bergen brengt ons naar deze tempel. Het is wel een echte trekpleister, het is er gruwelijk druk. Je kunt te voet op veeeel trappen omhoog, maar wij kiezen voor de lift. Hanny is zo wie zo al erg zweverig op deze hoogte, wat een vreemd gevoel. Maar dit mag de pret niet drukken, we gaan omhoog met een lift. Eenmaal weer buiten is het er prachtig. Wat een moois je hier weer ziet. Alles blijft je maar verbazen hier, en nooit denk je van uhh, leuk maar…….nee alles is hier wel zo bijzonder mooi. Hier op Doi Suthep zie je het boeddhisme pas echt goed in de praktijk, de monniken zegenen de bevolking en wij maken er foto’s van. Dat is wel gek hoor, maar dit mag gewoon overal. We doen nog even een koffie break hier boven op de berg bij de tempel, en trakteren onze gids op een lekker wafel. Heel bescheiden neemt hij deze van ons aan. Want de Thai blijft super bescheiden en neemt vrijwel niets van je aan, alleen op het eind van de dag verwachten ze een fooitje. Thats all!!! 
 
Nu is het tijd om weer af te dalen met de lift, die in een schacht is gebouwd, apart om te zien. Met ons busje de slingerweg weer naar beneden en terug naar ons hotel. Deze excursiedag zit erop. Een klein fooitje tot besluit en weg is de gids. Hè hè, rust. We zetten koers naar onze kamer, en Hanny ruimt her en der wat. Ook de koffers zijn weer aan de beurt, vertrekklaar voor morgen en Arikus dummelt wat. Na het douchen besluiten we met de Tuk-Tuk naar een lokale markt te gaan. Toch een heel ander soort markt als gisteren. Wel erg leuke koopwaar. Natuurlijk zijn de eetstalletjes ook hier weer ruimschoots aanwezig, maar dit is standaard in Thailand, anders gaat de markt niet door, ha, ha. En wel honderd stoelen waar voetmassage gedaan wordt. Wat een gekte hier.
 
Eerst maar weer eens koffie drinken bij een plaatselijk restaurant, want we weten nu waar we op moeten letten. Als er een groen bord hangt met een witte kok met vork en lepel erop dan is het safe food!!!!! Dan is het hier goedgekeurd door de smaakpolitie, ha, ha. Je moet het maar weten. Even later gaan we weer met de Tuk-Tuk terug en bestellen in ons hotel nog een lekkere sandwich. Want de lunch die je hier krijgt bij de trips die vullen zo goed dat een uitgebreide avondmaaltijd overbodig is. Voordat onze oogjes sluiten kijken we nog even BVN, ook wel lekker even wat nieuws in ons eigen taaltje!
 
Dag 11 – Maandag 24 december
 
Heerlijk uitgeslapen en pas om 9.00u opgestaan. Lekker genieten van het ontbijt en om 10.00u moeten we hier uitchecken. De koffers zetten we in de bagageruimte, want vanmiddag worden we alleen nog opgehaald om naar het treinstation van Chiang Mai gebracht te worden. Maar eerst gaan we hier nog even de stad verkennen voor zover dit lukt. We wandelen er stevig op los en drinken onderweg een lekkere kop koffie. We komen best leuke winkeltjes tegen en kopen wat souvenirs voor de thuisblijvers. Ook meteen nog een nieuwe fototas gekocht want ons oudje begeeft het bijna. We kuieren weer op ons gemak terug, en genieten van alles wat we onderweg zien. Best leuk.
 
Om 15.00u komen we in ons hotel aan en bestellen we ieder een lekker bord spaghetti. Zo lekker!Om 16.00u worden we opgehaald door onze ADHD gids met chauffeur, maar dit is zoals het ongeduldje is, natuurlijk bijna een half uur vroeger als afgesproken. Wij toch maar snel in de Mini-Van en ja hoor, na 10 minuten staan we alweer op het station en de trein vertrekt pas om 17.45u. Zie je wel, echt ADHD. Daar staan we dan, zie de tijd maar door te komen. Maar net over 17.00u komt de trein het perron al op rijden en worden we vrij snel verzocht plaats te nemen in de trein. We hebben het eerste treinstel, waar de privé couchettes zijn.
 
Tussendoor toch maar weer even uitgestapt, want wat duurt dit lang zeg. En nu kunnen we meteen even onze locomotief bekijken, o, o, wat een oud ijzer gevaarte. Moeten wij hiermee naar Bangkok. Als dat maar goed gaat. En je verbaast je hoeveel treinstellen hier aangekoppeld worden die helemaal vol zitten. Allemaal personen die in de nacht naar Bangkok afreizen.
 
Uiteindelijk vertrekt de trein mooi op tijd. Wij bekijken nog eens even goed onze slaapruimte en de ogen fronzen. Wat een vieze toelie eigenlijk. De schemer valt al snel in en we gaan eerst maar eens op zoek naar het restauratie gedeelte. Hier drinken we een kop koffie, maar niet met veel plezier. Ook hier kijkt het verre van schoon, dus snel terug naar onze couchette. Hier aangekomen is de bank al veranderd in een stapelbed, met wel mooi gesealde pakjes waar de lakentjes, dunne dekentjes en kussens in zitten. Dit is schoon zullen we maar denken.
 
En wat nu, het is pas 21.00u. Eerst nog maar eens een sigaretje roken. Dit mag in de tussen ruimtes van de wagons. En hier kijk je zo naar buiten, o, o. Alles hangt los, de deuren van de  wagon sluiten ook niet, dus ja… En de toilet, zo gruwelijk, bah, bah. Er blijft niks anders over als maar snel proberen te gaan slapen. Toch wel apart en ook wel lachen tegelijkertijd. Waar maak je dit mee. Hier in Thailand dus!!!! Hanny lacht wat af, die is altijd wel voor het avontuur te vinden, maar Arikus heeft zo zijn twijfels. Eerst maar eens een slaappilletje innemen en warme kleren aandoen, want het is hier berekoud geworden met die airco. Uiteindelijk gaan we met z’n tweeën onderop de zitting liggen en kijken we wel wat het wordt vannacht.
 
Dag 12 – Dinsdag 25 december
 
Kerstnacht in de trein!!!! Wat een beleving. We zijn net Jozef en Maria in de kribbe, hi, hi. En wat voor een kribbe. Na nog eens een sigaretje weer een nieuwe poging om te slapen. Nu Hanny boven en Arikus onder in het stapelbed. En…..ja, ja, het is gelukt. We worden pas om 6.00u wakker, niet te geloven. Buiten begint het gelukkig alweer licht te worden en dat geeft wel een lekker gevoel. Dan begint het toch al op te schieten. De planning is om 7.00u in Bangkok aan te komen. Eerst maar eens genieten van een aangeboden kop koffie en tegelijkertijd krijgen we te horen dat de aankomst wat later wordt. Hoeveel later weten ze niet. We zijn erg benieuwd. En het wordt uiteindelijk ruim twee uur later. Wat een reis.
 
Op het perron van Bangkok gaan we uit de trein en een gids die ons op staat te wachten deelt ons mee dat het ontbijt er niet meer in zit, het is te laat nu. O nee, hè. Moet niet gekker worden zeg. Wat een domper. Maar wat doen we eraan, niets!!!! Wel kunnen wel op het perron een kop koffie halen, maar dit slaan we af. Er hangt hier een  dichte zwarte smog van al die treinen, bah, bah. Er wordt ons belooft dat er een stop komt onderweg om een kop koffie te gaan drinken. En wie zien we hier, onze chauffeur naar Cha Am is weer onze Wat. Dit is wel leuk zeg, eerst hebben we afscheid genomen van hem in Chiang Mai en nu treffen we hem hier weer. Hij verteld ons dat het nog 3 uur rijden is naar Cha-Am, sodeju ook dat nog. Die afstanden hier, dat is wel een verhaal apart hoor. Wat een gigantisch land is het toch. Maar ja wat wil je, met 60 miljoen inwoners. Hij brengt ons in ieder geval veilig en met 2 stops onderweg, naar Cha Am.
 
En wat zijn we blij als we de zee zien. En wat een mooi hotel, dat Methavalai. Ziet er zo mooi uit zo op het eerste oog. Dit maakt deze dag weer helemaal goed. Even inchecken, en op naar onze kamer. Poeh, poeh, die is echt mooi. In het nieuwere gedeelte zoals ik als voorkeur aangegeven heb. Helemaal top! Inmiddels is het alweer 13.30u. Eerst maar eens even op zoek in het voor ons onbekende Cha-Am of er in de buurt wat lekkers te eten is. Om het hoekje van de straat zijn er verschillende restaurantjes waar we er één uitkiezen. En Hanny wiebelt nog steeds op haar stoel. Lijkt wel of ze van een boot kom. Een trein veroorzaakt dus ook dit gevoel. We bestellen een heerlijke uitsmijter, en genieten hier met volle teugen van.
 
We gaan nog eventjes naar het strand en zakken onderuit op een strandstoel. Wat is dit een lekker gevoel zeg. Een uurtje later gaan we toch maar weer naar onze kamer, het is voor nu even genoeg. De koffer kan nu voor het eerst uitgepakt worden. Hier blijven we totdat we naar huis gaan. We lummelen wat en na een heerlijke douche gaan we weer terug naar het restaurant van vanmiddag. Nu was er hier een buffet diner. Oké, dit nemen wij dan ook maar. Dit is ter ere van de Kerst. O ja, das waar ook, het is kerst. Dit zou je toch echt vergeten met zoveel waanzinnige gebeurtenissen op deze dag. We laten het ons weer heerlijk smaken. Even internetten, ja, ja, dat is hier gratis bij het gebruik van bv alleen al een drankje, handig hoor. Maar dit duurt maar even want we gaan weer snel terug naar het hotel. Hier nog even een drankje nuttigen, maar wat zijn we lam zeg. Er rest maar één ding, snel naar bed!!