2009 Tree Tops Surat Thani

      Geen reacties op 2009 Tree Tops Surat Thani
Donderdag 08-01-2009 Vertrek Kanchanaburi naar Surat Thani
 
Om 7.30u wakker. Het vaste ritueel, douchen, koffie, en ontbijten. Het ontbijt is weer verrukkelijk. En hier zitten we ongeveer een uurtje om vervolgens naar het zwembad te gaan, lekker genieten van het zonnetje. Maar het valt tegen, kokend heet 10.00 uur’s morgens al. Vlug een plons gemaakt in het zwembad, heerlijk. Driekie gaat even over het resort wandelen. Die heeft geen rust om hier lekker even onderuit te genieten van even niks doen.
 
Om 11.00u gaan we naar de kamer want we moeten uiterst 12.00u uitchecken. Weer even douchen, alles opruimen en de koffer weer vullen. Nu nog even langs de receptie. Daar even uitchecken en we besluiten de resterende tijd te vullen met nog één keertje over The Bridge te gaan naar het dorpje. Weer met knikkende knieën over The Bridge en nu eerst maar eens wat verder het dorpje in. Daar weer veel van hetzelfde, oude krotjes, kippen en hanen op straat, krabbende honden, en zoal meer van dit Thaise straat beeld. We komen wel een restaurantje tegen wat ons wel wat lijkt. We drinken hier wat, met geweldig uitzicht op de rivier. Er komen in dit restaurantje steeds meer mensen, zelfs hele groepen om van een warm buffet te genieten, dus kunnen ook wij hier wel meteen een hapje eten. Na het bestuderen van de kaart kiezen we twee verschillende vleesschotels en 1 fried rice, with pork.
 
En al snel komt het onze kant op. Heerlijk, heerlijk. Wat genieten we weer. En de vaat gaat in een specie kuip, om later, vraag ons niet waar, af te wassen. Want iedereen doet hier de vaat gewoon op straat in een teil, wel lachen om te zien. We moeten, schrik niet, 370 Bath afrekenen, voor 2 bier, Heineken nog wel, 1 spa, 2 vleesschotels en 1 fried rice. Wat een giller, nog geen 8 euro. Nu maar terug naar ons resort, en nog één keer met knikkende knieën over de Bridge. Poeh, poeh, gelukkig de laatste keer. Je zou denken dat dit gaat wennen, maar nee hoor. dit went dus nooit. Wel één geluk, het is vandaag niet zo druk met andere toeristen, zodat de tegenliggers tot een minimum beperkt blijven. Bij ons resort nog even een lekkere kop koffie op, die is echt lekker bij Felix.
 
 
Om 15.30u staat er een chauffeur klaar, met een poepchique Toyota, de auto lijkt zich aan te passen aan het resort, ha, ha. Hiermee gaan we op weg naar het treinstation in Bangkok. Dit kost toch meer tijd dan dat wij zelf hebben gedacht. Met een rookstopje onderweg komen we om 18.15u in Bangkok op het station aan. Een best overzichtelijk en mooi station, waar meteen duidelijk is waar je trein staat, dus hebben we nog wel tijd om even rond te lopen. Eerst maar eens een kop koffie kopen. Er rest niets anders nog wat rond te wandelen, en te kijken waar vandaan onze trein gaat vertrekken. Nr 85, trein stel 14, bed 9 en 10 moeten wij hebben.
 
Dit kan niet fout gaan, het is hier erg duidelijk, zelfs voor ons, ja, ja. Nog een poosje wachten met instappen, maar je kunt het op de perrons niet uithouden van de diesel dampen, en Hanny besluit maar eens naar binnen te gaan. Nu is het gewoon afwacht en wanneer we gaan vertrekken, en zoals al een eerdere erva  ring, we vertrekken 20 minuten later als gepland. En dan het rijden van de trein, de eerste kilometers staat ie meer stil als dat ie rijd, want na ongeveer een half uur zijn we zeker al 5 km opgeschoten, Ach ja, we komen er vanzelf. Er worden meteen formulieren uitgedeeld voor een eventueel ontbijt morgenvroeg of als je nog honger hebt een diner. Wij bestellen ieder een ontbijtje voor 6.00u morgenochtend. En de restauratie medewerker heeft ons nog voorzien van een natje, we hebben hem ook één pilsje gegeven, wat ie stiekem bij ons in de coupé opdrinkt, en we lachen maar wat met hem mee. Niet echt een snugger figuur, een mafkees is het. En nu zitten we hier, ijskoud van de airco in de couchette, het verslag te typen van vandaag, waar morgen een vervolg op komt als we in Surat Thani zijn. Tot morgen!!!!
 
Vrijdag 09-01-2009 Tree Tops Safari Jungle Tour
 
Zo, hier zijn we dan weer. Slapen in de trein, nou ja, slapen met temperaturen rondom 0 graden, de airco is echt te koud. We hebben van alles aangetrokken, maar we hebben het echt zo vrese lijk koud. Af en toe maar wat in kunnen dummelen, en om 6.00u weer helemaal paraat. Nu  nog even wachten op ons bestelde ontbijt. Intussen nog maar eens een sigaretje roken in de smoking area, de tussenruimtes met open deuren. Daar is het erg gezellie tussen al die backpackers. Australiërs, Engelsen, Nederlanders, Chinezen, je kunt het zo gek niet bedenken, ze komen overal van de wereld vandaan. Ja, ja, daar komt het ontbijt, sandwich, gebakken ei,jus en een kop koffie. Het is zo slecht nog niet. En 2,5u later als gepland komen we aan op het treinstation in Surat Thani. Het is inmiddels bijna 9.00u. Nu eerst even zoeken wie ons mee gaat nemen. Ook hier weer een vieze bende, en een tandloze Thai, ha ha, komt ons tegemoet en die brengt ons bij de chauffeur van vandaag. We gaan vandaag naar Nationaal Park Khao Sok. En de chauffeur, we doen een poging wat te vragen, maar nee hoor, geen woord over de grens, no,no, gebaard hij. En de stilte valt in. De taal is hier in Thailand een probleem, vrijwel niemand kan Engels. Dat is wel de reden dat je heel wat aflacht, want je maakt dan echt gekke momenten mee. Als je bv vraagt hoe lang moeten we nog rijden zeggen ze NO KOFFIE.
 
We genieten onderweg van een koffiebreak van 15 minuten, en dan snel weer verder. Met wat gevaren op de weg omdat onze chauffeur ons inziens niet helemaal betrouwbaar is. Hanny wordt er wat sjaggie van. We willen tenslotte wel heelhuids aankomen. Je hoort wel meer van die verhalen van ongelukken als je op reis bent met wazige chauffeurs. Om 12.00u arriveren we eindelijk bij Tree Tops. Even inchecken en onze boomhut bekijken. Een kamer op boomstammen. Hoe verzint iemand dit zeg. En er zit alles op en aan, vaste toilet, douche, 2 x 2 persoon bedden, waterkoker, koffie, en een gevulde koel kast. En dan het uitzicht, een echte Bush Bush. Er wordt ons gevraagd om 13.30u voor de lunch op de 2e verdieping te komen. Eerst maar eens douchen en omkleden en daar gaan we dan. We ontmoeten boven in de restaurant ruimte nog twee andere Nederlandse stellen. Met zijn allen gebruiken wij de lunch, die bestaat uit noodles en fruit. De noodles vallen niet bij iedereen in de smaak, maar Hanny smult er heerlijk van. Even luisteren naar de uitleg van de dag, en wij besluiten te gaan  kanoën, en de andere gasten gaan op zoek naar de lotesbloem RAFFLESIA .
 
Wij besluiten hier niet mee te gaan, het is volgens onze gids ruim twee uur omhoog klimmen en twee uur terug. En daar zien wij maar vanaf. Even later gaan we op weg om te gaan kanoën. Een geweldige tocht van ruim 2 uur door het water van het National Park Koh Sok. Wat is dit genieten zeg. Een en al natuur en we zien onderweg een Python, een groene Mamba, een zwemmende bruine Mamba en een supergrote hagedis. En ook nog een reuze grote kikker. Brrrr. Maar o zo apart, waar zie je dat zomaar in het wild. Na al dit moois keren we weer terug naar ons parkje van Tree Tops.
 
Nog even langs een apentempeltje, wat helemaal te gek is om te zien. Zo geweldig leuk. Eenmaal bij Tree Tops aangekomen weten we even niet wat ons nu te wachten staat. Dit is straks niet echt duidelijk uitgelegd. Dus zoeken we even naar een persoon hier van het parkje, en die verteld ons dat de bezigheden voor deze dag erop zitten, en we om 19.00u aan het diner verwacht worden. Wat nu te doen, want er is hier verder weinig te beleven. Wij op onderzoek uit in de Bush Bush, en er is een leuk riviertje wat je over kunt steken door middel van een eigen bouw bamboe brugje. De over tocht maar gewaagd. En daar komen we aan bij een ander resortje, wat ons ook erg leuk lijkt. Wel dezelfde Bush Bush, maar het is in een nog mooiere natuur. Bij ons is het hoofdgebouw totaal niet passend in de rest van de omgeving. We snuffelen hier wat rond, en even later weer terug over de geweldige basic brug.
 
Nu 33 treden omhoog om onze boomhut te bereiken, en een douchje te pikken. Het is een grappig gebeuren, een douche door middel van een elektrische opwarmer aan de wand, helemaal top. Heel de ruimte drijft wel na het douchen, maar ach ja, we zijn zo blij dat er een warme douche in de boomhut zit. Om 19.00u gaan we op weg naar het diner,waar we weer met zijn allen aan deel nemen. Ook de andere gasten, Cindy en Herman, Jacob en Chantal, zitten al boven. We babbelen even na over de afgelopen dag die wij achter de rug hebben, en iedereen is erg tevreden,Wel zijn we het er allemaal over eens, dat het hoofdgebouw absoluut niet gezellig is, maar niet getreurd, eerst maar eens even eten. En het is wederom erg lekker. Fried rice met allerlei neven gerechten, zoals gefrituurde aubergine en Chinese broccoli, heet volgens Cindy Tempora. Nu nog even de fruitschaal plunderen, en hierna komen we hier niet meer weg. We borrelen gezellig met zijn allen en het wordt een reuze gezellige avond, alleen de barman is erg blij als we uiteindelijk besluiten naar bed te gaan. Weer de 33 treden klimmen, we zijn net Tarzan en
Jane. Snel slapen we in, we zijn bekaf na de maffe treinreis en een weer opnieuw een indrukwekkende dag. Morgen weer nieuwe belevenissen!!!!
 
Zaterdag 10-01-2009 Tree Houses – Raft Houses
 
Vandaag worden om 7.30u aan het ontbijt verwacht, en wat denk je, gaat spontaan de plaswekker om 6.30u af. Das hendig, mooi op tijd. Driekie is nog in lichte coma, snurkt zelfs nog. Eerst op het balkon een kop koffie en even genieten van de natuur. Wat prachtig toch, al die vogels en andere dieren die je hier nu hoort. Nu even Driekie wekken, en die komt er, nog wat suffig, aan. Hem ook een kop koffie geserveerd en nu het vaste ritueel, douchen, aankleden, koffers weer sluiten en op weg naar het ontbijt. Het ontbijt bestaat vandaag uit pancakes, een eilaag met deeg en ananas dat echt lekker smaakt, en wat toast met jam, en weer een schaal fruit, meloen en ananas. Hmmm.
 
Om 8.00u vertrekken we al nadat we de drankjes van gisteravond, totaal wel 480 Bath, haha, afrekenen. Nu gaan we eerst een lokale markt bezoeken waar we wat inkopen gaan doen voor het verblijf in the middle of now where. En we proberen bij 7eleven wat bier inslaan, maar dat is er niet bij. Van 11.00u tot 14.00u en 17.00u tot 24.00u verkoop van alcohol, dus we zijn te vroeg. Niet getreurd, bij de buren in een local shop mag er gewoon verkocht worden. Wat een lachwekkende toestand, en wie houd wie voor de gek. Cindy en Herman kopen nog wat geroosterde kip en allerlei fruit, waar wij nog wat huiverig van zijn. Na 15 minuten moeten wij ons weer melden bij de chauffeur van ons busje, en hierna vervolgd onze reis naar de pier van het meer van Rajaprabha. Dit is ook een deel van het National Park Khao Sok. Alles gaat mee op de longtailboat. Ook de etenswaren die de chauffeur net gekocht heeft op de markt. Dit is voor het aankomende verblijf op het water. We moeten natuurlijk wel gevoed worden, das wel zo makkelijk. Ha, ha.
 
In de longtailboat op weg naar de drijvende bungalows. Deze trip is adembenemend mooi. Niet uit te
leggen, moet je echt meegemaakt hebben. En na ruim één uur komen onze bungalows in zicht. Nou ja, bungalows, hoe zullen we dit uitleg gen. Pitrieten wandjes, daarin een niet sluitend voordeurtje en een achterdeurtje van bamboe met riet, een dun matrasje op de grond met een klamboe er omheen, een terrasje, en dit alles drijft op het water. Gelukkig vastgebonden met touw, anders spoelen we weg.
 
 
O, o, we kijken onze ogen uit. Wat is dit nou weer. Simpeler kan niet, een luchtbed met een dak, ha ha. Wij hebben als enige de koffers bij en die passen net naast het matrasje. Nu worden we in ons drijvende bar-restaurant-lobby verwacht, die ook in dezelfde sfeer als de bungalows verkeerd. Een drijvende bodem met wat tafeltjes en stoelen erop, wat een giller. Er wordt ons verteld dat we eerst een lunch krijgen, daarna een wandeling in de bergen naar een lokale waterval, dan een bezoek aan een Fish farm, daarna kajakken, dan het diner om 19.00u en dan nog een nacht wandeling op het aangrenzende regenwoud. Een pittige dag vulling dus. De lunch om 13.00u is voortreffelijk. Frieded rice met allerlei vlees schotels die geweldig smaken. En wat genieten we van al dit moois hier. Zoiets is een zeldzaamheid om te zien en mee te mogen maken.
 
Om 14.00u gaan we weer in de longtailboot op pad naar de waterval. Weer een behoorlijk stuk varen met onbeschrijfelijk mooie uitzichten. Eenmaal uit de boot, langs de waterval klimmen we omhoog de bergen in. Het is een hele klim en geklauter door de erg warme en benauwde bush bush, met allerlei stronken, glibberige rotsen, uitstekende takken en zoal meer. Het is dus goed opletten geblazen, je ligt hier zo maar onderuit, wat ook Herman overkomt. Nu op weg naar de Fish farm. Daar aangekomen, ook alles op het water natuur lijk, is er niet veel bijzonders te zien. Maar Jacob en Cindy willen het liefst een vis kopen die dan klaargemaakt wordt voor het diner van vanavond. En warempel, dat kan nog ook, en wat voor vis. Eén van 4 kilo en één van 3 kilo. Jacob betaald deze vis die per kilo afgerekend moet worden. 100 Bath per kilo. Dus totaal afgerekend 700 Bath, een echt koopje voor zo ontzettend veel vis.
 
Wij verder met de boot op pad. Al varende komen we langs enkele woonboothuisjes en zelfs een schooltje op het water. Je moet het maar snappen. Wat een gekke toestanden hier zeg. Zie me al naar school gaan ’s morgens en dan eerst één uur moeten varen voor je er bent. Maar goed, zo gaat dat nu eenmaal hier. En wij tuffen verder naar ons hutje op het water. Eenmaal aangekomen besluiten we met zijn allen in plaats van te kajak ken maar eens even te relaxen, en daar is iedereen heel happy mee. De één drinkt een biertje, de ander wil gaan kaarten, Cindy gaat bij Chantal reiki doen, en Hanny gaat in die tijd maar eens een beetje haar verslag bijwerken onder het genot van een kop koffie. Maar dat is zo voorbij, de batterij is snel leeg. Eens even rond snuffelen, en de laptop kan gewoon met de oplader aan het stroom, via de aggregaat. Dus dat eerst maar eens even regelen. We rommelen nog wat aan en kletsen over van alles en nog wat en de kok gaat beginnen met de vis klaar te maken. Eerst even schoon maken, en daarna in een pan met olie, soort frituren. En om 19.00u, precies volgens geplande tijd word het diner op tafel uitgestald, en wat is dit weer een geweldige samenstelling en kwaliteit van het gemaakte. De vis ziet er verrukkelijk uit en vol verbazing bekijkt iedereen het eindresultaat. Hoe is het mogelijk met zo weinig middelen, een 2 pits kookplaatje op butaangas, zo een geweldig diner te bereiden en ook nog zo lekker ook. We smullen dan ook heerlijk van al dit lekkers. Alleen hebben we veel te veel vis, en schenken alles wat we over hebben aan de bewoners van dit drijvende resort!!!!
 
 
Nu is het tijd even uit te buiken, na al dit lekkers. Om 20.30u gaan we weer op weg, weer klimmen en de bergen in, nu als nacht wandeling. Allemaal de lange broek aan, sokken erover, voor eventuele schorpioenen en bloedzuigers, die ’s middags Cindy al te pakken hebben gehad, en één keer op deze dag is genoeg, Met een zoeklicht in de hand de hoogte in klimmen, het is heftig, weer warm en benauwd daar. Maar wat we nu weer allemaal zien daar, glinsterende oogjes van wel honderden gevaarlijke spin netjes, volgens de gids dan, twee dodelijke spinnen, vraag me niet hoe ze heten, dat zijn we vergeten, en tot onze verbazing een Tarantula, een superspin met een doorsnee van +/-15 cm. Brrrr. We willen net een foto maken en weg is ie in zijn holletje. Ze schuilen namelijk in de wand van de berg waar een hol in zit. Weer wat geleerd. Maar we willen hem eigenlijk toch wel zien en vastleggen op de foto. Nadat we verder in het donker de berg op en af klimmen, hebben we even met de gids overlegd, en die gaat later nog even met Arikus en Herman op pad om te kijken of de Tarantula weer uit zijn hol is gekomen, omdat deze actief wordt in het donker. Na ruim een half uur komt de gids de mannen halen, en die met camera en zoeklicht in de hand wederom op pad. Na ruim een half uur komen ze glunderend en genietend terug met geweldige foto’s van de inderdaad grote Tarentula. Zo die hebben we. Daarna borrelen we nog wat en hebben we het erg gezellig. Maar nu maar ons matras eens opzoeken. Wat een lachwekkend verhaal zeg.
 
 
Dit maken we nooit meer mee in ons leventje. Kruipend onder de klamboe, strijken we neer op ons matrasje. En Hanny lachte zich suf, ze ziet zichzelf morgenvroeg al helemaal ergens op de plas dobberen. Het lijkt net of je vaart, zo’n geschommel en niet te vergeten het gekraak van al dat pitriet.. Maar Arikus heeft de oplossing, we draaien ons kussen en gaan met de golven mee liggen. O,o, dit gaat nooit lukken, hier slapen op die krakende golven de hut lijkend op luchtbed met dak. Ha, ha!!!!