2015 Siem Reap

      Reacties uitgeschakeld voor 2015 Siem Reap

Dinsdag 20 januari 2015

Dag 3 Siem Reap

Goedemorgen, hier zijn we weer. Gister al om 21.00u naar bed, het lampje ging echt uit, en nu zit Kweppie hier om 6.30u al achter d’r  laptoppie het 1e reisverslag te schrijven.  Het is en blijft altijd even wennen de +6 uur tijdverschil. Vaak wakker geweest en dan uiteindelijk maar besloten naast het bed te stappen, het is genoeg geweest, anders zou ik wel slapen, toch. En Driekie snurkt er nog hevig op los, die kan slapen als een os, om af en toe jaloers op te worden. En wat is dit genieten hier. Heerlijk buiten aan een bakkie, de geluiden uit de natuur op de achtergrond, de heerlijke rust, zo geweldig. En het verslag schrijven, dat gaat als een speer. Het zijn gebeurtenissen die je zomaar niet vergeet, zo amazing en te gek. Maar vandaag nieuwe ronde nieuwe kansen.

We beginnen saampies, als Driekie eenmaal ontwaakt is, de dag met een ontbijt wat bij de kamerprijs inbegrepen zit. We maken een keuze van de breakfast card, bestellen voor eigen kosten ook nog maar wat extra erbij en het is verrukkelijk. Wel veel te veel, want bv toast bij de omelet of jam  is hier wel 5 stuks op een bord, dus onze verwende angst tekort te komen, wordt onmiddellijk afgestraft.

We hebben besloten vandaag te acclimatiseren hier in Siem Reap. Geen gekke hoogstandjes, een relaxte start vandaag. Driekie gaat buiten het hotel even de omgeving verkennen en Kweppie kijkt de foto’s nog even na en plaatst deze meteen even op het blog. We hebben hier supersnel internet, dus meteen maar even gebruik van maken. Nu nog even de leuke en gezellige kamer een beetje eigen maken, en meteen de primitieve douche even uitproberen. Slang uit de muur, douchekop er strak tegenaan, water verwarmd door een elektraverwarmer, dat wordt nog wat. Maar nee hoor, ook nu blijkt dat je niet veel nodig hebt om een douche goed te laten werken. Het gaat helemaal oké, lekker schoon en fris zitten we even later buiten ons kamerke te genieten.

Wat nu te doen, we gaan maar eens op pad. We starten te voet over de weg met de barricades van gister, maar lopen is hier niet wat het zijn moet. Half verharde wegen, rode leemgrond en gortdroog, het is gewoon mistig van de stofwolken. We passen de planning aan en gaan rechtsomkeer. We gaan met de gratis Tuk-Tuk van ons hotel naar het centrum van Siem Reap. En de driver begint meteen zijn eigen plan aan ons op te dringen. Hij wil vandaag met ons op pad, want alleen vandaag mag hij voor ons hotel werken. Maar hoe hij ook praat, wij geven niet toe en blijven vasthouden aan ons eigen plan, wij houden relaxdag vandaag, en MOETEN alleen maar naar het centrum van Siem Reap, en wel NU, haha.

Hij snapt het meteen, dat gaat hem niet lukken. Hij zet ons dan ook netjes af bij een beeld van een grote olifant, en we spreken met hem af dat hij ons hier om 16.00u weer komt ophalen. En wat is het genieten hier. Fijne straten, niet te druk, geweldige restaurants en terrassen, een Old Market, wij vermaken ons hier opperbest hoor. Van alles te koop natuurlijk, groenten, fruit, vis, vlees inclusief vliegenplaag, kleding, schoenen, souvenirs enz, enz. En wat een geweldige mensen overal, iedereen superaardig, dringen nergens op aan, een genot om hier te verblijven. En eenmaal op een terras te zijn neergeploft genieten we van het Cambodjaanse straatleven. Al is het hier niet allemaal rozengeur en maneschijn, ook veel ellende zie je voorbij komen, maar dat kan ook niet anders in een land wat nog niet zo lang geleden zoveel ellende heeft meegemaakt.

Diverse invalide oorlogsslachtoffers zie je bedelen om ook maar iets proberen op te halen om in leven te blijven. Bedelende moederkes met dr kroost, bah, bah. Dat is de trieste kant van dit land. En met deze wetenschap in ons achterhoofd verbazen wij ons dat er toch zoveel te genieten valt, een vreemde gewaarwording. We struinen her en der nog wat rond en is het 16.00u voor we er erg in hebben. We vragen ons wel af of onze driver ons echt op komt halen. Het vertrouwen moet nog even groeien, want je weet het niet hè. Maar ja, ja, er komt een meneertje, die zoekt people from Angor Spirit Palace Hotel. Hij zegt ons terug te zullen brengen in plaats van Tuk-Tuk nr 4. Die was te druk volgens zijn verhaal. Wij in de bak, en met de longen vol stof zet hij ons netjes bij ons hotel af. Zie je wel, niks mis mee. Je kunt ze geloven op d’r woord. (tot nu toe)

Eenmaal bij ons hotelleke is het echt genieten hoor. Mooi Cambodjaans gebouw, met zoals we al vertelden een leuke gezellige kamer, een mooie tropische tuin, een prachtig zwembad en super personeel. Het voelt echt goed hier. Wat wil een mens nog meer. En Kweppie heeft zich vanmorgen voorgenomen hier lekker te gaan zwemmen, en dat gebeurt dan ook. Dit heet nu echt genieten, heerlijk hoor. De rest van de dag vullen we met wat te lezen, hier ter plekke te dineren in het fijne restaurantje en Driekie zit nu te buurten met onze Deense buurman terwijl Kweppie op afstand het verslag zit te schrijven. Een TOP dag vandaag, die hebben we weer te pakken!

Woensdag 21 januari 2015

Dag 4 Siem Reap

Weer een nieuwe dag. We starten de dag op ons gemak en na het ontbijt gaan we on tour. We hebben internet afgestruind en er schijnt een leuke boot tour te zijn langs een mooi dorp op palen. Officieel Floating Village of Kampong Khleang in het Tonle Sap meer. Dan zou Arikus nog graag het War Museum gaan bezoeken, dus wij op de receptie van ons heerlijke hotelleke af. En hier kan alles geregeld worden, wij vragen hun draaien. We krijgen een Tuk-Tuk toegewezen en die gaat ons de hele dag rondrijden. Volgens de receptioniste is het 1 uur naar de village daar 2 uur varen en daarna  naar het museum. Lijkt ons een goed plan.

Wij klimmen in de Tuk-Tuk en de driver brommert er op los. Onderweg komen we van alles tegen, vele stalletjes waar ze allemaal hetzelfde verkopen ‘sticky rice’ een bamboo koker gevuld met kokosrijst, diverse scholen veel shopjes in een golfplaten hokje, en zoal meer. Maar we proesten wat af, o, o, het is één grote stofbende. De rode leemgrond stuift om ons heen, we worden zo af en dan helemaal gezandstraald.  En na ruim een uur gaat de gemengde asfalt/leemweg over in volledig rode leem. Weer een uitdaging hier iets van te vinden. Maar we klagen niet, dit durven we niet eens. Wat we nu hier voor armoede tegenkomen, daar snappen wij westerlingen geen jota van. We kunnen het zelfs niet eens precies benoemen, gaat alle verbeelding voorbij.

Hele dorpen langs de weg, een houten of rieten hut op houten palen, planken vlonders en daar zit de hele familie happy te zijn. Dat kun je toch niet geloven zeg. De kids, super kleintjes tot grote, spelen naar hartenlust zelfs in de hoogte op de vlonders zonder reling, brrrr. De mannen zijn allemaal aan het ploeteren tussen de hele bende in, lassen, zagen, bouwen, timmeren, knutselen, monteren, ze kunnen werkelijk alles zelf. Wat een kunstenaars zijn het eigenlijk toch. Dan komen we aan bij het dorp op het water wat we eerst vanaf de weg bekijken. Hier wel 8 tot 10 meter hoge palen, daarop een houten hok waar in en rondom dezelfde taferelen afspelen als in het vorige dorp. Alleen die hoogte al, geen normale trap, nee, rondhout of platte balken als trede en wel 60-70 cm uit elkaar. En met hun blote pootjes klauteren ze hier de hele dag omhoog en natuurlijk weer omlaag. Je moet dit echt gezien hebben, we kunnen het overbrengen in tekst, maar het netvlies spreekt boekdelen hier. We zijn er stil van, zelfs Kweppie.

Na niet 1 uur maar 2 uur met de Tuk-Tuk getoerd te hebben stappen we in de boot. Een flinke boot voor z’n tweetjes zeg. En hier slaan we alles gade vanaf het water. Er ontbreekt ze aan weinig volgens onze twee matrozen, hihi. Telefoonverbinding, accu’s voor de schaarse elektra die ze gebruiken, je ziet zelfs tv masten op hun drijvende hut, een drijvend restaurant, een drijvende supermarkt en zelfs een school op het water. Dus voor Cambodjaanse begrippen lijkt dit wel oké. Maar voor ons zo’n armoe om te zien. En toch hebben wij niet het idee dat de mensen er hier ontevreden of troosteloos bij zitten. Ze hebben het zo op het oog gezellig met elkaar, iedereen doet zijn ding, er wordt verbazingwekkend veel gelachen, maar wij zitten hier met open mond in de boot dit te bekijken, pffffff. Dit brengt ons opnieuw even op aarde, waar hebben wij het toch over in ons eigen rijke kikkerlandje zeg.

Maar goed, de prachtige (dubbele betekenis) boot toer is na 2 uur aan zijn einde, en wij weer in de Tuk-Tuk op weg naar het War Museum. Onderweg stoppen we nog even bij een tempel met Pagoda’s, dit is zo apart en zelfs mooi om te zien. En nu weer on route. Weer de dik 2 uur durende rit terug natuurlijk, en het zonnetje komt net onder ons Tuk-Tuk dakkie door, hij steekt zo in onze oogies, we dutten zelfs bijna in bij het brommergeluid en de suizende wind. En volgens ons zijn we zo helemaal roze van het leemstof, dat kan niet anders, het lijkt wel een jeep Safari, hihi. Maar……..daar zijn we dan. Het War Museum. Hier gaan we overblijfselen bekijken van de oorlog die hier lange tijd gewoed heeft. Je krijgt een echte oorlogsveteraan mee als gids, die als geen ander kan vertellen wat er zich hier allemaal afgespeeld heeft. Driekie luistert vol interesse en Kweppie schiet er met haar camera op los. Voor de geïnteresseerden een stukje geschiedenis:

De Vietnamezen vielen in 1978 Cambodja  binnen nadat die het zuiden van Vietnam  waren binnen gevallen. Tot in de jaren negentig van de 20ste eeuw heerste er een oorlog die eindigde toen de laatste Rode Khmer guerrillastrijders zich overgaven. De situatie was zo ernstig dat vanaf 1991 tot 1993 het bestuur van het land werd overgenomen door de Verenigde Naties. Pas in 2003 is de rust teruggekeerd in het Aziatische land.

De veteraan verteld zijn ervaringen vol overtuiging. Hij is zelfs zijn onderbeen verloren, maar niet in de oorlog maar met opruimen van landmijnen, hoe triest is dit.
Nu genoeg triest nieuws, we gaan er weer vandoor en gaan vanavond niet naar de Night Market. We hebben weer genoeg gehad voor vandaag.  We vinden het hier aan ons kamerke zo fijn, en ons restaurantje maakt heerlijke maaltijden, dus de keus is snel gemaakt. Lekker op ons gemakkie badderen in ons friemel douchke, dagverslagje tikken, fotokes bekijken, wat lezen. Heerlijk hoor. Het is en blijft genieten hiero. Op naar morgen.

Donderdag 22 januari 2015

Dag 5 Siem Reap

Vandaag gaan we op pad om wat cultuur te snuiven, we gaan naar de tempels van Angkor Wat. We hebben ons huiswerk gedaan, knietjes en schouders bedekt, en een briefje met daarop de 10 meest mooie tempels nemen we mee. En wij gaan niet met zonsopgang zoals horden toeristen doen, en er ruzie maken voor een goed plekkie om een foto te maken, wij gaan als de zon al effies op is, is ook eigenlijk meer onze tijd, hihi, om 9 uur springen we in de Tuk-Tuk. En die Tuk-Tuk hebben we echt nodig, het schijnt een gigantisch complex te zijn. Maar dat later.
Na een half uurtje stofhappen komen we aan bij de kaartjesverkoop met even zoveel hokjes als onze Efteling telt. Hier worden we op de foto gezet, die even later op het toegangskaartje geprint wordt, $ 20 pp aftikken, en op weg naar de eerste tempels. Het ziet zwart van de Tuk-Tuk drivers met Jantje de toerist in ieder bakkie. Want ja, het schijnt HET hoogtepunt van Cambodja te zijn. Deze Angkor Wat tempels worden omschreven als één van de mooiste monumenten ter wereld op de wereld erfgoedlijst van de Unesco.

Daarom effe stukkie geschiedenis.

Angkor Wat was ooit de grootste stad ter wereld en werd in 40 jaar gebouwd voor de belangrijkste koning van de Khmer-periode, King Suriyavarman. De ruïne is tussen de 9de en 13de eeuw gebouwd en slechts tientallen jaren geleden weer ontdekt. In wat vroeger een junglegebied was staan nu nog zo’n 100 bouwwerken over een terrein van 400 vierkante kilometer te pronken. De allereerste tempels zijn opgericht  van 877 tot 889. En daarna heeft er in een periode van twee eeuwen een bouwexplosie plaatsgevonden, de namen van de bouwmeesters dat zal ik jullie niet aandoen, maar wil je er meer over lezen, raadpleeg Wikipedia.

Als eerste komen we aan bij de Angkor Wat tempel (1100-1175). Een waanzinnig mooi bouwwerk, wat achteraf de achteringang blijkt te zijn, waar alle Khmer bouwkunsten bij elkaar komen. Volgens Driekie is het niet te begrijpen hoe dit ooit gebouwd heeft kunnen worden. TOP kunstenaars volgens bouwkenner Driekie, hihi. We dwalen hier wat rond, maken wat foto’s, en wandelen weer op ons gemak terug naar de Tuk-Tuk driver. Hier zie je ook de apen rondspringen. En het zijn en blijven brutale irritante schepsels, een man die probeerde een schildering te naken van al het moois hier voor zijn neus, kwam snel terug van zijn plan, de apen stalen zijn spullen en gingen er met z’n water en kwasten vandoor, zo grappig om dit gade te slaan. En ook nog een vermelding waard, de schouders en knieën bedekt, hoezo, iedereen loopt hier in z’n korte zomeroutfit en Driekie maar zweten in zijn lange broek. Dat verhaal klopt dus niks van!

Even later springen we weer in de Tuk-Tuk en na een poosje rijden komen we aan bij de tweede bezichtiging, de Banteay Kdei tempel (12e tot 13e eeuw).  Ook dit is wederom gigantisch om te zien, als dat er wel veel verval is. Veel schade is er aangericht, de oorzaak schijnt de vroegere jungle te zijn die nu rondom de bouwwerken gekapt is, en daarna natuurlijk ook nog eens de oorlog die er gewoed heeft. Maar er wordt aan gewerkt, je ziet dat er renovatie plaatsvind, maar hoe lang dit zal gaan duren, ons inzien komt dat nooit echt helemaal af. Zo gigantisch veel werk is hier te doen.  En wij even later weer verder met ons Tuk-Tukkie. Eerst maar eens gevraagd waar we een bakkie leut kunnen drinken. Daar zijn we wel aan toe. De driver zet ons af bij een rieten hok, staat een bordje bij “Mama Africa” en hier zetten ze een lekker bakkie voor ons. We vragen nog wel of ze safe water hebben, maar dat snappen ze niet echt. Lijkt wel of ze denken, waar maken ze zich druk over, haha. We zitten gezellig tussen de kippen, katten, buffalo’s, hanen, kuikentjes, wat een spul joh. Na deze pitstop gaan we weer op weg. Nu naar de volgende, de Ta Prohm tempel. Deze  werd in 1186 gebouwd als Boeddhistisch klooster, en is helemaal overwoekerd door de jungle. Gigantische boomwortels houden de stenen in een wurggreep. Bij veel mensen is deze tempel bekend door de film Tomb Raider met Angelina Jolie in de hoofdrol, waar hier scenes van opgenomen zijn. Ook hier dwalen we doorheen, het is een compleet doolhoof van gangen en binnenplaatsen met prachtige gebeeldhouwde hoogstandjes. Zo, nu op weg naar tempel 4 op ons lijstje, Ta Keo (968-1001). Een saaie tempel wat al in de boekjes beschreven werd, weinig decoraties, erg simpel ten opzichte van de vorige bouwwerken. Op weg naar de volgende komen we door een prachtige poort met een gebeeldhouwd gezicht erop. Maar ja, de driver bepaald toch ietwat onze route van vandaag, tis geen gezelligerd, en scheurt hier gewoon voorbij. Kweppie doet hem even laten weten dat van dit moois wel een fotoke genomen moet worden. Hij stopt netjes, en worden er foto’s gemaakt. Hierna zien we nog de Angkor Thom en de Bayon tempel (12e eeuw).  Dit is een tempel met glimlachende gezichten. 

Inmiddels is het alweer 15.00u en raken we verzadigd van al dit moois, we willen graag weer terug naar ons hotelleke. We vragen de driver ons retour te brengen waar we vanmorgen gestart zijn met hem. Maar o jee, wat komen we nog mooie dingen tegen. We komen zelfs nog langs de voorzijde van de Angkor Wat. Zo supermooi om te zien, daarom is ons nu duidelijk dat wij aan de achterzijde gestart zijn, grrr.  Maar Kweppie weet nu hoe het moet, een gil en een klop op zijn schouder en hij stopt. Mooi nog effie wat plaatjes schieten van dit moois want we hebben geen puf meer om dit gigantische bouwwerk nu nog te bezoeken.

Het is toch alweer 16.30u voordat we aan ons zwembad liggen. Nog effies een plons, want het is zinderend heet. Wat is het hier toch heerlijk. Maar…………… We kunnen niet te lang luieren, er is werk aan de winkel, we gaan zo dadelijk naar de night-market. Effe optutten, en ja hoor, daar gaan we weer. In de gratis Tuk-Tuk van ons hotel, op naar de night-market. Eerst gaan we op zoek naar een restaurant wat we eerder deze week hebben gezien, je kunt er aan tafel wokken en barbecueën in één apparaat op tafel. En na wat speur en zoekwerk hebben we het warempel gevonden. Ietwat onzeker nemen we plaats. We gaan het gewoon proberen. Je krijgt op tafel een gasbrander met daarop een schaal met een diepe rand voor de wok en een bolling erop om te bakken. Je kunt er 6 soorten vlees bij krijgen, tot krokodillenvlees aan toe. Dit doen we maar effies niet, we mogen dit gelukkig gewoon aanpassen aan de ons bekende vleessoorten. Das pas service, hihi. Dan krijg je er wok-groeten bij, 3 soorten sausjes, witte rijst en noedels. We bakken en braaien wat af hier. Heel apart en super gezellig om te doen. Weer een ervaring rijker.

Na al dit lekkers struinen we nog wat rond, we hebben de Tuk-Tuk terug voor 22.00u besteld. En onderweg is het een drukte van jewelste. Gezellige kraampjes overal met allerlei koopwaar, en tot overmaat van ramp ook is het ook nog even griezelen geblazen. Diverse kraampjes met gebakken slang, gebakken grote zwarte bolle spinnen, gebakken zijdelarven en torren, en het meest vreemde, het is er harstikke druk. Als zoete broodjes gaan ze over de toonbank, brrrr, dit is niks voor ons hoor. Even later wandelen we naar de grote olifant, het herkenningspunt voor de driver, en wachten tot er iemand komt. Maar nu gaat het mis, er komt deze keer NIEMAND. Kijk, zo kan het ook. Maar niet getreurd, we hebben hier net zoveel Tuk-Tukkers alsof er een zwerm muggen voorbij trekt. We wachten nog 20 minuten en dan klimmen we toch in één van de honderden die gevraagd hebben ons weg te mogen brengen. Moe maar weer voldaan ploffen we even later op ons stekkie neer. Weer een heerlijk dag achter de rug, op naar morgen. Om 5 uur het bed uit want om 6 uur komen ze ons ophalen voor de boot naar Battambang, pfffff. 

 

Foto’s dag 3 t/m 5 Siem Reap