Vrijdag 23 januari 2015
Dag 6 Op weg naar Battambang
Goedemorgen, hier zijn we weer. Geen oog dicht gedaan vannacht, want ja, we moeten om 5 uur op, das zo niet Kweppie’s ding, dat ze van angst helemaal niet geslapen heeft. Maar ook ’s nachts is het goed toeven hier, op de muggen na kun je hier genieten van heerlijke temperaturen, das toch meegenomen als het feit er dan toch ligt. En wij waren daardoor zeer zekers op tijd om om 6.00u opgehaald te worden voor de bootreis naar Battambang. Gewassen en gestreken staan we netjes te wachten op het busje van Mekong Express, die ons naar de boot zal brengen. Maar we worden verzocht weer naar onze kamer te gaan en daar te wachten, kan nog even duren. De sleutel opnieuw opgehaald, we waren tenslotte al uitgecheckt. Dan zetten we nog maar een bakkie, want we kunnen jammer genoeg nog niet terecht voor het ontbijt, dat begint hier pas om 7.00u. En net voordat we een plan bedacht hebben om toch gebruik te gaan maken van dit ontbijt worden we verzocht naar de ingang te gaan, het busje is eindelijk gearriveerd.
Met wel 12 personen in dat busje op weg naar de pier, zo’n 20 minuten (15 km) van Siem Reap. Hier is achteraf gezien ook zo’n interessant drijvend dorp, Chong Khnaes Village en tevens de pier van onze Mekong Express Boat naar Battambang. Het is er een drukte van jewelste. Wij sjouwen alle bagage de gigantische trappen af en klauteren in de boot. Er kunnen wel zo’n ruim 30 personen zitten op de houten banken langs de kant binnenin de boot. Er hangt zo her en der een zwemvest, voor troubles onderweg, dat moet ons enigszins gerust stellen. 
Want Driekie heeft een inspectierondje gedaan, en die vertrouwd het niet helemaal. Een motorblok uit de prehistorie, een stuurinrichting nog nooit eerder gezien, en de boot, ook niet over naar huis te schrijven. Geen pleetje, niks te eten en te drinken te krijgen, gewoon vervoer van A naar B en dat is het, niet meer en niet minder. Gelukkig heeft Kweppie de instelling dat als het je tijd niet is je ook niet van deze aardbol verdwijnt, dus dit gaat vast goedkomen, hihi.
En het duurt en het duurt, ze komen natuurlijk tussentijds met allerlei koopwaar voorbij, stokbrood, blikjes koffie, snacks, enz. enz. En bij het zien van toch wel al dit lekkers kopen wij ook één stokbrood. Heerlijke smeerkaas van “de cow” erbij, en na een hapje van dit lekkers snel er nog één bij gekocht, dit smaakt naar meer hoor. We zien dit maar als ons ontbijt deze morgen, hmmmm. En je gelooft het niet, waar de vertrektijd om 7.00u gepland stond gaan we uiteindelijk het Tonle Sap meer op om 8.45u. En wat een bizarre ervaring. Een veel te zwaar beladen boot met al die toeristen en hun bagage erop kan net boven water blijven op dit woeste meer. Het lijkt wel een open zee i.p.v. een meer. In geen velden of wegen leven in de verte te bekennen, en de 2 andere boten varen hier om ons heen in een zichtbare zelfde situatie als wij. Ook Kweppie moet toegeven, het is niet een echt geruststellend beeld wat je hier ziet. De boot schept dan ook regelmatig flink water en vliegt de handbagage als een elastiek bij iedereen op schoot, want alles drijft anders. Maar je moet je bagage wel erg hoog houden wil het droog blijven, het water bereikt zelfs de banken, en zit je hier met een natte kont op een plank met schuimrubberke, wat een giller joh!
Het is en blijft vechten voor de stuurman om ons na een uurtje land in zicht te laten zien. Hè, hè,
eindelijk het idee als er wat mis mocht gaan is er misschien, heel misschien, iemand die ons redden kan. Maar hier gaat dan ook meteen de snelheid omlaag, we schijnen nu in een zijarm van het meer te varen, de rivier Sangker. Hier krijgen we meteen weer erg mooie beelden te zien van hele dorpen op het water, scholen, winkels, kerken, viskwekerijen en zoal meer, maar echt alles en iedereen op het water. Er schijnt zelfs één dorp opgenomen te zijn bij Unesco als beschermd gebied. Het is zo geweldig mooi wat we hier onderweg allemaal zien. En in sommige delen op deze rivier lijkt het wel of we in Friesland varen, maar dan op zijn Cambodjaans natuurlijk, hihi. Ook pikken we onderweg zo her en der nog wat lokale bevolking op, die varen gezellig met ons mee op weg naar Battambang, of de boot nog niet vol genoeg is, pffff.
Maar nu stoppen we plots, dit drijvend verblijf schijnt een winkel-restaurant te zijn. Hier kun je naar het toilet, je kunt er een warme maaltijd nuttigen, en er is van alles te koop, dus voor ieder wat wils. De toilet slaan we maar over, maar Kweppie probeert wel een schoteltje witte rijst met zoetzure groenten en Driekie houdt het gewoon bij zijn vertrouwde drankje in een blikje. Die kiest voor safe. Maar bij het zien van Kweppie’s heerlijke hapje, peuzelt hij uiteindelijk mee, en ook hij vind het verrukkelijk smaken. Zo, dat zit erin, nu afwachten of de darmpjes niet gaan protesteren, je weet het hier niet hè. Na zo’n 20 minuten pauze gaan we weer on route. Omdat op sommige plekken de waterstand steeds lager wordt, moeten er met regelmaat verschillende capriolen uitgehaald worden om de boot weer goed op gang te krijgen. Wat een beleving zeg. En naarmate de reis vordert, worden de woningen (hutten) op en langs het water steeds 
armzaliger. Het begint inmiddels Indiase normen aan te nemen, bah, bah. Hier overal bergen afval langs de oevers, daaromheen de palen met een doek of zeiltje, en dat is dan hun woning. Hier wonden baby’s, kinderen, mannen met gebroken arm in een lap, vrouwen die wassen inde rivier en zoal meer van dit ellendigs. Toch niet te filmen zeg!
En zo voltrekt de bootreis zich en komen we uiteindelijk om 17.15u aan bij de bootpier in Battambang. Sodeju, het zou een reisje van 5 uur zijn, maar als wij goed kunnen tellen, zitten wij hier 8,5 uur opgevouwen op dit Cambodjaans schip. Gelukkig wel met een dak erop, want met 35 graden mag je er niet aan denken dat je dit in het zonneke had moeten doorstaan.
Nu maar eens even kijken wat te doen. Maar no problem, er staan tientallen Tuk-Tukkers en één van hen met een bordje Deluxe Villa, waar wij gaan overnachten. Op dat staat onze naam er niet bij, maar even babbelen en we mogen meerijden. Gelukkig is dit maar een kort ritje en komen we aan bij een prachtig complex. We checken hier in en nu blijkt dat we geluk hebben, ze hebben onze boekingsbevestiging nooit ontvangen, zegt ie. Even nagekeken, maar wij hebben die toch echt verstuurd. Hij bied ons een 4 persoons kamer voor dezelfde prijs aan, of wij dit goed vinden. Nou, zal je zeggen, natuurlijk is dit goed.
We hebben niet zoveel spatjes meer na deze ellenlange dag, we hebben voor 77 km afstand bijna net zolang in een boot gezeten als dat de vlucht van Amsterdam naar Bangkok duurt, hihi. We ploffen dan ook direct neer op ons terrasje voor de kamer. Wat zijn we geradbraakt zeg. Eerst maar eens een lekker drankje en tegelijkertijd nemen we deze lange dag nog eens even door, wat een avontuur zeg. We zijn het er over eens, al is de tocht superlang, het was een prachtige bootreis die we niet hadden willen missen. We besluiten meteen maar van het bijbehorende restaurant gebruik te gaan maken van een fatsoenlijke maaltijd, daar zijn we inmiddels wel aan toe. En wat is het overheerlijk allemaal. Maar toch fleuren we van al dit lekkers niet echt meer op, de batterij is echt leeg. Het enigste wat nog rest is een bed, daar moeten wij NU naar toe. Op naar Morgen!
Zaterdag 24 januari 2015
Dag 7 Battambang
Jippie, hier zijn we weer, goed geslapen dus fris en fruitig beginnen we aan deze nieuwe dag. We zitten hier prachtig. Supermooi complexje, een mooie kamer, een balzaal als badkamer en een geweldig mooi zwembad om lekker te poedelen. Alles in een mooie groene tuin en kraakhelder. Wat wil je nog meer. Wederom een goede keuze. We gaan dan ook meteen op het ontbijt af, en dit is abnormaal veel en geweldig lekker. Hier zelfs overdaad aan hoeveelheid, maar dat mag onze pret niet drukken. We genieten ervan, hmmmm. Wat gaan we doen vandaag, want Battambang is een kleine stad aan de rivier Sanger. Lekker rustig en er zijn wat kleine uitstapjes te maken. Wij kiezen vandaag voor een rondje stad per Tuk-Tuk en een ritje met een Cambodjaanse trein.
Hup, daar gaan we weer. We springen ook hier weer in de Tuk-Tuk en als eerste brengt hij ons naar de Bambootrein. Deze trein schijnt één van de vreemdste vervoersmiddelen ter wereld te zijn. Wij zijn benieuwd. We betalen $ 5 pp aan de perronchef en er wordt voor ons een “Norry” (wagon) gebouwd. Ze leggen 2 assen op de rails, een enkel spoor, daarop een bamboevlonder, een dieselmotortje als krachtbron, en een riem als aandrijfsnaar. We worden verzocht plaats te nemen op een kussentje wat op de vlonder is gelegd voor ons. Sodeju, wat een gekheid. Maar even wachten, er komt een Norry uit tegengestelde richting aan en we moeten er weer even af. De assen en vlonder met moterke aan de kant en de andere Norry kan voorbij. Wij klimmen opnieuw op het voor ons vreemde “treinvlot”.
Daar gaan we dan, en sodeju, wat een geweld zeg, de Norry gaat retehard. Sommige plekken wel 40 km per uur. En dat op Cambodjaanse rails, een vlot los op 2 assen, en Driek en Kwep erop, zie je het al voor je. We kijken elkaar eens even aan, als dit maar goed gaat, wat een spul. En onderweg moeten we wel 3 keer afstappen, dan komt er een tegenligger, wordt ons Norry van de rails verwijderd, tegenligger voorbij, de Norry wordt weer in elkaar gebouwd, weer zitten en gas erop. Je snapt wel, we hebben van de omgeving niets gezien, wat is dit spannend zeg. Na een half uur word je afgezet bij een soort stationneke en hier moet je afstappen en een minuut of 10 wachten. Dan weer dezelfde route over de rails terug en zo ben je toch mooi ruim één uur onder de pannen. Zo, dit hebben we overleefd, pffff.
Nu met ons Tuk-Tuk een rondje door de stad, een mooie statue, een prachtige tempel een plaatselijke markt en zoal meer komen we tegen. Maar hoogste tijd, we willen lekker aan ons zwembad luieren, het is erg heet en Driekie is bevangen door ernstige verkoudheid. Dus even een pas op de plaats, vandaag even niet te gek doen. En het is heerlijk hier aan ons verblijfje, lekker plonzen, even dommelen, verslagje schrijven en zo maken wij de tijd wel vol. We besluiten vanavond naar de Night-Market te gaan en meteen in de omgeving ergens te eten. En als we eenmaal over deze Market dwalen, blijkt meer las de helft van deze Market vol met eetkraampjes te staan. En Kweppie wil dit natuurlijk proberen. Driekie is altijd wat huiverig, maar na het zien van de vele smullende medetoeristen durft ook hij het wel aan. En wat smullen we hier zeg. We hebben hier ieder een flink bord Kmher Food, ieder een drankje, en we rekenen $ 4,5 dollar af. Das toch amazing hè. Nu nog even op zoek naar een apotheek. Even wat medicijnen halen voor Driekie, want dat kan hier op iedere hoek van de straat, zonder recept en met een superkleine beurs. Om te gillen $ 4,00 voor een doos Cambodjaanse Bisolvon en 10 pillekes voor de kou in het hoofd. Dat zijn nog eens prijzen!
Nu rest ons alleen nog een wandeling terug, nog even heerlijk genieten op ons terrasje en even later afscheid te nemen van deze dag door heerlijk onder de lakens te kruipen.
Foto’s dag 6 en 7 op weg naar en verblijf in Battambang