Reisverslag Thailand 02-01-2009 t/m 17-01-2009
Vrijdag 02-01-2009 Vertrek Zaltbommel
We vertrekken om 11.15u van huis om eerst naar Andelst te rijden. Daar gaan onze doggies Jerry en Bibi logeren, en het weer zit ook niet mee, er is ijzel op de wegen, dus we willen op tijd vertrekken. De uitgeprinte routeplanner mee, want we hebben onze TomTom uitgeleend. Stom hè. Een lekkere kop koffie later, die we van Henk krijgen, zijn we onze reis vervolgd naar Airparks Düsseldorf. Gelukkig geen toestanden op de wegen, dus zijn we veel te vroeg op onze parkeerplaats aan gekomen. Wel gezellige mensen bij Airparks, even wat gebabbeld, en toen in de gratis bus naar de luchthaven. Prima geregeld.
Daar eerst inchecken, wat rond dwalen, een kop koffie op, een soepie genuttigd, en buiten een sigaretje gerookt. Wat een ellende zeg, met die kou. De tijd kruipt voorbij, we bekijken dan ook
nog maar wat leuke shopjes. Om 17.00u kunnen we het vliegtuig in van Airberlin / LTU. Die vertrekt mooi op tijd, 17.20u. Wel eerst even ijsvrij maken, en daar gaan we de lucht in. We hebben de stoelen vooraf gereserveerd, de heenweg rij 18, terugweg rij 17. Dat is een plusje waard!!! Hanny is behoorlijk ziekjes. Ogen dicht, snotteren, niezen, koud, en ze is heel de reis niet op temperatuur gekomen, het zal de koorts wel zijn. En dan duurt de reis nog langer als dat ie al duurt. Maar ja, je moet er toch naar toe hè.
nog maar wat leuke shopjes. Om 17.00u kunnen we het vliegtuig in van Airberlin / LTU. Die vertrekt mooi op tijd, 17.20u. Wel eerst even ijsvrij maken, en daar gaan we de lucht in. We hebben de stoelen vooraf gereserveerd, de heenweg rij 18, terugweg rij 17. Dat is een plusje waard!!! Hanny is behoorlijk ziekjes. Ogen dicht, snotteren, niezen, koud, en ze is heel de reis niet op temperatuur gekomen, het zal de koorts wel zijn. En dan duurt de reis nog langer als dat ie al duurt. Maar ja, je moet er toch naar toe hè.Zaterdag 03-01-2009 Aankomst Bangkok
Om 9.45u plaatselijke tijd (-6 Nederland) landen we in Bangkok. Een prettige vlucht, goed gezeten de hele vlucht, veel eten en drinken, tot de Duitse schnaps aan toe. Wel is en blijft het een erg lange vlucht.
Nu op zoek naar de koffers, en dat gaat vlotjes. Eerst even kijken waar onze gereserveerde transfer met chauffeur ergens staat hier op deze gigantische luchthaven. Maar ja, er staan er zoveel. Wij vinden hem niet binnen, geen bordje met Mr en Mrs de Jong, dan maar even naar buiten. Eerst even een sigaretje, het is al zo lang geleden dat we gerookt hebben. En een aardige Thaise mevrouw ziet ons met een voucher staan en die heeft voor ons even gebeld met deze en gene, en warempel, zo’n kleine tien minuten later komt er een chauffeur in beeld. Inmiddels is het al 10.30u geworden, en zitten we uit eindelijk om 10.50u in het busje naar het hotel. Poeh, poeh, wat een hitte zeg, nu al.
We komen om 11.40u in ons hotel aan , dus dat gaat gelukkig vlotjes. Maar de volgende keer nemen 
we zelf een taxi, we weten nu hoe het moet. De eerste indruk is even schrikken, een Bangkokse drukke straat, en daar in verscholen het hotel. Op naar de kamer, een mooie en leuke kamer, met balkon, wel met 100% uitlaatgassen, maar ja, das Bangkok hè. Er zijn koffie en theefaciliteiten, LCD tv, dvd speler, wat een luxe. Eerst maar eens douchen, we plakken helemaal. Dan even op pad de boel verkennen nadat Hanny een shot paracetamol en neusspray toegediend heeft. We komen op het terras van ons hotel Navalai River Resort, en dit is helemaal geweldig. Mooi zicht op de rivier en een bootpier, nr 13, met allerlei verschillende boten voor de deur. Hier kunnen we het wel uithouden. Heerlijk om hier op het terras te zitten en te genieten van alles wat je hier ziet. Na wat drankjes gaan we aan de wandel,langs de rivier kun je helemaal oplopen, en door de straat weer terug.
we zelf een taxi, we weten nu hoe het moet. De eerste indruk is even schrikken, een Bangkokse drukke straat, en daar in verscholen het hotel. Op naar de kamer, een mooie en leuke kamer, met balkon, wel met 100% uitlaatgassen, maar ja, das Bangkok hè. Er zijn koffie en theefaciliteiten, LCD tv, dvd speler, wat een luxe. Eerst maar eens douchen, we plakken helemaal. Dan even op pad de boel verkennen nadat Hanny een shot paracetamol en neusspray toegediend heeft. We komen op het terras van ons hotel Navalai River Resort, en dit is helemaal geweldig. Mooi zicht op de rivier en een bootpier, nr 13, met allerlei verschillende boten voor de deur. Hier kunnen we het wel uithouden. Heerlijk om hier op het terras te zitten en te genieten van alles wat je hier ziet. Na wat drankjes gaan we aan de wandel,langs de rivier kun je helemaal oplopen, en door de straat weer terug. Al wandelend komen we aan bij een geweldig mooi park, mooie aangelegde, groene weides, als het Vondelpark bij ons, met een wit Fort erop. Ons maagje begint wel te knorren. Eenmaal weer bij ons hotel terug, bestellen we ieder een bord spaghetti, met ui en bacon. We beginnen rustig aan, is ons motto. En verhip, het smaakt echt verrukkelijk. Voor 2 borden spaghetti met ieder een drankje betalen we 517 Bath, is +/- 12 euro. Wat een koopje voor eten aan het water!! Maar de man met de hamer komt ook aan tafel zitten, en we kunnen onze ogen niet open houden, we vallen zowat van de stoel. En het zonnetje pikt gruwelijk in onze oogjes, dus besluiten we even naar bed te gaan, misschien is het na een klein tukkie beter met ons gesteld. Ook met Hanny natuurlijk die erg last van haar grieperige verkoudheid heeft. Om 16.00u gaan we even op bed liggen, en inderdaad zijn we zo vertrokken. Schrikt Hanny om half 7 wakker, met de gedachte dat we mooi op tijd zijn voor het ontbijt. Ze maakt snel Arikus wakker, om te gaan douchen en te ontbijten (denkt ze). Maar wat later blijkt, het is pas 18.30u in de avond en nog dezelfde dag. Wat een giller zeg. Hoezo jetlag!!! Wat verwarrend dat tijdverschil en de nog niet goed ingestelde klokjes.
Dan maar een kop koffie op het balkon. Inclusief uitlaatgassen en dampen. Hanny ruikt nu toch niets, dus dat komt vandaag goed uit. Zitten we hier samen als een zombie te kijken en ons af te vragen wat nu te doen. En we zijn echt gaar hoor. We besluiten gewoon weer naar bed te gaan en dan morgen er weer fris tegen aan te gaan. En toen dacht Hanny nog even aan haar nieuwe Asusje, die ze nu direct moet uitproberen. Ze besluit een digitaal dagverslag bij te gaan houden, en morgen, niet te vergeten, inloggen om internet verbinding te krijgen, want dat is hier gratis. Driekie is onder de dekens gekropen en Hanny gaat dat zo ook maar eens doen. Nog een paracetamol shotje, en dan morgen fris weer op. Het is inmiddels toch ongemerkt weer 22.30u geworden achter het laptopje, dus het is echt de hoogste tijd.
Zondag 04-01-2009 Varen over de klongs van Bangkok
Vanochtend om 6.45u fris opgestaan. Nu is het echt ochtend!! Eerst even genieten van een kop koffie op het balkon, met een nog steeds een maf uitzicht, wat een bende hier overal. Een op stroomkabels overstekend eekhoorntje hoort ook bij ons uitzicht en dat is erg leuk om te zien. Daarna even douchen en ontbijten om 8.00u. Een eenvoudig, maar heerlijk ontbijt, met witte en bruine boterhammen, een gebakken ei met gebakken spek, lekkere tomatensaus, dus helemaal het vaste vakantie recept. Lekkere koffie, melk, fruit en sappie genuttigd. En dit alles op het terras met uitzicht op de rivier. Het zonnetje op de rug, heerlijk. Zo rond 9.00u komt een man onze richting op lopen, en dat moet onze gids wel zijn voor vandaag. En ja hoor, het is ene Tony. Eerst heeft hij even een verhaaltje gehouden wat we allemaal gaan zien vandaag. We nemen nog een kop koffie, en rond 9.30u springen we op de Express Boat die ons afzet aan de pier van Nonthaburi om naar een leuke markt te gaan.
De boottocht duurt wel ruim een half uur voordat we op de boven genoemde markt arriveren. Op de markt kuieren we door alle straten. En wat je toch allemaal ziet, allerlei beesten, hele varkens koppen, vis die levend dood ligt te gaan, eend geroosterd en gestoomd, bloemen, fruit, groeten en allerlei baksels, waar ook wij van eten. B.v. 20 Bath voor een maaltijd in een zakje. Na de markt varen we in een longtailboat verder over de klongs (kanalen), te mooi om waar te zijn. En waar die mensen in wonen, niet te geloven. Bouwvallige hutjes op het water in alle soorten en maten. De volgende stop is bij een Wat (tempel) met monniken. Er wordt de wekelijkse religieuze dag gevierd. Het is een drukte van jewelste. Hier wordt voor ons lekker eten gemaakt, dus we moeten er aan geloven. Gebak ken noodles met aller lei ins en outs, maar het smaakt verrukke lijk, de noodlesoup slaan we schaamtelijk af, want dit is niet echt niet ons hapje. Nu eerst maar een bijdrage aan de monniken brengen, want het eten is een schenk ing. We doen 100 Bath in de pot, en als dank krijgen we ook nog een Boeddhaatje als geschenk. Eigenlijk een heel apart geloof, dat Boeddhisme. Hup, weer in de boot, nu een mini voor 2 tot 4 personen. Daar maken we weer een geweldige tocht mee, door allerlei kanaaltjes. Wat een water hier in Bangkok zeg. En wat er in het water zit, dat wil je niet weten. Eerst een kanjer van een Varaan die we niet helemaal uit het water hebben zien komen, en daarna vissen die boven het water uitspringen en mee zwemmen met onze boot, het is gewoon eng, en tot besluit een Varaan van bijna 2 meter. Grrrrrr!!!! We varen snel verder, en omdat ons buikje erg vol zit van al dat lekkere eten bij de monniken, slaan we de lunch over.
Op de volgende stop en wisseling van de boot drinken we eerst wat in een Thais barretje, echt Thais. Een ouwe kruk, een krom vrouwtje als bediening, gore tafels, maar o zo aardige mensen. We kopen 3 drankjes en moeten 100 bath betalen. Germ, we geven maar weer wat extra. Daarna stappen we weer in de longtailboot om na ruim 40 minuten weer bij onze pier voor het Navalai Resort aan te meren. Inmiddels is het ruim 14.00u, dus is het een hele trip geweest vandaag en een super geweldige trip. Nog even wat gebabbeld en gezellig nog een drankje genuttigd met onze geweldige Tony, en dan op pad naar het kantoor van ViengTravel, want we moeten nog steeds de rondreis betalen. Met de kaart van Bangkok in de hand op pad, en tegen alle verwachtingen in vinden wij het feilloos. Beetje rechts, beetje links, en overal dezelfde puinzooi, nog even een trap omhoog en hier zit Mark in zijn kantoor. Nou ja, kantoor, ook dit is op zijn Thais natuurlijk, maar goed, het werkt, en dat is uitein delijk het belangrijkste.
We rekenen even af, kletsen nog even wat, en nu lopen we weer terug. En tijdens deze wandelroute, komen we nog een onmens grote Boeddha tegen, wel meer als 45 meter hoog, en 8 meter breed, natuurlijk alles goud wat er blinkt. Intharawihan is de naam van deze Boeddha. Moet 
zelfs de foto in twee delen maken, hij past er niet op in één keer. Het is ook zo’n klein straatje. Je kijkt je ogen uit. Om 17.00u arriveren we weer in het hotel, en drinken nog wat aan de rivier. We gaan ons nu wat opfrissen. Het is een super zonnige dag vandaag, en erg heet. Driekie zijn armpjes zijn zelfs al helemaal verbrand van het zonnetje. Maar eenmaal op onze kamer, en in het bezit van een inlogcode voor gratis draadloos internet, gaat Hanny eerst eens even de emails check en, MSNen, emails terugsturen, bankzaken checken, en dan vliegt de tijd. O jeh, we moeten nog steeds douchen. We zijn dan ook pas om 20.00u beneden op het terras om te eten. Even de menukaart bestuderen en bestellen hiervan twee Thaise schotels, met fried rice. Even afwachten wat we voorgeschoteld krijgen, maar het is verrukkelijk.
zelfs de foto in twee delen maken, hij past er niet op in één keer. Het is ook zo’n klein straatje. Je kijkt je ogen uit. Om 17.00u arriveren we weer in het hotel, en drinken nog wat aan de rivier. We gaan ons nu wat opfrissen. Het is een super zonnige dag vandaag, en erg heet. Driekie zijn armpjes zijn zelfs al helemaal verbrand van het zonnetje. Maar eenmaal op onze kamer, en in het bezit van een inlogcode voor gratis draadloos internet, gaat Hanny eerst eens even de emails check en, MSNen, emails terugsturen, bankzaken checken, en dan vliegt de tijd. O jeh, we moeten nog steeds douchen. We zijn dan ook pas om 20.00u beneden op het terras om te eten. Even de menukaart bestuderen en bestellen hiervan twee Thaise schotels, met fried rice. Even afwachten wat we voorgeschoteld krijgen, maar het is verrukkelijk. Nu besluiten we koffie te drinken op Khao San Road, waar we naar toe wandelden. Wat je ook hier weer ziet allemaal, gaat alle verbeelding te boven. Maar geweldig gezellig hier overal. Eten bakken, grillen, koken, kleding verkopen, leuke pubs, live muziek op verschillende plaatsen, back packers, invalide zwervers en ga zo maar door, maar erg gezellie overal. We hebben een goede keuze gemaakt, een hotel hier in zo’n gezellig buurtje op loopafstand. We drinken een kop koffie, wat jammer genoeg niet de lekkerste is, maar goed, we hebben koffie op. Op de terugweg nog een bier tje, en nu naar de kamer, om dit verslag weer bij te werken. Je maakt hier zoveel mee dat er bij na geen eind aan komt, maar wel lekker, op het balkon, ananas in de mond, voorbijrazend verkeer, en maar typen. Nu maken we toch echt een eind aan deze dag, en sluit hiermee af, tot morgen dan maar weer.
Maandag 05-01-2009 Fietstocht Bangkok China Town
Weer een nieuwe dag. Om 7.00u wakker en we hoeven niet te haasten want we hebben pas vanmiddag om 13.00u een afspraak bij Co v Kessel in China Town voor de fietstocht. Eerst maar eens een bakkie koffie op ons balkon, met het zonnetje op de neus, wat nu al erg warm is, om 7.00u hè, dus dan weet je het wel. En onze dagelijkse gasten, de eekhoorntjes kruipend over de elektra kabels, die houden ons wel bezig, prachtig om te zien. Dan even douchen en op naar het ontbijt. Weer genieten we van ons heerlijke ontbijt aan de rivier en het zonnetje op de rug. We hebben dan ook wel tot 10.00u hier zit ten genieten van alles wat ons overkomt. Fantastische plaats hier. We gaan eerst even boven op het dakterras kijken, want daar schijnt het zwembad te zijn, wat wij nog niet gezien hebben. Ook dit is geweldig, en het uitzicht helemaal. Mooi zwembad met heerlijke ligstoelen, incl. badlakens. Even pootje baden. Lekker hoor!!
Nu maar eens een taxi opzoeken die ons in China Town wil brengen, en die staat recht voor ons hotel. Een maal aangekomen in China Town, bij Grand China Princess Hotel, moeten we 54 Bath afrekenen, dus dat wordt 100 Bath, want wat is nou 2 euro voor 20 minuten in de taxi te zitten. Eerst hier maar eens even rondkijken. En we doen ook nog even aan ramp toerisme, want er is een tweede grote brand in Bangkok in twee dagen, eerst de disco op nieuwjaarsnacht, en nu is er een hotel afgebrand. Eén dode en 119 gewonden. Wat een ellende om te zien. Allerlei hulpverlening is nog druk in de weer, televisie ploegen die interviews afnemen, enz. enz. En nu op zoek naar een biertje en wat fris, het liefst op een terrasje. We lopen er weer flink op los en echt nergens vinden we een gezellig terras. Het is overal een drukte van jewelste, met honderden mensen en auto’s en daar moeten we het voorlopig mee doen.
We gaan bij het kantoor van Co van Kessel vragen waar er toch wat te drinken valt, op een buitenterras, in de buurt. Volgens hem zo wie zo tussen 12.00u en 17.00u alcoholvrij. Maar we moeten maar eens proberen op de hoofdweg volgens hem. En wij maar sjouwen en zweten, en geen alcohol te vinden. Wat een ramp voor Driekie. Hanny heeft al genoeg aan een flesje water, maar wel zo gezellie om samen ergens 
te gaan zitten. Na weer enkele kilometers zwoegen vinden we aan de overkant van de straat een paar tafeltjes waar gekookt gebakken en gebraden wordt en in een vitrine vinden we Shinga. Eindelijk!! Even gevraagd of we er wel mogen gaan zitten, maar dat is niet de bedoeling. Het blijkt dat we bij een supermarktje beland zijn, nou ja hok, en de tafeltjes die er staan zijn van de buren. Maar aardig als de Thai is krijgen we een kruk. Kunnen we even uitpuffen, wat een giller.
te gaan zitten. Na weer enkele kilometers zwoegen vinden we aan de overkant van de straat een paar tafeltjes waar gekookt gebakken en gebraden wordt en in een vitrine vinden we Shinga. Eindelijk!! Even gevraagd of we er wel mogen gaan zitten, maar dat is niet de bedoeling. Het blijkt dat we bij een supermarktje beland zijn, nou ja hok, en de tafeltjes die er staan zijn van de buren. Maar aardig als de Thai is krijgen we een kruk. Kunnen we even uitpuffen, wat een giller. O, o, dit is aan niemand uit te leggen, zoveel auto’s, brommers, bussen en tuktuks. Je word er knetter van. Maar ook wel lachen. En wat genieten we van ons natje. Als we onze drankjes op hebben, gaan we op pad naar het beginpunt van onze fietstocht. En weer een zoveelste dodenoversteek overleeft, missen we ons water wat we net gekocht hebben. En Arikus gaat, wel twijfelend of ie de weg terug nog weet, de flessen ophalen. Hanny is maar vast op de trap bij het hotel gaan zitten en er komt al snel een groepje Nederlanders aan, waar ze heerlijk mee kwept, ha ha. We zijn het er allemaal over eens dat we hier geen dag willen wonen, want de smog van al het verkeer, dat is hier enorm. En ja hoor, daar komt Driekie weer aan, hij heeft het gevonden en overleeft. Een half uur later worden we gezellig ontvangen in de lobby van het hotel met een drankje naar keuze. Wij hebben een lekkere kop koffie op. Hmmm, hier zijn we aan toe. Ook hier wat uitleg over de tocht en dan naar beneden in de parkeerkelder, daar staan onze fietsen. Ieder mag een fiets uitzoeken, en daar gaan we op pad. Wat een verkeersgekte hier in China Town.
Midden door China Town heen, met regelmatig gevaar voor eigen leven, fietsen we er flink op los. Na ongeveer een uur gekrioeld te hebben tussen kramen, mensen honden en van alles en nog wat, komen we in een soort sloppen wijk terecht, nog erger als dat we al eerder gezien hebben. Je houd het niet voor mogelijk dat dit allemaal bestaat in zo’n stad. Te gruwelijk om aan te zien. Bij ons is de Avri vele malen schoner, en hier leven ze, zoals het lijkt, met veel plezier op die vuilnisbelten. Bah, bah. Daar tussenin staan de mooiste van de mooiste tempels, daar kun je van de vloer eten. Wat een tegenstellingen hier. Hierna rijden we door een recycling area, wat je hier allemaal ziet, op ons fietsie, automotoren uit heel de wereld op deze plaats verzameld, en alles wat daarbij hoort.
Zuigers,tandwielen,versnellingsbakken, emmers motorolie, teveel om op te noemen, en gewoon alles op straat. O,o, nog nooit zoiets gezien en ook weer niet uit te leggen. Hele straten vol met dit spul en daar navigeren wij doorheen. We zijn zowat in chock. Hierna varen we over met een longtailboot, dat blijft het lekkerst hier, heerlijk met een windje er bij. We vervolgen onze weg door smalle straatjes in de Bush Bush, afgewisseld met in afval puinhopen levende Thai, en gruwelijk mooie tempels, dus erg gevarieerd. Zo rond 17.00u staat er onderweg een verlate Thaise lunch klaar op een plaats, waar onze wenkbrauwen van fronsen. Maar het doet aan het eten niet af, het is perfect, en heerlijk klaargemaakt. Lekker fried rice met een vlees en groente schotel, curry, omelet en lekker koud drinken.
Maar we zitten er zowat doorheen, het is erg veel vandaag en superheet en bijna te indruk wekkend, en niet te vergeten zowat blaren op onze billen. Au, au, wat een pijn zeg. 
Na de lunch (vroeg diner noemen wij het) weer op weg naar een longtailboat en varen we weer terug naar de andere kant van Bangkok. Alle fietsen erin en daar gaan we weer op pad voor de laatste fase. Maar nu gaat de tijd parten spelen, het is al 17.30u en het begint al schemer te worden. We worden aan wal afgeleverd, en moeten nog even tot besluit opnieuw 15 minuten fietsen voordat we bij het beginpunt arriveren. Maar eenmaal aangekomen zijn we zo blij als en kind dat het erop zit. We hebben volgens de gids 15 km gefietst, en moet je je afvragen in wat voor situatie. Een Thaise fiets, bloedheet, hobbel de hobbel, en bijna blaren op de kont!!!
Na de lunch (vroeg diner noemen wij het) weer op weg naar een longtailboat en varen we weer terug naar de andere kant van Bangkok. Alle fietsen erin en daar gaan we weer op pad voor de laatste fase. Maar nu gaat de tijd parten spelen, het is al 17.30u en het begint al schemer te worden. We worden aan wal afgeleverd, en moeten nog even tot besluit opnieuw 15 minuten fietsen voordat we bij het beginpunt arriveren. Maar eenmaal aangekomen zijn we zo blij als en kind dat het erop zit. We hebben volgens de gids 15 km gefietst, en moet je je afvragen in wat voor situatie. Een Thaise fiets, bloedheet, hobbel de hobbel, en bijna blaren op de kont!!! Zo, nu eerst even een sigaretje, dat is er ook bijna niet van gekomen, heerlijk joh. En dan op zoek naar een taxi terug. En voor het hotel staan ze wel maar die willen de meter niet aanzetten, en daar word je hier voor gewaarschuwd, dus dan maar weer lopen. Zoek in deze rijdende mierenhoop maar eens een taxi. Maar verhip, uit een zijstraatje zo’n 2 km verder, komt er een aanrijden, en wij ingestapt. De chauffeur zet netjes de meter aan, en we laten hem het kaartje van ons hotel lezen. Das is ook een giller hier, ze kijken je net aan, en vragen dan in half Thais Engels aan ons de weg. Nou ja, dat weten wij natuurlijk niet, hier tussen die miljoenen inwoners. Hebben we denk wel enkele jaren voor nodig wil je hier iets herkennen in die super waanzinnig grote stad. Een paar keer bestudeerd hij het kaartje nog eens, en draait abrupt de auto midden op de weg, hij rijd waarschijnlijk verkeerd, en moet even de route bijstellen. Maakt ons niks uit, de bank is lekker zacht aan ons kontje, en we horen nagenoeg geen herrie meer.
Ons hotel komt al snel in zicht, en ook deze chauffeur hebben we 100 Bath gegeven. Weer 2 euro, dus waar hebben we het over. Ze buigen als een knipmes voor zoveel geld. Niet normaal hoor. Nu eerst maar even een drankje nuttigen op ons terras aan de rivier, daar is het in verhouding erg rustig in vergelijking met de herrie van vandaag. Maar wat zijn we afgebrand, dus snel naar boven. Hanny moet het verslag ook nog bijwerken, wat het inmiddels alweer bijna 23.00u maakt. En morgen erg vroeg op, we gaan Bangkok verlaten op weg naar de River Kwai, genieten van de natuur. Maar voordat we hier naar toe gaan brengen we eerst een bezoek aan de Floating Market, en we zijn benieuwd wat daar te beleven is. Wordt vervolgd.
