Dag 1
Woensdag 25-01-2012 Amsterdam – Warschau – Hanoi
Yes, vakantie.
Om 5.45u staan we op, ja, ja, vakantie, pfff, snel douchen, nog wat nalopen hier in de hut, en dan gaan we op weg naar Amsterdam. We hebben voor onze auto een parkeerplaats gereserveerd bij Sky Park West, € 74,00 voor 22 dagen, en dat is hierdoor ons eerste reisdoel. Om 8.00u komen we er aan. Ze wachten al op ons, en 2 gezellige boys brengen ons direct naar de luchthaven.
Daar begint het vaste ritueel, paspoortcontrole, bagage inleveren, zowat uitkleden om te kijken of 
je geen verboden middelen bij je draagt, pfff. Uiteindelijk vertrekken we 10.45u, mooi op tijd, met Lot Polish Airlines naar Warschau. Hier landen wij om 12.30u en we staan alweer buiten om 13.00u. Kweppie zoekt snel naar een kiosk om bus tickets te kopen, want we moeten vandaag 10u vrije tijd door zien te komen hier in Warschau, onze volgende vlucht is pas om 22.40u.
We hebben thuis de voorbereidingen al getroffen en kunnen daarom direct op zoek naar bus nr 175, en die brengt ons in een klein half uurtje naar het centrum. Hier hebben we rondgedwaald tot 19.00u, en de tijd was hier gelukkig goed te vullen. Het is droog, maar wel erg koud, er ligt zelfs sneeuw, en naar mate de dag vordert begint het als maar meer te vriezen. We hebben dan ook menig koffietentje bezocht en ons hier tussendoor opgewarmd onder het genot van een versnapering.
Onderweg ook nog een centrum voor daklozen tegengekomen, echt iets voor Kweppie, die is in staat hier binnen te gaan, we zijn ten slotte ook daklozen vandaag, hi, hi. Uiteindelijk zijn we om 19.00u weer met de bus terug naar de luchthaven gegaan en ook hier de herhaling van alle vaste rituelen die bij het vlieggebeuren horen. Nu komt de tijd aan van het wachten en nog eens wachten, op een ijzeren bankje, bah, bah. We zijn erg benieuwd of alles op tijd zal verlopen, want LOT is een ster in vertragingen, van wat ik de laatste weken gevolgd heb. Maar ja, je moet er wat voor over hebben hè. En wonder boven wonder vertrekken we zowat op tijd, want ze hebben nu weer het volgende bedacht, persoon voor persoon de handbagage wegen voordat je in het vliegtuig stapt. En dat houd natuurlijk wel op met zo’n bijna 300 passagiers.
Dag 2
Donderdag 26-01-2012 Hanoi
We landen om 15.40u plaatselijke tijd in Hanoi. En nu direct naar het Visa kantoortje, we zijn de
eerste passagiers die zich daar aanmelden, wat ervoor zorgt dat we hier snel doorheen zijn. De koffer laat wat op zich wachten, hier zijn we de snelheid direct door kwijtgeraakt. Maar zo rond 17.00u komen we na een rustig en plezierig autoritje aan in ons Hanoi A1 Hotel.
Het Hotel ziet er tussen al het bouwval hier goed uit, maar toch eerst de kamer maar eens bekijken. Een kleine maar nette kamer met balkon, nou ja, balkonnetje. En het is nu best koud, en weten we niet of we het veel zullen gebruiken. De koffer boy legt alles even uit, en direct heeft hij de klink van de balkondeuren al in zijn handen. Dat begint al lekker, ha, ha. Het wordt wel direct gerepareerd. We werpen allebei een blik over ons balkon naar beneden op straat en verbazen ons over alles wat we zien en horen. Wat een chaos hier.
Ook meteen even proberen de laptop online te krijgen, en hier zien we dat Cees, onze forumkennis, die ook hier verblijft, een email gestuurd heeft met de vraag of we met z’n allen gaan eten. Even terug bericht dat wij dit oké vinden. Na ons opgefrist te hebben wandelen we meteen door wat straatjes in de directe omgeving van ons hotel, want dit is de plaats van ontmoeting met Cees en Jolanda. En we moeten nu niet meteen de weg kwijt raken, dat zou hier zo maar kunnen in het voor ons onbekende Hanoi. We zien direct dat het hier één grote Avri vuilnisbelt is. Het trottoir is één groot aanrechtblad, ze maken hierop de maaltijden klaar, ze snijden het vlees, ze wassen er af, en zoal meer. De mensen eten hier met honderdtallen ook op deze stoeppies, gooien alle eet afval naast zich neer, dus kun je wel snappen wat een bende dit geeft. Het is niet echt uit te leggen! Dit is dus Vietnam, met de voor hier normale leefwijze. O, o, dat mensen hier überhaupt zo kunnen leven. Te gruwelijk voor woorden.
We gaan nu snel terug naar ons Hotel en ontmoeten daar Cees en Jolanda. We maken hier even kennis met ze, en we vragen bij ons hotel om advies betreffende een goed restaurant. Wij met z’n viertjes op pad en uiteindelijk belanden we in een leuk Vietnamees restaurant. Een ieder besteld wat van de kaart, en ja, ja, het is de bedoeling met stokkies te eten, en nee, nee, Driekie en Kweppie kennen da niet, en vragen snel om bestek. En warempel, ze hebben het nog ook. We genieten hier van heerlijke gerechtjes, echt Vietnamees. Je krijgt eerst een kom met rijst, dan een kom Vietnamees klaargemaakt vlees. Dan nog een klein kommetje erbij, daar moet je dan je eigen hapje in klaar maken, een mix van kom 1 en 2 erin en dit maakt het samen een lekkere hap. Heel apart!
We kletsen naar hartenlust, want we kennen elkaar alleen maar van de e-mails, dus hebben we genoeg te melden. Na het heerlijke eten gaan we op pad om een lekkere koffie te drinken. Cees heeft al een adres ontdekt, en we gaan dan ook direct op het doel af. Hier genieten we nog na van ons eten, onder het genot van een bakkie, en ons kwebbel staat hier ook niet stil. Toch erg gezellie zo, maar de tijd vliegt, dus we nemen afscheid van elkaar en spreken af dat we elkaar weer gaan zien in Ho Chi Mihn. Op onze kamer keuvelen we nog wat na, even de adresjes opschrijven die we morgen nodig hebben en net na twaalven liggen we in dromeland.
Dag 3
Vrijdag 27-01-2012 Hanoi
Kweppie heeft heerlijk geslapen, Driekie ietsie minder, maar het is niet tegengevallen, zo’n eerste nachtje. En de kachel, ja, ja, de KACHEL brand lekker. Het regent er nu ook nog bij, en het is echt KOUD, brrrr. Zo rond half 10 gaan we aan ons eerste ontbijtje beginnen. Er ligt een menukaart waar je je keuze op aan moet geven wat je wilt eten. Heerlijk frans stokbrood, toast, keuze voor 3 soorten gebakken ei, bacon, ham, jam enz. enz. Ook het fruit komt er achteraan, en een half uurtje later hebben we een strak buikkie, hmmm.
Nu even naar de kamer spulletjes pakken, we gaan vandaag zelf Hanoi verkennen. We beginnen een zoektocht naar Go Asia Travel, moeten onze cruise hier gaan betalen. We vinden het adres, denken we dan, want hier treffen we een slapende man voor een glazen deur, waar wij nou net binnen moeten. Even goede morgen gewenst, hij schrok zich te pletter van ons, maar is nu wel wakker, hi, hi. Wat een giller zeg. En volgens deze slaapkop moeten we op de 3e verdieping zijn. De trappen op en ja hoor, hier zat de bewuste Martin, die Kweppie op internet gevonden heeft. Een kantoor van net één meter vijftig breed en een meter of 4 lang. Oei, oei, zo gaat dat hier hé. Hij moest eerst nog even goed nadenken waar het over ging, maar snel vond hij het emailcontact van ons.
We hebben zoals afgesproken de cruise aan hem betaald en hij nodigde ons uit een kop koffie te drinken. Ja hoor, dat willen wij wel. Wij vragen ons af waar dit zou moeten, en jaja, na zo’n 10 minuten over straat gewandeld te hebben nemen we plaats op een kindertuinstoeltje, die hier overal staan, en normaliter gevuld zijn met honderden etende of drinkende Vietnamezen. Hij besteld voor ons een koffie, en dat gaat hier zo. Eén kop koffie, lijkt op teer, en één schaaltje heet water waar het kopje in moet staan, anders koelt de koffie te snel af, volgens de uitleg dan hè. Ondertussen raken we gezellie in gesprek met deze Martin, en hij verteld ons dat hij de eigenaar van de boot Alova Cruise is. Poeh, poeh, a rich man, maar nee hoor, hij verteld dat zijn pa dit allemaal voor hem geregeld heeft en dat hij het nu nog moet gaan maken hier in Hanoi. Hiervoor is hij manager geweest van ons Hanoi A1 Hotel, ook erg toevallig.
Dan hebben we het nog even met hem over de dagtocht Hoa Lu – Tam Coc, of het wat is. En de uitleg zorgt ervoor dat wij deze tour wel willen boeken. We moeten nog wel effies wachten, want de adresjes die hij ervan heeft zijn allemaal volgeboekt. Hij zoekt naar een alternatief, maar nee, all is full. Het komt doordat het TET (Vietnamees Nieuwjaar) is geweest, en nu een soort day after, wat ervoor zorgt dat tot en met zondag ook bijna alles gesloten is. De families zijn nu weer terug naar hun bestemming aan het reizen. Maandag zijn de feestdagen echt voorbij, gaat echt alles weer open, en dat is nou net de dag dat wij terugkomen van de boot en alleen de avond nog maar hebben. Wij vonden het al vreemd dat we veel ijzeren schotten tegenkwamen. En dat het niet zo druk met scooters is. Maar ja, weten wij veel, zo’n eerste dag. Ach ja, tis niet anders.
De hele middag vullen we met wandelen door Hanoi. En wat we allemaal te zien krijgen, met 
geen pen te beschrijven. We zijn in een wijk geweest waar de treinrails zo liggen dat de trein strak langs de openslaande deuren van de woningen raast, die hier bijna OP het spoor gebouwd zijn. We zien de ratten in en uit deze huizen lopen, o nee, krotten, niet normaal hoor. Ook wel mooie dingen te zien, zoals de kleurige bloemen die ze hier gebruiken voor van alles en nog wat. Ook nog een crematorium in de openluch afscheid. De grafkistenwinkel ernaast, daarnaast de grafkransen, gemaakt van een mix van piepschuim en echte bloemen. Wat wil een mens nog meer, ha, ha. Erg apart om te zien.
De Water Puppet Show willen we ook bezoeken, maar daar staan hele drommen toeristen voor de deur, dus dit slaan we over. Ons hotel is wel lekker dichtbij Hoan Kiem Lake meer, wat bezocht wordt door duizenden toeristen. Ook wij hebben hier een wandeling rondom gemaakt, een hele trip, en hierdoor is het al snel 19.00u voordat we op onze kamer arriveren. Intussen heeft de bewuste Martin van vanmorgen laten weten dat we hem even moeten bellen, en ja hoor, wij gaan morgen toch de dagtocht Hoa Lu – Tam Coc maken. Dat is mooi, want de chaotische bende, dat behoeft niet persé een herhaling.
Nu moeten we ook nog steeds geld pinnen, en dat gaat hier met miljoenen. Je snapt er de ballen niet van als je het op het scherm ziet staan, dit is voor ons geen dagelijks werk, toch. Maar we hebben inmiddels al 4 pinautomaten gehad, en geen enkele werkt, of wij snapper er ECHT niks van. Bij ons hotel maar eens nagevraagd, of dat ING pasje wel overal geaccepteerd wordt hiero. En zij wijst ons een ATM tegenover ons hotel, hoe simpel kan het zijn. Hier een poging ondernomen, en deze geeft maar 2 miljoen, zo’n € 75,00. Das nie viel. Maar we hebben nu wat in the pocket en kunnen hier wel een dagje of wat meer mee vooruit. Het omrekenen is ook een vak apart, en Kweppie is direct opgelicht, een paar stukkies ananas voor 150.00 Vietnamese Dong. Thuis omrekenen, zowat € 5,50, nou ja zeg, pffff. Maar dit gaat niet meer gebeuren, Kweppie staat op scherp en heeft een lijstje gemaakt wat het zo ongeveer gaat kosten al de gemiddelde uitgaves.
Na het douchen gaan we op zoek naar een restaurantje, en dat valt nog zomaar niet mee. Weer veel gesloten ijzeren luiken, nog meer als overdag. Het duurt dan ook even voordat we iets vinden waar we naar binnen durven. Op straat kun je overal eten, maar ten eerste regent het weer, wat de Vietnamees niks uitmaakt, en ten tweede willen we niet vergiftigt worden, want dat kan niet goed zijn voor een westers mens wat je hier allemaal op straat kunt eten. Dan ook nog die afvalberg op de stoeppies waar je tussenin plaats moet nemen, zie je het al voor je, ECHT NIET hè. Maar uiteindelijk lukt het ons om 21.15u eindelijk neer te ploffen in Hanoi Soul Café, een leuk restaurant met een menukaart met veel keus. Hier sluiten we de avond af met een kop koffie, en nu snel naar de kamer, het is buiten één triest gebeuren met al die regen, en super vies om te lopen allemaal, want al die omschreven derrie die dan ook nog eens nat wordt, grrrrrr.
Samengevat is deze dag één groot avontuur geweest met beelden die niet meer van ons netvlies verdwijnen. Heel bijzonder en niet goed uit te leggen. Op naar morgen.
Dag 4
Zaterdag 28-01-2012 Hanoi – Hoa Lu – Tam Coc – Hanoi
