Dag 7
Vrijdag 08-02-2013 Khajuraho – Orchha
Ja, ja, we hebben het ritme te pakken. Lekker vroeg op om gaan te genieten van het ontbijt. Eindelijk een lekker warm doucheje, en weer de koffers sluiten. Nu naar het ontbijt. Een uitgebreide kaart, je kunt hier kiezen wat je wil. Heerlijke pancake, toast met jam, mixed fruitsalade, strong black coffee en smullen maar. Nog even checken of onze website online is, en het heeft gewerkt. Even uitchecken, nog een rondje tuin, een praatje met de koffer boy en we vragen hem of hij een leuke job heeft hier, maar nee, hij verdient maar 2500 roepies per maand,
ook geen vetpot, omgerekend zo’n € 40,00 voor een maand koffers sjouwen. We geven hem maar een leuke tip, tis zo’n lief menneke. Nu is het echt tijd om te vertrekken. Half 10 gaan we op weg naar Orchha.
De eerste lange route met onze chauffeur Sushil doet ons goed. Hij is een nette vader van 2 kinderen die pas zijn eigen onderneming is begonnen samen met zijn broer. En hij heeft het niet makkelijk als we zijn verhalen moeten geloven. Hij moet op boxen tegen de vele private drivers die hier in India zijn, en waar hij vroeger als chauffeur gewerkt heeft, die gunnen hem nu eigenlijk niets goeds. Maar goed, wij hebben geboekt bij Sushil, en gaan ervaren hoe het met hem gaat verlopen. Tot nu toe is het erg gezellig, hij rijd rustig, hij heeft humor, speelt meteen de gids, en hij verteld over van alles en nog wat. Ook wel fijn, want wij weten niet zoveel van dit India en de gewoontes van hier.
Onderweg een koffie break, en daar zijn we aan toe. Leuk restaurant aan de weg, en het zonnetje schijnt, dus genieten is hier het juiste woord, ha, ha. Half uurtje later vervolgen we de route, en onderweg is het straatbeeld zoals overal. Koeien, geiten, schapen en de zwijnen zijn aan het dierenpark hier op straat toegevoegd op ons netvlies, ook die lopen hier vrij rond. Het ergste hier zijn toch wel de honden, die worden hier overal voor ons neus doodgereden, wat een ramp om te zien, bah, bah.
Verder zijn ook hier de vrouwen druk in de weer om de koeienmest te mengen met stro, en dit
in plakken te maken, even laten drogen, en dan kunnen ze het gebruiken om te kunnen koken. Wat een uitvinding zeg, we weten nu hoe het moet, als ons gas uit zou vallen, hihi. Het is 175 km van Khajuraho naar Orchha, maar we komen pas om 15.00u aan in een hotel van de Gouverment, Betwa Retreat Hotel. Het geheel ziet er op het eerste oog mooi uit, leuke bungalows en tenten op een mooi complex. en Kweppie vind de bungalowkamers oké, maar Driekie gaat niet zomaar overstag. We krijgen nog meer opties te zien, en we nemen er uiteindelijk één uit het aanbod. Eenmaal geinstalleerd, en de speurneus vooruit, blijkt dat het toilet niet doorspoelt, en dat het overal erg, heel erg smerig is. Volgens Driekie is bij ons een deur in een autogarage nog schoner als hier de toiletdeur. Dus hij had er toch wel kijk op deze keer. Maar ja, this is India.
We gaan eerst maar eens even lekker buiten bij het restaurant zitten, en vertellen even dat het toilet niet doorspoelt. En warempel, ook nog even verhuizen naar een andere bungalow, want ze k
unnen het niet repareren. De koffers gaan weer op reis, en nadat we in de volgende bungalow toch wel een mooier, maar niet schoner geheel aantreffen, gaan we Orchha verkennen. Recht tegenover het hotel ligt een mooie brug aan de Betwa river. Mooi plaatje hier. En weer de badende en wassende mannen en vrouwen, waar water is zijn ze van de partij. Een lekker zeepje erbij, wel de vrouwen de kleding nog aan, de mannen op de onderbroek na bloot, en zo soppen ze zich weer heerlijk clean.
We wandelen langs een leuk straatje met wat shopjes op zijn Indiaas, hokjes met allerlei koopwaar, waar wij wetserlingen niet zoveel mee kunnen. Maar we kunnen hier goed op straat vertoeven. In de verte pronkt een prachtig gebouw, het Orchha Fort. Een geweldig mooi monument, wat als we er eenmaal met ons neus bovenop staan een vervallen en niet onderhouden geheel is. Wat is dat toch jammer hier in India. Zulke mooie schatten, en bijhouden, ho maar.
Aan de overkant van al dit moois is nog een pronkstuk te bewonderen, de Chaturbhuj Temple. Hier een gezellig plein, met tientallen apen, die hier allerlei acrobatische toeren uithalen, 
geweldig om te zien. Echt een leuk pleintje waar we een poosje genieten van alles om ons heen. Ze bakken en braden hier van alles, niet voor ons natuurlijk, maar de Indiers lussen er wel pap van. Nu wandelen we weer op ons gemak terug, en toch, weer van die arme stakkers die gewoon midden op straat liggen, je weet niet of ze leven of dood zijn, want de heenweg lag een man er ook al, dus ja. En noiemand kijkt er van op of om. De armoe onder de bevolking straalt er ook hier vanaf, toch wel erg hoor. Dan komt er ook nog een hond met Kweppie meelopen, de tranen zouden er van in je ogen springen. Opgevreten door de vlooien, schudden met zijn kop, waar bebloede oren aan hangen. om gek van te worden.
We vluchten snel ons hotel in, en de hond gaat er gelukkig vandoor. We gaan meteen maar ons avondmaal nuttigen. En Driekie durft toch weer kip te eten hier, ondanks dat het er goor uitziet overal. Maar ze verzekeren ons dat het vlees safe is. Kweppie doet vegetarich hoor. Het wordt een gezellige avond, want Sushil komt er ook nog even gezellie bijzitten, en we kletsen heel wat af onder het genot van een borrel. De avond zit erop en we nemen afscheid van hem, spreken af dat we morgenvroeg om 9 uur vertrekken naar Agra. Nog even het verslag bijwerken op de kamer, want internetten is hier niet mogelijk, en dan snel onder de lakens, weer vroeg op morgen!
