Dinsdag 05-01-2010 Hotel Navalai River Resort, Wandelen in Bangkok
Hier ben ik dan weer. Uiteindelijk nog een poging gedaan om te slapen, maar het lukte echt niet. Driekie is om 4.00u nog in slaap gevallen en die heb ik wakker gemaakt om 7.00u. En ik ben eens een rondje gelopen langs de hotelkamers en een blik geworpen hoe de airco’s hier hangen. Voor mijn beleving moet onze airco de 4 kamers koelen, en maakt ie daarom zo’n gruwelijke herrie. Even de receptie raadplegen, en vragen of er eventueel een andere kamer voor ons vrij is. Maar dat lukte nu even niet, moest later maar terugkomen. Enigszins geïrriteerd, en vooral na zo weinig slaap, waar dan ook vanzelf het lontje korter wordt, keer ik terug naar de kamer. Op het balkon kun je niet zitten van de hitte die de airco afgeeft, en binnen, daar doet de airco zijn uiterste best en is het lekker koel. Maar binnenzitten is niet de bedoeling, met een Riverview Room.
Om 8.00u gaan we ontbijten. Weer de gebruikelijke lekkernijen, dit doet het altijd erg goed. Nu we toch vroeg zijn, nemen we direct een taxi naar de vertrekplaats van Bangkok Bike Center voor de wandeltrip. Eerst een Taxi met METER aangehouden, maar eenmaal zittend in de taxi begint het verhaal weer dat ie de meter niet kan gebruiken, het is te ver. Nou ja zeg, dan maar even onderhandelen. Het kost volgens de niet onaardige chauffeur 300 Bath, dus waar hebben we het over. Meteen de deal gesloten. Er kwam nog wel 45 Bath bij voor de tol op de Travelway. Das wel het laatste waar we ons druk over maken. En het is inderdaad een hele afstand zeg. We zitten wel 45 minuten in de taxi voordat we op de plaats van bestemming aankomen.
Hier krijgen we te horen dat we de enigste twee deze dag zijn. Dus gaan we meteen op pad met onze gids. Wandelend gaan we door Bangkok en 
komen eerst bij een vrij nieuwe tempel aan. Pas 40 jaar oud zeggen ze dan. Daarna brengen we een bezoekje aan een zoutfabriekje, wat erg interessant is. Gewoon allemaal in een dood simpele straat. Achter deze fabriek krijgen we te zien hoe verschillende Thaise mensen hier leven. Dat wil je niet weten. Een hokje van 3 bij 3 en daar wonen ze met de hele familie in. En het allerergste, ze kunnen niet eens droog over straat, want door het steeds hoger wordende waterpeil, staat hier alles onder water, en drijft er ook nog allerlei afval in rond. Bah, bah, ongelooflijk zeg. En onze gids verteld dat als deze mensen überhaupt werk hebben ze 150 bath per dag verdienen en de best betaalde 200 bath. Dat is dan 3 uiterlijk 4 euro per dag. Met al deze indrukken lopen we verder en volgens de gids is dit een arme wijk waar we nog steeds vertoeven.
komen eerst bij een vrij nieuwe tempel aan. Pas 40 jaar oud zeggen ze dan. Daarna brengen we een bezoekje aan een zoutfabriekje, wat erg interessant is. Gewoon allemaal in een dood simpele straat. Achter deze fabriek krijgen we te zien hoe verschillende Thaise mensen hier leven. Dat wil je niet weten. Een hokje van 3 bij 3 en daar wonen ze met de hele familie in. En het allerergste, ze kunnen niet eens droog over straat, want door het steeds hoger wordende waterpeil, staat hier alles onder water, en drijft er ook nog allerlei afval in rond. Bah, bah, ongelooflijk zeg. En onze gids verteld dat als deze mensen überhaupt werk hebben ze 150 bath per dag verdienen en de best betaalde 200 bath. Dat is dan 3 uiterlijk 4 euro per dag. Met al deze indrukken lopen we verder en volgens de gids is dit een arme wijk waar we nog steeds vertoeven. Hier nemen we de longtailboat en varen we naar de overkant waar een eiland is, en niet meer Bangkok mag heten. Lopend struinen we hier door de jungle, helemaal geweldig. Wat een prachtige natuur en rust. Hier weer een flinke afstand afgelegd per benenwagen en komen we bij een Nationaal Park aan waar we al eerder een keer geweest zijn, onze eerste vakantie. Wel mooi dat er nu eindelijk een keer iets herkent wordt door ons in Bangkok. Das wel grappig. We voeren de vissen, en er loopt 
een hond rond die tijdens het vissen voeren de kleinste vissen uitzoekt en die dan rauw opeet. Nou ja!! Hierna een sanitairstop, en wandelen we richting de Riksja’s. Die gaan ons dadelijk vervoeren. We worden gefietst. We stappen in en hebben per persoon één Riksja. Wel gaaf, alleen schamen we ons wel, wat een k baan voor die iele mannekes. En die fiets, laten we het daar maar niet over hebben. Oud baggel, het zadel gemaakt van oude vodden. Zie je het al voor je. Ze fietsen ons zelfs tegen een flink talut op bij de Taiksin Bridge. Dit is zo zwaar dat ze afstappen en je zelfs omhoog sjouwen en wij op die fiets zittend. Ach germ! Op de helft van dit Riksja avontuur gaan we lunchen in een restaurant, weer aan het water. Hier zien we ook de grote scheepvaart liggen en de gids verteld ons dat hier het industrie gebied van Bangkok is. We smullen van onze maaltijd, en gaan weer verder met de Riksja. Nog éénzelfde afstand leggen we af, en eindigen we bij een mooie tempel met een kleine liggende Boeddha.
een hond rond die tijdens het vissen voeren de kleinste vissen uitzoekt en die dan rauw opeet. Nou ja!! Hierna een sanitairstop, en wandelen we richting de Riksja’s. Die gaan ons dadelijk vervoeren. We worden gefietst. We stappen in en hebben per persoon één Riksja. Wel gaaf, alleen schamen we ons wel, wat een k baan voor die iele mannekes. En die fiets, laten we het daar maar niet over hebben. Oud baggel, het zadel gemaakt van oude vodden. Zie je het al voor je. Ze fietsen ons zelfs tegen een flink talut op bij de Taiksin Bridge. Dit is zo zwaar dat ze afstappen en je zelfs omhoog sjouwen en wij op die fiets zittend. Ach germ! Op de helft van dit Riksja avontuur gaan we lunchen in een restaurant, weer aan het water. Hier zien we ook de grote scheepvaart liggen en de gids verteld ons dat hier het industrie gebied van Bangkok is. We smullen van onze maaltijd, en gaan weer verder met de Riksja. Nog éénzelfde afstand leggen we af, en eindigen we bij een mooie tempel met een kleine liggende Boeddha. Hierna weer verder te voet en lopen we naar een ander stuk van de rivier waar we de overtocht gaan maken naar Bangok City. Weer in een longtailboat, varen we naar de overkant. Daar heeft onze gids voor ons een taxi geregeld naar de hoofdpier van de River, want we willen graag over de rivier per boort terug, en dit is dan de beste keuze volgens haar. En dat is ook zo, 100 Bath voor de taxi, en 13Bath pp voor de boot. Das lachen hè. Een 20 minuten later komen we aan bij Navalai en is het inmiddels 16.30u. We drinken wat op het terras, en gaan dan maar eens kijken of er nog wat te regelen valt, om vannacht hopelijk wel te kunnen slapen. En na ruim een uur heen en weer lopen en discussiëren krijgen we een andere kamer.
Nu kamer 304, we zijn benieuwd. Wat al wel erg fijn is dat we gewoon op ons balkon kunnen zitten, want het is hier niet zo extreem heet, het is een hoekkamer waardoor het balkon aan één kant open is. Dus dat is al winst. Hierna maar douchen, want door de verhuizing is het al ruim 20.00u geworden. Om 21.00u zitten we bij een restaurant in het straatje waar je naar Khao San Road loopt en kiezen wat uit van de kaart. Het smaakt verrukkelijk. Nog een heerlijke kop koffie na, en gaan we na het afrekenen snel terug naar het hotel. Weer even snel langs de 7Eleven, wat inslaan voor het verblijf op het water morgen, want daar is natuurlijk geen winkel te vinden. De klok slaat inmiddels 23.00u als we op onze kamer aankomen. Nog even voorbereiden voor morgen en om 23.50u gaat het licht uit. Nu maar afwachten deze nacht een succes wordt.
