Reisverslag vakantie Kroatie – Porec
02-08-2010 t/m 15-08-2010
Maandag 02 augustus
Om 13.30u vertrekken we van huis. Eerst even tanken, dan langs de pinautomaat en dan op weg naar Heerlen. We hebben ruim de tijd, hoeven er pas om 18.00u in te zijn. Onderweg stoppen we even bij AC Nederweert en hier staan vele jongeren en de Gogo Tours bussen klaar om te vertrekken naar Spanje. Blijft erg leuk om te zien.
We besluiten nu we toch erg vroeg zijn, even naar Valkenburg te rijden om daar een broodje en een bakkie te scoren. Zo gezegd zo gedaan, om 15.30u zijn we in Valkenburg centrum waar we de auto gaan parkeren. Direct zien we een leuk terras waar we wat te eten bestellen. Maar het duurt wat lang voordat het klaar is, en voor ons creëert zich een file in de richting die wij zo meteen ook op moeten om in Heerlen te geraken. Om 17.00u zitten we zelf ook in deze file en dat zorgt ervoor dat we pas om iets voor zessen op de bewuste parkeerplaats zijn.En hier krijgen we de schrik van ons leven, want je wil het niet geloven, geen normale parkeerplaats te vinden. Eerst maar eens even binnen bij het benzinestation vragen, en dat maakt het net nog wat erger. Volgens de pompbediende kun je hier je auto echt geen 14 dagen laten staan. Ja, wat nu. Volgens eerder telefonisch contact met Riva Tours, tijdens het boeken van de reis, is er ons verteld dat bij het AC restaurant Heerlen een goede parkeerplaats is voor langere tijd. Aangezien dit aan de overkant van de A76 ligt, volgen wij de route die onze TomTom aangeeft en eenmaal daar aangekomen is het nog guurder als de overzijde waar we vandaan komen. O, o, het AC restaurant is gesloten en geheel vervallen, en alleen maar grote trucks met de bijbehorende (gure) chauffeurs uit heel (oost)Europa, dus ja. Ook hier weer even binnen navragen, en ook hetzelfde verhaal, een zeer slecht idee een auto hier 14 dagen achter te laten, dan mag je blij zijn volgens de medewerkster als de auto er zo wie zo nog staat als we terugkomen.
Nu breekt er enige paniek bij Hanny uit. Eerst maar eens effe bellen naar Riva Tours, maar dat lukt op dit moment niet. Dan maar eieren voor je geld kiezen, de auto achterlaten en onder de geadviseerde voetgangers tunnel door naar de overkant waar de opstapplaats is. Nou ja tunnel, ook die is begroeit met achterstallig gras en onderhoud is de laatste jaren hier absoluut geen sprake van geweest. En warempel, deze tunnel is een afgesloten gat. Nee hè, nog meer soms. En de klok tikt maar verder. En gezelliger wordt het er ook niet op, op deze manier. Eenmaal de goede en een begaanbare tunnel opgespoord, wij er als een gek onderdoor, rennend met alle bagage, pfffff. Net maar op tijd komen we aan de overkant aan, de chauffeurs zijn ons al aan het zoeken. Toch eerst even overleggen met de chauffeurs, of zij een oplossing weten. Maar ja, die werken niet bij ID Riva Tours, maar voor de busmaatschappij. O wat erg zeg, dit is ons gelukkig nog nooit eerder overkomen, wat een foute start.
Instappen dan maar en een plan bedenken. Maar dat valt niet mee, of iedereen thuis is werken of ze zijn op vakantie. De chauffeur komt nog even een praatje maken en staat er versteld van dat wij hiervoor gekozen hebben. Even uitgelegd dat dit niet onze keuze was, maar op advies van ID Riva Tours, die ons verteld hebben hier goed een auto te kunnen parkeren voor 14 dagen. De chauffeur snapt er niks van, ze moeten hier op deze plaats nooit mensen ophalen. Nou ja zeg, Hanny kookt, moet niet gekker worden. Nu moeten we wel even uitkijken dat dit niet te lang in ons hoofd blijft spoken, want het is uiteindelijk toch vakantie. Dit is zo wie zo ECHT een hele foute start, maar je kunt er nu echt niets meer aan veranderen, boos of niet boos, maakt geen enkel verschil meer op dit moment. Daarom besluiten we toch eerst maar even broer Roel bellen, en die schat wil ons morgenavond helpen om ons Suzukietje op te halen. Want het is nogal niet wat, effies naar Heerlen. Wat zijn we blij met deze kanjer, nu kunnen we proberen onze gedachten weer bij de reis proberen te krijgen.
En inmiddels zitten we met al die ellende nietsvermoedend al een poosje in Duitsland. Een prachtige route. Wel zijn we in alle consternatie vergeten te filmen en hebben zelfs geen foto’s gemaakt. Zie je wel, dan is Hanny echt in de war, de camera’s nog niet gebruikt, dat is zowat ondenkbaar, maar…..wel de werkelijkheid. Dit zegt al genoeg hè. De eerste stop (dinerstop) is om 20.00u in Klein Maischeid, een mooi hotel-restaurant in Duitsland. 
Verschillende reizigers gaan hier even dineren en wij gaan toch nog eens proberen te bellen met Riva Tours, even gal spuwen. En ja hoor, volgens de beste man aan de telefoon, is de auto parkeren in Heerlen geen enkel probleem. Wel raar dat er geen enkele personenauto staat, alleen de onze op dit moment. Hij is waarschijnlijk zelf nooit op de plek des onheil geweest. Effe flink boos, maar zoals gewoonlijk is het verspilde energie. De beste man is zich natuurlijk van geen kwaad bewust, grrrrr. Schiet dus niet op. Dan nog even Roel sms’en, wat instructies geven, hoe, wat en waar en nu om 21.00u vervolgen we onze weg tot de nachtstop in Kellchberg, vlakbij Villach.
Verschillende reizigers gaan hier even dineren en wij gaan toch nog eens proberen te bellen met Riva Tours, even gal spuwen. En ja hoor, volgens de beste man aan de telefoon, is de auto parkeren in Heerlen geen enkel probleem. Wel raar dat er geen enkele personenauto staat, alleen de onze op dit moment. Hij is waarschijnlijk zelf nooit op de plek des onheil geweest. Effe flink boos, maar zoals gewoonlijk is het verspilde energie. De beste man is zich natuurlijk van geen kwaad bewust, grrrrr. Schiet dus niet op. Dan nog even Roel sms’en, wat instructies geven, hoe, wat en waar en nu om 21.00u vervolgen we onze weg tot de nachtstop in Kellchberg, vlakbij Villach. We schakelen onze gedachte nu echt om, we moeten nu toch proberen te genieten. Het is erg mooi onderweg, alles heuvelachtig, en erg groen. We zitten in een enkele bus, helemaal achterin, in plaats van de beloofde stoelen voorin. Maar wel ieder een dubbele zit, want de bus is lang niet vol. Dus dat is erg comfortabel. We knabbelen wat, een bakkie op zijn tijd, een drankje erbij, het laptoppie aan, om dit verslag weer bij te gaan houden, hoe wij de dagen gaan vullen. En dat is tot nu toe geen probleem, met al die consternatie.
Dinsdag 03-08-2010
Om 0.30u de nachtstop tot 1.15u, dan even een slaappilletje en snurken maar. Om 5.30u de ochtend stop, even de benen strekken, een bakkie, en nu op weg naar een heerlijk ontbijt in een leuk hotel-restaurant in Oostenrijk. We worden er om 7.30u verwacht. Op een leuke plaats, een leuk hotel restaurant, en alles smaakt verrukkelijk. Om 8.15u op weg naar de grens van Slovenië, en we genieten wederom van al het moois onderweg. Nog een stopje net voor Kocina, en dan door naar Porec. Wat een rit. Helemaal door de bergen slingerend en hobbelend, dus dit duurt wel effies.
Om 12.30u landen we eindelijk bij ons Hotel Molindrio in Porec. Nu maar snel inchecken, en ja hoor, je gelooft het niet, geen kamer met zeezicht vrij. Moegestreden dachten we, oké, geef ons maar wat er wel vrij is. Morgen krijgen we een kamer met zeezicht, volgens de receptionist. We komen op de kamer aan, en jawel, het is een soort gevangenis, met dichte pui, geen balkon, dus amper frisse lucht. Wel een mooie kamer, ho, ho, maar we willen
minimaal buiten kunnen zitten. We besluiten het toch niet te pikken, we hebben tenslotte extra betaald voor seaview. O, o, we krijgen gelukkig toch een andere kamer. En wat denk je wat, honderden zeemeeuwen in ons gezichtsveld die hier voor ons hun verzamelplaats hebben. Wel zijzicht op zee en een balkon. Dus Hanny vind het prima nu, maar Driekie wordt crazy van al die super vogels, en wil niet in deze dierentuin verblijven. Dus wederom een bezoekje aan de receptie en nu krijgen we alsnog morgen een andere kamer. We zijn benieuwd.
minimaal buiten kunnen zitten. We besluiten het toch niet te pikken, we hebben tenslotte extra betaald voor seaview. O, o, we krijgen gelukkig toch een andere kamer. En wat denk je wat, honderden zeemeeuwen in ons gezichtsveld die hier voor ons hun verzamelplaats hebben. Wel zijzicht op zee en een balkon. Dus Hanny vind het prima nu, maar Driekie wordt crazy van al die super vogels, en wil niet in deze dierentuin verblijven. Dus wederom een bezoekje aan de receptie en nu krijgen we alsnog morgen een andere kamer. We zijn benieuwd. Inmiddels is de tijd gevlogen en lopen we wat rond hier in de omgeving. Het kijkt overal erg mooi. Wel zijn we nu zo terneergeslagen, dat van echt genieten nog effies geen sprake is. We knabbelen wat aan een lekkere pizza en drinken wat op een terrasje aan de baai, een te gek plekkie zo aan het water. Nu maar terug op weg naar onze kamer. Hier even gelummeld en o o, het is poepie heet, pfffff. Even een doucheje pikken, koel je niet echt van af, het is maar voor het idee. En we moeten netjes aan tafel verschijnen, want alles ziet er tip top uit hier in ons hotel.
We genieten nu echt, een voortreffelijke maaltijd hoor. Een geweldig buffet met van alles wat wils. Hmmm. En een heel sjiek restaurant, daar mag niks van gezegd worden. Tijdens het eten krijgen we een geweldig sms’je, onze auto is heelhuids aangetroffen door Roel en Adriana. Met de wielen en het stuur nog op de juiste plek. Pfffff. Gelukkig waren ze het helemaal eens met de stelling dat onze auto daar echt niet had kunnen blijven staan. Wat een schatten hè, even een rit Zaltbommel-Heerlen, en vice versa. Wat een opgave, ze doen het toch maar effies.
Eindelijk een goed gevoel. Na dit goede nieuws lopen we nog wat rond en treffen we een verrassend gezellige omgeving aan. Maar dat gaan we morgen verder uitpluizen. We zitten er doorheen, dus nu even snel het verhaaltje van deze dag afmaken en is het echt tijd om te snurken. Wie weet wat ons de dag van morgen brengt. Eigenlijk kan het alleen maar beter worden toch, ha, ha. Das ook weer een geruststellende gedachte. Goodnight!!
Woensdag 04-08-2010
Goedemorgen. We hebben lekker geslapen, Hanny heeft het wel erg warm gehad, het is niet onder de 24 graden gekomen ondanks de airco, maar over het bed niks te klagen. Even douchen en dan genieten we van een verrukkelijk ontbijt. Weer erg veel keus, allerlei soorten brood, heerlijk beleg, bakkie koffie, yoghurtjes, fruit, dus wat wil een mens nog meer. Eerst maar eens kijken of we eindelijk onze koffers uit kunnen gaan pakken op een kamer met seaview. En ja, ja, kamer 447. We mogen wel eerst even keuren, maar het is nu dik in orde. Erg mooi zicht, in the front of the hotel. Dus nu weer verkassen, en alles een definitief plekkie geven in onze room. Na één uurtje ruimen is alles aan kant 
en zit ik nu achter m’n lappie dit verhaaltje weer bij te werken. De vakantie kan nu echt beginnen!!!!!!
en zit ik nu achter m’n lappie dit verhaaltje weer bij te werken. De vakantie kan nu echt beginnen!!!!!!En zoals we gisteren al zagen, het is hier overal erg mooi. De hele middag rondgewandeld, langs de randen van de baaien, super om te zien. Wel vreemd dat hier dus echt nergens iets van een strand te bekennen is. De bevolking hier gaat gewoon op de kale rotsen liggen. Die zullen dat toch niet echt lekker vinden. Ook moeten we op zoek om een strandstoeltje te bemachtigen voor Driekie, maar dat zal niet mee gaan vallen, hier zit vrijwel niemand op een stoel to the beach. Vreemd maar waar, dat zal wel Kroatisch zijn, zullen we mar zeggen. Zo verstrijkt de dag, tussendoor een hapje en een drankje en we hebben het reuze naar ons zin. Maar het is inmiddels al weer tijd om te douchen, we willen een beetje op tijd eten, want we gaan met het toeristentreintje naar Porec centrum. Zo gezegd, zo gedaan.
En in dat centrum van Porec hebben we onze ogen uitgekeken. Een overvolle haven, met boten die wij nog nooit gezien hebben, zo poepie luxe en natuurlijk peperduur. Het stadje zelf is geweldig mooi, leuke oude straatjes, met de bijbehorende mooie gevels en veel mooie oude gebouwen en pandjes, lijkt wel een beetje Italiaans. Ook hier weer volop genieten. Terrasje pikken, wat door de steegjes en straatjes slenteren, en zo is het al snel weer 23.30u wanneer we de terugweg starten in het toeristentreintje naar ons Zelena Laguna. Zo heet het deel van de baai waar ons hotel zich bevind. Nu nog even nagenieten op ons balkonnetje met mooi uitzicht. Snel nog even dit verslagje bijwerken en dan de oogjes toe. Morgen maar eens kijken hoe we hier een stranddag, nou ja, een rotsdag gaan vullen. Wordt vervolgd
Donderdag 05-08-2010
Door de wekker heen geslapen, ja, ja, het is weer als vanouds. Maar wel ruim op tijd om eerst even een bakkie te doen op ons balkon. Daarna spoeden wij ons naar het ontbijt, en dat is weer verrukkelijk. Wat een fantastisch buffet hier. Ook is er ieder morgen champagne bij het ontbijt. Dat is nou net wat niet aan ons besteed is, maar voor de liefhebber……hmmm. Het is hier echt een prachtig luxe restaurant, met 2 vleugels waar je ook lekker buiten kunt eten.
Hierna even to the room, badkleding aan en op naar de kiezels, en daar zitten we dan. Hanny in haar strandstoeltje, en Driekie op de muur die het gedeelte van het hotel afbakent. Er is maar af en dan zon te bespeuren, wel is het vreselijk heet en poepie benauwd, bah, bah. Na ruim twee uur hier de tijd doorgebracht te hebben, wordt de hemel zwart en een half uur later breekt de hel los. Wij zoeken een onderkomen bij Lilly’s koffiecorner, en kijken naar het spannende schouwspel wat zich nu op zee allemaal afspeelt. Boten die meters hoog door de golven vastgelegd moeten worden, mensen die er lekker op uit waren met een waterfiets, die van zee gered moeten worden. Spannend hoor. Hier weer een uurtje doorgebracht en nu dan toch maar door de regen naar ons hotel, we krijgen het inmiddels koud van al die nattigheid. En het ziet er naar uit dat het zo nog maar niet droog wordt. Effies warm douchen en dan nu maar het verslagje bijwerken. Alle tijd met dit weer. Ook even internet activeren, en dan komen wij de tijd wel door tot aan ons diner. Na het diner wat ook weer voortreffelijk is, gaan we een rondje om. Het is net pas droog geworden. En het is door die regen zo afgekoeld, het is zelfs berekoud. Eerst maar eens vest en een shawl halen. We besluiten nu met de bus naar Porec te gaan, want we ontdekken hier voor ons hotel de bushalte. Dat is wel makkelijk. We warmen ons even op in de bus, want daar is het nog niet afgekoeld. Een uurtje of twee hebben we door Porec centrum gewandeld, bakkie genuttigd en dan weer met de bus terug. Nog even hier in Zelena Laguna een borrel op, en nu is het tijd om te gaan slapen. Morgen vroeg op, we hebben de dagtrip Fish Picknick geboekt
Vrijdag 06-08-2010
Goedemorgen, 7.15u, tijd om op te staan. En warempel, het is droog. Even douchen, een kop koffie op ons balkonnetje, en wat denk je …………het regent weer opnieuw en de schuimkoppen op zee komen weer tevoorschijn. En we moeten vandaag met de boot op pad, dat belooft nog wat. Eerst maar eens ontbijten, misschien dat het daarna wel droog is. Maar meteen gaat de telefoon, en de medewerkster van ID Riva Tours gaf ons de keuze om de dagtrip te verzetten naar morgen, als we dat willen. Een horribele sea today, volgens haar. Dus het besluit is snel genomen, we gaan morgen. Pfffff, dat brengen we eraf.
Nu ontbijten, hmmm. We hebben alle tijd en genieten weer van al het lekkers. Het brood is hier in vele soorten, en smaakt verrukkelijk. Na ons ontbijt is het gelukkig weer droog geworden, en besluiten we naar Villa Romana te wandelen, om daar te kijken of de boot van de dagtrip wel vertrekt. En ja hoor, we zien de boot aan komen varen en even later volgeladen met gasten ook weer gaan, de zee op. Het weer valt op dit moment toch niet echt tegen, als dat de wolkenhemel wel erg donker is.
Onder het genot van een kop koffie besluiten we om met de boot taxi naar Porec te gaan en van daar 
naar Vsar. Een vissersplaatsje dat Hanny in een boekie heeft zien staan. Je moet toch wat hè. En het begint weer flink te donderen boven ons, maar we komen droog aan in Porec, en het was een leuk boottochtje. Hier lopen we naar het busstation, en we hebben geluk, de bus naar Vsar staat klaar. Hup erin, en op naar het dorpje Vsar. En ja hoor, das lachen, we gaan dezelfde kant op als waar we met de boot taxi vandaan kwamen, zowat langs ons hotel. Zie je wel, zo verstrijkt de dag vanzelf, toch. Zo’n 4 kilometer verderop ligt Vsar. En het regent weer. Zit niks anders op dan te schuilen, nu in een restaurantje, met wederom een kop koffie. En aan de overkant is een winkeltje waar het poepie druk is………ze verkopen paraplu’s, dat is de reden. Wij ook hier naar toe. Je kunt nu echt niet zonder, want een nat pak, dat werkt niet. Zo gezegd zo gedaan, 10 euro armer, en een plu rijker. Onder de plu wandelen we langs de haven en bekijken we het leuke dorpje. Het is hier echt mooi, een klein dorpje, met een gigantisch grote haven en wat marktkraampjes, die niet veel voorstellen. We lopen het pad af langs de baai, dat prachtig aangelegd is, zoals overal hier, en komen op een camping uit. Hier stikt het van de Nederlanders. Ons landje is hier overal flink vertegenwoordigd hoor. Van de camping af lopen we om het dorpje en in de verte zien we het busstation alweer tevoorschijn komen. Hier wachten onder het genot van een drankje op de bus en keren terug naar Zelena Laguna. We leren snel, en vragen of de chauffeur ons af wil zetten in de buurt van ons hotel. En dat lukt. Om nu weer de dubbele route af te leggen, dat zou maf zijn, toch.
Effies drinken we nog wat bij Villa Romana, aan het water, en we nemen er opnieuw een pizza bij. Gaan we vanavond gewoon wat later eten. Nu nog wat te drinken halen in ons winkeltje voor op de kamer, en is het inmiddels weer tijd om dit verslagje weer even bij te werken. Het weer is wel wat opgeklaard, van zomer nog geen sprake, maar laten we zeggen dat het aangenaam weer is. Zo dadelijk komt de Riva hostess en gaan we bij haar nog een dagtrip Venetië boeken. Eerst maar weer even douchen en om 19.15u gaan we naar de lobby om onze hostess te ontmoeten. Bij haar boeken we de trip Venetië voor a.s. woensdag, we babbelen nog wat en dan is het tijd om te gaan dineren. We wagen het erop om weer buiten te gaan zitten, en het is net te doen. Je ziet de lucht toch wat opentrekken en zo her en der verschijnen er helder blauwe vlekken. Dat geeft een positief gevoel voor morgen.
Na het verrukkelijke diner weer naar Illy’s koffiebar, en hier genieten we van een heerlijk kopje koffie. Dan gaan we de tegenover gelegen camping maar eens bekijken. Het is hier een drukte van jewelste. Merendeels Nederlanders, zoveel hadden wij nou ook weer niet verwacht, sodeju. Het zijn allemaal echte kampeerders, en een bende overal, niks voor ons. Niet meer dan hè! Geef ons maar een hotelletje hoor. Maar ja, ieder zijn ding, toch. We hebben zelf tenslotte ook jarenlang op de camping gestaan. We belanden hierna op een gezellig terras met live music, en hier nemen we nog een lekkere borrel, en gaan we na nog even op ons balkonnetje gezeten te hebben, snel naar bed, want morgen weer vroeg op.
Zaterdag 07-08-10
Ja, ja, de wekker gaat weer af, 7.15u, snel de beentjes naast het bed, douchen en een lekkere kop koffie op het balkon. Om 8.30u gaan we ontbijten, Hmmm. Na het ontbijt lopen we op ons gemakkie naar Villa Romana waar de kade is voor de opstap op de boot. Het weer ziet er goed uit, hè, hè, zou het nu goed gaan komen. We willen voordat we gaan nog een kop koffie drinken op het terras van Villa Romana, maar alles is nog gesloten. Dan roken we hier eerst maar even een peukie. Maar al snel komt er een ober in zicht en bestellen we snel 2 café americano. Dat is hier op z’n Italiaans, smaakt als een grote espresso. Hmmm. Het is erg druk op de kade, en het blijkt dat er gisteren veel meer afboekingen zijn geweest, en die gaan vandaag allemaal mee. In totaal verschijnen er 3 boten, wij hebben de laatste. We leveren het ticket in en geven onze keuze van vis of vlees op voor de picknick van vanmiddag, en we varen van wal.
Een heerlijke plaats hebben we uitgezocht, voor op het dek aan de buitenste rand. Hier genieten we van alles wat we te zien krijgen en varen we in totaal zo’n 2 uur tot aan Rovinj. Voordat we daar aanmeren zijn we ook nog de fjorden ingevaren, en dat was ook erg mooi om te zien. In Rovinj krijgen we 1,5 uur de tijd om zelf rond te lopen, en dit is de moeite waard. Een erg mooi stadje – dorpje met echte nostalgische winkeltjes, gebouwen en pandjes. Ook tussen de panden in allerlei poortjes die naar de zee leiden.
En natuurlijk weer de gigantische haven rondom het dorpje. Super is het hier. Misschien gaan we hier zelf nog een dagje terug. Om 13.30u worden we weer op de boot terug verwacht voor de picknick. Ook dit is erg goed verzorgd. Wij hebben voor vlees gekozen. We krijgen een dubbele kipfilet, en 3 gebraden dunne worstjes, brood en salade erbij, een wijntje voor de liefhebber, en een kan sap, dus we smullen heerlijk hier aan boord. Om 14.30u varen we weer verder en gaan we in Vsar weer aan wal. Ja, ja, dit hebben wij gisteren al gezien, maar nu is het leuker, want de zon schijnt in overvloed. Het is nu voortreffelijk weer. We pikken hier een terrasje, kopen voor Driekie een Tommy Hilfiger shirt, ha, ha, en om 17.00u varen we weer terug naar ons Porec. We hebben een heerlijke en vooral zonnige dag gehad.
Effe nog snel langs het winkeltje wat te drinken halen voor op de kamer en zo is het ruim 18.00u wanneer we er arriveren. Kunnen we mooi even het verslagje bijwerken, dan lekker douchen, en op naar ons verrukkelijke diner. Om 20.00u zitten we pas in de eetzaal, wel lekker buiten, en laten het ons weer goed smaken. Wel hebben we vanmiddag tijdens de boot trip al zoveel op, dat we nu toch minder honger hebben dan normaal. No problem, we passen de hoeveelheid gewoon aan.
Een uurtje later wandelen we weer zoals gebruikelijk naar Illy, een lekker bakkie koffie halen. Je kunt wel merken dat het weekend is, het is er erg druk. Maar voor ons is er nog wel een stoel en tafeltje te vinden. Hier genieten we van alles wat voorbij komt en weer een uurtje later gaan we om het hoekie, waar de live muziek weer speelt. Maar het koelt weer erg hard af, en dat zorgt ervoor dat het bij één borrel blijft waarna we besluiten naar ons balkonnetje te gaan. Hier nog effies na borrelen, rondneuzen over de balustrade, en dan gaan we maar eens op tijd, 0.00u naar bed. Tis mooi geweest voor vandaag.
Zondag 08-08-2010
De wekker speelt zijn deuntje af, en Driekie is er al uit om een kop koffie te zetten. Wauw, die is als eerste wakker zeg. Hanny schuift even later aan op het balkon en laat de koffie lekker smaken. Dan weer het vaste ritueel, douchen, ontbijten, en hopen we vandaag de eerste stranddag te gaan scoren, nou ja, keien dag, ha, ha. En dat gaat lukken. De zon hoog aan de hemel, en we besluiten bij Villa Romana aan het kiezelstrand te gaan te zitten. En warempel, weet je wat, we vinden onderweg bij een afvalplaats een mooie strandstoel voor Driekie. Das lachen, hier nergens te koop, en nu hebben we er gewoon één gevonden. Zie je wel, het geld ligt ook hier op straat.
We stallen onze zetels uit en gaan eerst een lekkere kop koffie drinken op het terras. Pfffff, krijgen we toch een sterke espresso, met een glas water om te verdunnen. Als we sokken aan hadden gehad dan waren de gaten nu dicht getrokken. Echt Italiaans hier overal, je moet echt van sterke koffie houden, want de café americano is bij ons een grote espresso, en die wij nu hebben, is nog een tikkie zwarter. Wel lekker hoor, maar je voelt hem wel zitten. Zo, die hebben we op en nu ploffen we in ons stoeltje. Hier komen we de dag wel door, met een onderbreking van het nuttigen van een pizza, een borrel en dan nog eens een bakkie. Verder de hele dag van alles te zien aan de waterkant, dus wij vermaken ons hier opperbest en genieten eindelijk van het heerlijke zonnetje. Het is wel erg heet, maar daar gaan we voor op vakantie, toch. Hanny doet een poging over de kiezels/keien in het water te komen om af te koelen, maar zonder waterschoentjes is het geen doen. Dus de schoenen uit de tas, aan de voetjes en dat voelt een stuk aangenamer. Om 17.00u maken we een eind aan deze stranddag, en lopen we weer even langs het winkeltje.
Nu effe op ons balkonnetje, lekker effies uit de zon, zitten we hier nog even na te genieten. Even het verslagje bijwerken en dan zo lekker douchen en weer ……………hmmm. Wederom is het avondeten verrukkelijk, wat hebben ze hier toch een geweldige keuken, alles vers, rondom bakplaten, waar bijna alles ter plekke bereid en gebakken wordt, en dat proef je wel. Vers gebakken vis, vers gebakken vleessoort, iedere dag de pizza, niet weg te denken hier, en niet om op te noemen zoveel er omheen ligt en klaargemaakt wordt, heerlijk hoor. Na het eten weer hetzelfde gangetje, kop Illy koffie, even het avondmarktje wat hier iedere dag opgesteld staat afstruinen, en dan nog een borrel bij Café de Colombia waar het iedere avond volle bak is met geweldige live muziek. Zo komen wij hier de tijd wel door, en slenteren we zo rond middernacht weer terug naar onze kamer, waar we afsluiten met nog een borrel voor Driekie en een internetmomentje voor Kweppie, ha, ha. Goodnight!
Maandag 09-08-2010
Goedemorgen, hier zijn we weer. Vandaag weinig nieuws te melden, een dag zoals gisteren. Eerst ontbijten, dan even broer Marco bellen, want Boyd is jarig. Even de felicitaties overgebracht, en wat heen en weer gebabbeld en nu to the beach with stones. In de middag vandaag geen pizza, maar een kop koffie bij Illy en hierbij een lekkere appelstrudel, die we wel delen. Als we in de middag wat tussendoor eten, vinden we het uitgebreide avondmaal toch net wat teveel worden. We raken verzadigd, ha, ha. En we zijn hier ook best lui, dus we trimmen het er niet af. Wel weer eens naar de pinautomaat, want die Kuna’s vliegen uit de portemonnee. Één euro is 7 Kuna, dus je hebt er nogal wat nodig.
Zo rond 18.00u maken we weer een einde aan de stranddag en verlaten wij ons rots strand. We drinken nog wat op ons balkon en weer effies dit korte verslagje bijwerken. Ook nog even broer Walter bellen, die gaat morgen Spanje verlaten. Ze hebben het er ook goed naar hun zin gehad, en de boys ook, dus we zijn weer bij. Daarna weer een herhaling van de avond zoals gisteren. Niks spectaculairs, gewoon het dagelijkse rondje. Tot morgen maar weer.
Dinsdag 10-08-2010
Goedemorgen. jaja, ons Kimmie is vandaag jarig. Dus moet er weer even gebeld worden, das de mindere kant van in de vakantie jarig te zijn. Maar eerst volgt er een dag als gisteren. Ontbijten, kiezel dag, tussendoor een terrasje pikken, en eenmaal op ons balkonnetje voordat we gaan dineren, bellen we de jarige job even. We feliciteren haar, babbelen wat heen en weer, en gaan vroeg eten. Na het eten willen we nog eens naar Porec centrum, en vandaag met het treintje heen en de bus terug. Om 20.20u stappen we in het treintje en nemen de laatste bus van 23.45u terug naar Zelena Laguna.
We genieten weer volop van het prachtige Porec. Wel blijven ons verbazen over de rijkdom die hier vertoefd op de vele jachten in de haven. Pfffff. En het stadje zelf is ook zo gezellig en mooi om er te zijn. We komen nog een kermis voor de kids tegen op een stuk boulevard waar we nog niet eerder geweest zijn. Zo komen wij de avond wel door, en is het vanzelfsprekend dat we de laatste bus wel moeten nemen. Nog snel een borrel tot besluit want morgen vroeg op om naar Venetië af te reizen.
Woensdag 11-08-2010
Ja, ja, 6.00u, de wekker gaat af. Direct actief, effies douchen, optutten, en dan naar beneden. Lunch
pakketje staat klaar en om 6.45u staan we bij Hotel Plavi klaar, waar we opgehaald worden. Met de bus naar Porec haven, en hier op de vleugelboot naar Venetië. We varen pas om 8.00u de haven uit want er gaan maar liefst 300 personen aan boord, en de boot is vol volgens één van de gidsen. Die doet tevens uitleg over de dagindeling, en ja hoor, effe afrekenen, er komt nog maar liefst 170 euri’s bij voor ons tweetjes om de dag door te komen daar in Venice, zo noemen ze dat hier. We kopen ook nog een boekje en een stadsplattegrond en genieten hier op de boot van een leuke overtocht. Het laatste half uur, is in Venetië Grande Canal, en geweldig mooi. Om 11.00u stappen we eindelijk van de boot. Ook hier weer lang wachten, alle 300 personen moeten weer van de boot af, en zo te zien maar 3 gidsen op het geheel. O, o, dat wordt nog wat. We verzamelen onder een boom, het is hier super heet, nu al! Hier maken ze bekend dat de gidsen herkenbaar zijn aan een oranje plu. En inderdaad 2 gidsen voor 200 personen, 1 voorop en 1 achteraan de groep, en 1 gids voor de mensen die geen dag tickets gekocht hebben en op eigen gelegenheid door Venetië gaan.
pakketje staat klaar en om 6.45u staan we bij Hotel Plavi klaar, waar we opgehaald worden. Met de bus naar Porec haven, en hier op de vleugelboot naar Venetië. We varen pas om 8.00u de haven uit want er gaan maar liefst 300 personen aan boord, en de boot is vol volgens één van de gidsen. Die doet tevens uitleg over de dagindeling, en ja hoor, effe afrekenen, er komt nog maar liefst 170 euri’s bij voor ons tweetjes om de dag door te komen daar in Venice, zo noemen ze dat hier. We kopen ook nog een boekje en een stadsplattegrond en genieten hier op de boot van een leuke overtocht. Het laatste half uur, is in Venetië Grande Canal, en geweldig mooi. Om 11.00u stappen we eindelijk van de boot. Ook hier weer lang wachten, alle 300 personen moeten weer van de boot af, en zo te zien maar 3 gidsen op het geheel. O, o, dat wordt nog wat. We verzamelen onder een boom, het is hier super heet, nu al! Hier maken ze bekend dat de gidsen herkenbaar zijn aan een oranje plu. En inderdaad 2 gidsen voor 200 personen, 1 voorop en 1 achteraan de groep, en 1 gids voor de mensen die geen dag tickets gekocht hebben en op eigen gelegenheid door Venetië gaan. Onze eerste tour is met een boot naar het San Marco plein, en hier kijken we wat rond, nou ja, onze ogen kijken we uit zo mooi. Hier is tevens ons trefpunt als we de weg kwijt zullen raken, en moeten 
we ten alle tijden hier zijn op vaste afgesproken tijden voor de volgende tour. En je snapt het al, als er zo’n 200 personen toegesproken worden, met duizenden andere toeristen om je heen, dat het moeilijk te volgen is. Maar goed, we zien wel wat er van komt. We lopen met z’n allen wat straatjes door en om 13.30u gaan we lunchen in een restaurant van Hotel D’Angelo. Helemaal boven in een pand bij de gondel riviertjes. Hier zitten we op elkaar gepropt met 200 personen. En toch genieten we van een heerlijke lunch. Want lekker is het, hmmm. Maar o, o, wat een massa mensen in een zo’n groep. Ach ja, we doen maar net of ze er niet zijn, want anders worden we crazy. Hierna gaan we naar de Merano glasfabriek, maar wij besluiten op ons eigen houtje lekker door de straatjes met de watergangen heen te wandelen. Anders hebben we voor ons gevoel uiteindelijk nog niet veel gezien.
we ten alle tijden hier zijn op vaste afgesproken tijden voor de volgende tour. En je snapt het al, als er zo’n 200 personen toegesproken worden, met duizenden andere toeristen om je heen, dat het moeilijk te volgen is. Maar goed, we zien wel wat er van komt. We lopen met z’n allen wat straatjes door en om 13.30u gaan we lunchen in een restaurant van Hotel D’Angelo. Helemaal boven in een pand bij de gondel riviertjes. Hier zitten we op elkaar gepropt met 200 personen. En toch genieten we van een heerlijke lunch. Want lekker is het, hmmm. Maar o, o, wat een massa mensen in een zo’n groep. Ach ja, we doen maar net of ze er niet zijn, want anders worden we crazy. Hierna gaan we naar de Merano glasfabriek, maar wij besluiten op ons eigen houtje lekker door de straatjes met de watergangen heen te wandelen. Anders hebben we voor ons gevoel uiteindelijk nog niet veel gezien. Met z’n tweetjes sjokken we door de leuke straatjes, met even zo leuke en natuurlijk ook vele peperdure, ha, ha, winkeltjes. Maar we vinden zelfs hier een betaalbare mooie lederen portemonnee voor Driekie, en daar is ie helemaal happy mee. Ook schieten we een Ferrari winkel binnen, en klikken we een fotootje van de echte Ferrari raceauto die hier staat. Echt apart hoor. En ook hier kijken we overal onze ogen uit, het is echt geweldig in Venetië. Een geweldige ervaring hier te mogen zijn. Het is hier wel super heet, eigenlijk TE heet. Maar altijd nog beter als regen, toch. En Kweppie stelt zich al helemaal voor, bij Valentino een jurkje passen met haar zeiknatte lichaam, ha, ha. Zie me al helemaal binnenstappen zeg, ha, ha.
Maar goed, we moeten ons bij ons trefpunt verzamelen om 15.15u, en dan gaan we in de gondel varen. Zo gezegd zo gedaan, maar zie je het al voor je, zo’n grote groep, en dan 6 personen per boot. Ook nog eens pal in de zon, smelten dus! En ja hoor, de gondeltocht is een ware aanfluiting, nog geen kwartier en is het weer uitstappen geblazen. Is dit romantiek, hi, hi, nee hoor. Een flop dus, maar we hebben het wel beleefd, en dat kan niet iedereen zeggen, toch. Nu worden we om 16.15u verwacht voor de boot taxi, dus weer wa
t vrije tijd. Even zoeken om ergens wat te drinken. Maar je ziet hier prijskaarten met 17 euro voor een glas wijn, en 19 euro voor een sandwich. Das alleen al en belevenis om dit te zien staan. Sjonge, sjonge, wat een gekheid. Wij blijven gewoon met beide beentjes op de grond hoor, letterlijk en figuurlijk, en drinken hier op het stoeprandje een blikje uit een straatstalletje. Heerlijk, we zijn zowat uitgedroogd van al die hitte op ons kop. Nu weer naar ons trefpunt, om gezamenlijk naar het vertrekpunt van een taxi boot te lopen. En je gelooft het niet, hier staan nu maar liefst ruim 600 personen van alle 2 de ferry boten die vanaf Kroatië naar hier gevaren zijn. En die moeten opgesplitst worden in groepjes van 10 personen, dus als je kunt rekenen. Wachten, wachten en nog eens wachten, in een kokende hitte. Kweppie wordt er onpasselijk van, bah, bah. Maar eenmaal in de taxi boot is het weer genieten. We varen door de wat bredere kanaaltjes van Venetië, en dit is zo schitterend. Prachtige gebouwen en pandjes, alle leuke brugjes en bijbehorende mooie uitzichten. Al met al kan deze dag toch niet kapot.
t vrije tijd. Even zoeken om ergens wat te drinken. Maar je ziet hier prijskaarten met 17 euro voor een glas wijn, en 19 euro voor een sandwich. Das alleen al en belevenis om dit te zien staan. Sjonge, sjonge, wat een gekheid. Wij blijven gewoon met beide beentjes op de grond hoor, letterlijk en figuurlijk, en drinken hier op het stoeprandje een blikje uit een straatstalletje. Heerlijk, we zijn zowat uitgedroogd van al die hitte op ons kop. Nu weer naar ons trefpunt, om gezamenlijk naar het vertrekpunt van een taxi boot te lopen. En je gelooft het niet, hier staan nu maar liefst ruim 600 personen van alle 2 de ferry boten die vanaf Kroatië naar hier gevaren zijn. En die moeten opgesplitst worden in groepjes van 10 personen, dus als je kunt rekenen. Wachten, wachten en nog eens wachten, in een kokende hitte. Kweppie wordt er onpasselijk van, bah, bah. Maar eenmaal in de taxi boot is het weer genieten. We varen door de wat bredere kanaaltjes van Venetië, en dit is zo schitterend. Prachtige gebouwen en pandjes, alle leuke brugjes en bijbehorende mooie uitzichten. Al met al kan deze dag toch niet kapot.Om iets over vijven komen we aan in de haven waar onze boot aangemeerd ligt. Hier vertrekken we dan ook vrijwel direct om de 3 uur durende tocht over zee, terug naar Kroatië te maken en komen we gelukkig nog net op tijd aan in ons hotel om van het diner gebruik te kunnen maken. Want al is het al na 21.00u, en ze laten gelukkig het buffet voor het grootste deel nog staan voor de laatkomers. Nu hebben we het wel gehad hoor, en besluiten eerst maar eens snel te gaan douchen. We zien eruit, en fris ruiken doen we ook niet meer, dat snap je natuurlijk wel na zo’n sop dagje. Zo gezegd zo gedaan, en na een heerlijk doucheje, kop koffie en een borrel, liggen we helemaal brak om 23.00u al op één oor. Toedels en tot morgen!!
Donderdag 12-08-2010
Wat hebben we lekker geslapen, en om 8.30u staan we op. Een lekkere kop koffie op het balkon, doucheje, en op naar het heerlijke ontbijt. Vandaag hebben we een rustdag, en dat betekend, kiezels, zon, zee, terrasje, bakkie, borrel, verslagje bijwerken, heerlijk dineren, vandaag zelfs kippenlevertjes met gebakken uien, hmmm, en in de avond een rondje Zelena. Gezellige muziek bij hotel Plavi, waar we even op het terras neer ploffen. Verder geen spannende dingen vandaag, alleen weer naar de pinautomaat. Dat is hier een vaste route, ha, ha. We genieten vandaag dan ook weer volop van het lekkere warme weer en morgen nog één volle dag. Nu maar hopen dat het weer inderdaad nog goed blijft, want de vooruitzichten zijn niet zo best. Maar wordt vervolgd. Nu eerst weer ons lekkere bedje opzoeken.
Vrijdag 13-08-2010
Een blik naar buiten na het wakker worden, en ja hoor, het regent pijpenstelen. Bliksem, onweer, flink gedonder en hele massa’s regen. Even een lekkere kop koffie en een bakkie thee op het balkon, en even vergaderen wat deze dag te doen. We besluiten vandaag nog eens naar Rovinj af te reizen. Dat was zo mooi afgelopen week, maar dit was een excursie met 150 personen, en erg kort de tijd hier rond te kijken. En we willen het graag nog eens op ons gemakkie overdoen.
Na het ontbijt nemen we de bus om 9.50u hier voor ons hotel, naar het busstation van Porec, waar de bus naar Rovinj vertrekt om 11.15u. We zijn natuurlijk veel te vroeg in Porec, en gaan hier eerst maar even koffie drinken onder een grote terrasparasol tegen de regen. Het worden gelukkig wel minder vette druppels, dus we hopen maar dat het nog droog gaat worden. En eenmaal in de bus zie je de zwarte wolken opklaren en blauwe lucht hiervoor in de plaats. Om 12.00u in Rovinj aangekomen, schieten we weer een terrasje op voor nog een bakkie. Hierna vermaken wij ons goed in dit geweldig mooie plaatsje. Overal hele knusse en Italiaans aandoende huisjes en straatjes, overal de zee rondom, dus we hebben bekijks genoeg. En het is inmiddels heerlijk weer. Niet te heet, een flauw zonnetje afgewisseld met wat donkere wolken, heerlijk om hier nu rond te struinen.
En we klikken er flink op los met onze fotocamera, wat volgens ons wel leuke plaatjes oplevert. We knabbelen nog aan een Pizza cut, zo noemen ze hier een puntstuk pizza, heerlijk hoor. Voordat we het weten is het alweer zover dat de bus gaat vertrekken naar Porec. De vertrektijd volgens het schema moet 16.00u zijn, maar dit wordt bijna 16.30u voordat we uiteindelijk gaan vertrekken. We hebben het wel erg getroffen met het weer, en net nu we de bus instappen, begint het weer te plenzen., bakken met water komt er weer uit de hemel vallen. Het wordt een erg lange busrit , we zitten pas om 18.30u op ons balkon, dus dan weet je het wel. Van die één baans wegen door de bergen, en dan met de vele auto’s van de drommen toeristen die hier in deze streken verblijven, veroorzaken overal files. Pfffff, het was me het dagje wel, al vliegen ze hier om. Eerst maar eens even de koffers inpakken, want morgen is het zover, de terugreis is gepland om 16.30u met de bus vanaf hier. En om 10.00u worden we verzocht de kamer te verlaten. Eigenlijk is het best snel voor elkaar, naar huis is altijd een stukkie makkelijker pakken, als van huis. En hierna het is weer zover, etenstijd. Ons laatste avondmaal. En dat smaakt weer verrukkelijk, wat zullen we dit missen zeg. Een toprestaurant hebben we hier gehad. Hmmm. Hierna nog effies door de straat naar Illy’s koffiebar, en genieten hier wederom van de lekkere koffie. We besluiten nu maar naar onze kamer te gaan, het is alweer 22.00u en Kweppie moet nog effies douchen, het verslagje bijwerken, en de kamer even rondsnuffelen en de laatste spulletjes opruimen. Dat we niks vergeten morgen. Dan is deze dag al weer voorbij, en nu, alweer 1.00u besluiten we snel onder de wol te kruipen. Vakantie vieren is nog vermoeiender als werken, volgens Driekie, ha, ha.
Zaterdag 14-08-2010
Kukeleku, wake up, het is alweer zover. We vertrekken vandaag weer naar huis. Volgens de planning worden we om 16.30u opgehaald en gaan we op weg naar Hollande. Maar eerst nog een dagje hier in Porec. Even de gordijnen openschuiven, en……………….weer noodweer, grrrrr. Weer drinken een kop koffie op het balkon, maar worden zelfs hier zeiknat van dit hondenweer. Wat een ellende, en dan uitgerekend op de vertrekdag. Eerst maar eens ontbijten, en dat is alle dagen overweldigend geweest. Dan nog even naar de kamer, de koffers moeten vandaag in de Luggage room. Maar de badkleding
kan in de koffer blijven, het regent nog steeds pijpenstelen. We checken uit en zwerven vandaag maar wat rond in en om het hotel. Het weer blijft bar en boos, en deze keer voor het eerst sinds we met het bussie op pad zijn, hoeven we zelfs niet te douchen voordat we vertrekken. Wat een K dag zeg. Normaal genieten we nog altijd van een hele stranddag voordat we op huis aan gaan, maar dat is deze keer uit den boze, grrrrr.
kan in de koffer blijven, het regent nog steeds pijpenstelen. We checken uit en zwerven vandaag maar wat rond in en om het hotel. Het weer blijft bar en boos, en deze keer voor het eerst sinds we met het bussie op pad zijn, hoeven we zelfs niet te douchen voordat we vertrekken. Wat een K dag zeg. Normaal genieten we nog altijd van een hele stranddag voordat we op huis aan gaan, maar dat is deze keer uit den boze, grrrrr.Dus wat zijn wij blij als we onze bus zien aankomen, en netjes op tijd. We laden de koffers in, handbagage mee in de bus en op naar Nederland. We zitten in ieder geval heerlijk droog. De terugreis kunnen we omschrijven als heerlijk rustig in de bus, lekker snelle terugreis, redelijk geslapen, stops in Oostenrijk en Duitsland. En onze buschauffeur was zo aardig ons af te zetten bij Station Oost in Den Bosch, waar Kimmie ons opgehaald heeft. Want de Suzuki, die stond al 13dagen voor zijn vertrouwde voordeurtje.
Bedankt voor het lezen van het verslag,
wij hopen dat jullie er van genoten hebben!
