Dag 1 Vrijdag 25 november
Daar gaan we dan, on route naar Volendam. We hebben de auto ingeladen, wat al een klus op zich is. Want echte Hollanders nemen zowat de hele huisraad mee hè, eten, drinken, alles voor de doggies, eigen beddengoed enz, enz. Dus de klep van de auto kan net nog dicht, maar het zit erin hoor!
En onderweg is het niet druk, we zijn in no time in Volendam aangekomen. Even de receptie van Marinapark bezoeken om ons aan te melden, maar we mogen nog niet in ons huisje, we zijn te vroeg. Niet getreurd, we laten eerst even de doggies uit en tegelijkertijd bespieden we het park en ons huisje voor de aankomende week. Daarna knorren we gewoon nog effies door Volendam. Het valt ons op dat het overal erg druk is voor een gewone vrijdagmiddag. Toch vinden we direct een parkeerplaats in het centrum. Het parkeren werkt hier overal met de welbekende blauwe parkeerschijf, varierend van 1,5u tot 3u parkeertijd.
We wandelen een rondje, zien een Hema, Action, leuk overdekt winkelcentrum, het ziet er er gezellie uit zo op het eerste gezicht. Maar erg lang loop je hier niet buiten, ondanks dat het zonneke heerlijk schijnt, waait er een ijskoude vrieswind en we vluchten bibberend een Febo cafetaria in. Die is voor nu het dichtsbij en daarom koopman. Eventjes een snack uit de muur, dat gaat er wel in. Als we weer een beetje op temperatuur zijn lopen we weer terug naar onze auto en gaan toch maar eens kijken of we nu in ons authentiek Volendams huis terecht kunnen. En ja hoor, klokslag 15.00u is het zover, open de poort en treed binnen.
Een leuk huis, zelfs voor 6 personen, dus we hebben de ruimte. Nu onze bepakking maar eens uitladen en nestelen op een plekkie voor de komende week. En we hebben geen idee, maar het lijkt wel of we hier ter plaatse post ontvangen hebben. Enveloppen op naam, kaarten op naam en nr van het huisje. O jeh, we zien het meteen, fantastische vrienden en collega’s van Kwep hebben haar wederom verrast met leuke verjaardagspost, wat is dit toch een rijkdom deze opstekers te krijgen, chapeau hoor!
Nu eerst maar us even heerlijk bakkie koffie uit onze eigen espressomachine. Ik zei het toch, zowat
alles hebben we meegenomen, hihi. We snuffelen wat rond in het vakantiehuis en het ziet er allemaal appetijtelijk uit. Hier gaan we ons wel vermaken. We lezen ook de info nog even door, kijken meteen even hoe we op de welbekende “Dijk” kunnen komen en besluiten meteen zelf maar eens op onderzoek uit te gaan. We zetten de verwarming alvast op 21 graden, dan komen we strakkies in een lekker warm huis.
En daar gaan we dan, samen aan de wandel. En verhip, hier direct aan het park is meteen de aanlooproute naar “De Dijk”. En wat voor een dijk, een erg leuke dijk, ja, ja. Allemaal authentieke Volendamse dijkhuizen, waar wij schandelijk bij iedereen naar binnen lopen te gluren. Maar ja, het zijn dan ook geen alledaagse huizen, ieder huis is uniek, en omdat het inmiddels donker is kijken we hier overal van voor naar achter door de woonkamers, oei, oei. En na ruim 10 minuutjes lopen zijn we al aan het begin van “De Dijk”. Wat een gezelligheid hier. Je struikelt hier over de toeristische winkeltjes, tientallen café’s, bar-restaurants in overvloed, en alles is al in kerstsfeer gebracht. Superleuk!
We wandelen hier op ons gemak een poosje rond en verbazen ons over de gezellige drukte die hier heerst. Op dit moment overtreft het direct al onze verwachtingen van een dorp als Volendam, dit hadden wij vooraf niet kunnen bedenken. Nu maar eens kijken of we de inwendige mens nog een boost kunnen geven, want het is nog steeds berekoud hoor. En zoveel meer keus, zoveel moeilijker wordt het te kiezen waar naar binnen. Het wordt Restaurant van den Hogen, waarom weten we niet, maar het lijkt wel wat. En er is net nog één tafeltje voor ons vrij. De hele toko is zowat gereserveerd, en aan het taaltje te horen hebben we de indruk dat het hier vol zit met local people, wel grappig.
We krijgen de kaart en we willen wel wat eten, maar niet een compleet gangenmenu. We willen alleen een kleine maar vooral een warme vulling. En het wordt een grootmoeders tomatensoep. De ober vraagt of dit alles is wat wij willen bestellen, en hierbij zien we direct dat de beste man denkt, is dat alles waar ik een 4 persoons tafel voor weggegeven heb, haha. Tja, het is nou even niet anders hoor, en beter iets als niets moet ie maar denken. En daar komt grootmoeders soep, echt van grootmoeder, dikke ballen erin, dikke vermicelli erin, stokbroodje met sausjes erbij, we hebben er zelfs een kluif aan dit te verorberen. Tis voor ons een fikse hap en zijn we dolgelukkig dat we het hierbij gelaten hebben. Toch blijven we ons tijdens ons soeppie een beetje opgejaagd voelen, er staan weer nieuwe gasten te wachten en de ober kijkt ons zowat van de stoel. Oké, ook goed, dan nemen we de koffie wel thuis hoor, wat een giller.
We wandelen weer lekker terug naar “ons Marinapark” en weer kunnen we het gluren niet laten. Eenmaal in ons huis aangekomen voelt het niet warm aan. Een blik op de thermostaat bevestigd dit, het is maar 15 graden, brrrrr. Hier komen we natuurlijk niet van bij, want we hebben het alleen nog maar koud gehad vandaag, en een lekker behaaglijk huis zou toch wel fijn zijn. Even op onderzoek uit en de verwarmingsketel lijkt het niet te doen. Niet getreurd, we hebben allerlei S.O.S nummers en een belletje zorgt ervoor dat de monteur na een half uurtje op de stoep staat.
Maar daar is het leed nog niet mee verholpen, er moet een expert aan te pas komen. Dat duurt ook nog een uurtje, dus bibber de bibber, we hebben een echte koude start hier. Kwep wikkelt zich wijslijk in een dekbed, want wat zelden voor komt, Kwep zit bijna te klappertanden van de kou. Al met al duurde het nogal effies voordat de verwarmingsketel gemaakt was en van opwarming was geen sprake meer deze avond. Dus vroeg naar bed, met de neus diep onder de dekens, de thermostaat op 22 en afwachten hoe het morgenvroeg aanvoelt. Truste allemaal!!
Dag 2 Zaterdag 26 november
Goedemorgen allemaal. We hebben geslapen als een os, en eenmaal de oogies open voelt het beter aan als voordat de oogies toe gingen. De kachel brand, wat een feest. En feest is het zeker, Kwep is vandaag jarig en omdat haar conditie deze keer geen verjaardag van 30 personen toelaat zitten we hier lekker in Volendam waar Kim en Bertran zo op visite komen. Een totaal andere manier van verjaardag vieren, maar het zal er zeker niet minder om zijn, wij hebben er zin an. Even de doggies uitlaten, een broodje bij de winkel hier op het park halen en smullen maar. Zelfs warme verse broodjes, live gebakken voor ons. Heerlijk hoor! En tijdens ons bakkie na het ontbijt krijgen we al een seintje dat de kids al zowat in Volendam gearriveerd zijn. Snel badderen en optutten, en ja hoor, daar zijn ze, de hele bubs is compleet.
En zo grappig, een Bertran en Kim zonder gebak is niet denkbaar, dus beginnen we hier meteen maar eens aan. Eiges gemaakt gebak, en zoals altijd, het is weer verrukkelijk. We kletsen even wat bij en we hebben er veel zin in met zijn viertjes hier twee leuke dagen door te gaan brengen. Kim pakt ook haar inboedel uit haar auto, want Tess en Pip zijn er ook bij en dat gaat ook niet zonder volle kofferbak. Het is en blijft lachen die Hollandse vakantie taferelen.
Het is al middag als we er op uit trekken. En weer wordt het “De Dijk” waar we naar toe wandelen. Ook Betran en Kim zijn meteen meester gluurders, daar kun je hier gewoonweg niet omheen. We slenteren lekker rond en pikken een terrasje buiten in het zonneke. Wat een bofkonten zijn we toch. Eind november en we kunnen hier gewoon buiten zitten. Wel met warme bepakking, maar het is genieten hoor. En mensen kijken is overal ter wereld leuk, zo ook hier. Hordes toeristen komen voorbij, allerlei soorten en pluimage. Leuk hoor. Nu is het tijd om een foto te laten maken in kostuum. Dat wil Kwep zo graag, en iedereen doet er graag aan mee, hihi. Even zoeken naar een shop, nou ja zoeken, er zitten plenty photo shops hier.
We kiezen Foto De Boer. En we lachen ons hier een scheurbuik. Wat zien we eruit zeg, zo komisch. 
De foto wordt gemaakt, even afrekenen natuurlijk en na een half uurtje kunnen we de foto ophalen. Geen probleem, we struinen hier nog wel wat rond. Straatje in straatje uit en wat zien we hier, het is vandaag ook nog markt. Dan hier de kraampjes ook nog maar langs, nog even het winkelcentrum in en zo komen wij de middag wel door. Op de terugweg halen we de foto op en besluiten meteen maar voor het avondeten te reserveren bij “Het Havengat”, één van de vele restaurant-cafe’s hier. Dan hebben we zeker een plaatsje, want de gezellige cafe’s raken al aardig vol.
Op ons gemak wandelen we terug naar ons huis Marinapark nr 255. Hier babbelen we wat onder het genot van een drankje. Wat hebben we het gezellie hier. Kwep en Kim laten de doggies even uit, wandelen wat rond en komen uit bij een strandje. Bordje gevaar voor vogelgriep doet ons besluiten naar het hondenspeelveldje te gaan. Hie ravotten ze effies met zijn vieren en nu is het mooi geweest. Honden op hun plaats want voor ons is het tijd weer aan de wandel te gaan, hoogste tijd voor het avondmaal.
Eenmaal bij “Het Havengat” klunen we door het drukke café, klauteren de trap omhoog en daar zitten we dan, aan een voortreffelijke maaltijd, mooi uitzicht over de dijk aan de Gauwzee, in een heerlijk rustig restaurantgedeelte. En hoe heet dit, dit heet GENIETEN!! We nemen tot besluit een lekker bakkie en met bolle buikjes vertrekken we weer richting Marinepark. Eenmaal achter de deur van nr 255 maken we het gezellie met een bakkie, een borrel, een chippie, een toastje, en het is zo laat als het gezellig is, hoogste tijd om onder de dekens te kruipen. Goodnight!
Dag 3 Zondag 27 november
Wat gezellie, heerlijk aan het ontbijt met zijn viertjes. Weer de warme broodjes uit de winkel van het park, volle tafel ins en outs en dit is weer een fijne start van de dag. We lummelen wat aan, pikken een douchje, laten de doggies lekker rennen en gaan weer op pad. We nemen nu de auto, want we gaan op zoek naar Jan Smit zijn huis. Het is niet eens zover van ons park vandaan. Midden in een doodgewone rijtjeshuizen woonwijk pronkt een pracht huis. Dit moet het wezen. Hoe simpel zijn die Volendammers toch zeg. Nu maar eens even kijken of we in de buurt van “De Dijk” kunnen parkeren.
En ja hoor, vlak bij een echte authentieke Volendamse palingrokerij hebben we plaats.De blauwe schijf voor het raam en 3 uur later hoeven we pas weer terug te zijn. Zo hendig! We wandelen relax rond, komen Kees Tol nog effies tegen en pikken meteen maar een terrasje. Wederom schijnt er een heerlijk zonneke, we treffen het maar. Daarna bezoeken we een kaasmuseum, passeren ook Hotel Spaander, en zo lopen we uit op de dijk Noordeinde. Bertran heeft gezien dat jan Smit hier ook 2 huizen gekocht heeft en warempel, we hebben ze zo gevonden. later blijkt volgens internet dat hij deze huizen verhuurd á 1450 euri’s per maand. Ach ja, verschil moet er zijn hè.
Nu nog even door het dorp, het is ook hier gewoon koopzondag. Ook dit verwachtte wij hier niet in dit gelovige dorp, zo zie je maar, tijden veranderen, ook hier. Even later besluiten de mannen nog een bezoekje te brengen aan Experience Volendam. Hier krijgen ze met een 3D bril op hun neus een blik terug in de tijd, Volendam rond 1900, hoe men hier destijds woonde en leefde. En Kwep en Kim vermaken zich tussentijds heerlijk zittend op een terrasje kijkend naar de ondergaande zon. Wat hebben we toch een beroerd leven, haha.
Na ruim een half uurtje is de voorstelling voorbij en gaan we op zoek naar een warm plekkie om te eten. Het wordt plots flink koud, dus we gaan verkassen. Vandaag gaan we bij “De Lunch” naar binnen. En we hebben een topzetel. Wel houten banken, maar er loopt een verwarming onderdoor, dus een warm kontje is een welkome netto winst. We bestellen ieder een heerlijke maaltijd, en wat voor één. Niet te filmen hoe groot hier de porties zijn zeg. Dus het is flink werken dit allemaal naar binnen te krijgen. Driek en Kwep bestellen nog een ijsje als toetje. En al staat er een glaasje ijs op de kaart, er komt een fikse coupe op tafel voor onze neus te staan. Ook nu nog effe bunkeren, dit was niet echt de bedoeling. Oei, oei, dit is wel erg veel voor weinig!
Nu weer terug naar onze auto, waar we natuurlijk de blauwe schijf een keer bijgesteld hebben. De 3 uur was voor ons echt niet genoeg. Maar voor nu zit het er op, Bertran en Kim gaan zo weer naar huis en hebben nog een ritje voor de boeg. Ze krijgen natuurlijk nog wel een lekker bakkie voor vertrek en worden door ons uitgezwaaid, wij blijven nog een paar daagies hoor. Maar deze bijzondere verjaardag en de twee supergezellige dagen nemen ze ons niet meer af, die hebben we maar weer mooi in the pocket!!
Dag 4 Maandag 28 november
We zijn vandaag weer met zijn tweetjes, maar niet getreurd, we houden de warme broodjes erin. Zo lekker om de dag mee te beginnen. Beetje lummelen, douchje pikken en vandaag gaan we met de boot naar Marken. Al wandelend bereiken we de haven waarvan de mooie boot vertrekt. Omdat we 
wat vroeg zijn nemen we nog een bakkie, en jaja, weer in het zonneke. Om 13.00u gaan we aan boord voor een overtochtje van een half uur. En het is zelfs nog te doen om lekker buiten op het dek te genieten van dit tochtje.
En als je ziet met hoeveel toeristen we hier nog op de boot zitten, zo grappig om te zien. Eenmaal aan wal op Marken wandelen we hier rond. Zo apart en zo mooi om te zien de vele nog in tact zijnde prachtige vissershuizen. Heel bijzonder hoor. Ook brengen we nog een bezoekje aan kijkhuisje Sijtje Boes, wat nog in de staat verkeerd van 1940. Hier krijg je een indruk hoe men hier vroeger woonde en leefde. Erg leuk om te zien hoor.
De tijd dat we moeten wachten op de boot voor de terugtocht vullen we op met het genieten van de zon op een terras met een heerlijke kop koffie. Wat is dit genieten zeg, en zo bijzonder dit weer eind november. Eenmaal op de weg terug naar Volendam gaat de zon onder en koelt het direct ongelooflijk af. En omdat we weer langs “De Lunch” gelopen komen besluiten we maar meteen hier binnen te gaan. We kruipen weer op onze favoriete warme bank en genieten hier weer intens van een heerlijke maaltijd. Het is hier dan ook echt TOP, voor een hele leuke aangename prijs.
En dat werkt schijnbaar prima, het is er meer dan druk, en je zit er ook nog eens gezellig. Superleuk 
Volendams ingericht, een geschiedenis film draait op de achtergrond, personeel is gezellig, wat wil je nog meer.
mee gekregen, de kachel werkt top, dus geen klachten meer. En we hebben bedacht vandaag een rondje om Volendam te gaan maken. Maar eerst weer effies naar de warme bakker, wat aan rommelen, met de doggies het veld in, want we hebben de tjd aan onszelf hè. Rond het middaguur gaan we er vandoor.
Voor ons avondmaal wandelen we weer naar “De Dijk”. We snuffelen nog effies de verschillende menukaarten af, maar komen toch weer terecht bij de voor ons favoriete “De Lunch”. O, o, we hebben van alles bij om zelf te koken, maar de tas kan weer vol mee terug naar huis. 
auto te mogen parkeren. Geen idee hoe het hier werkt, maar we kijken nog even in de buurt of er andere mogelijkheden zijn. Maar noppes, nada, die zijn er dus niet. Ach, we gaan er gewoon voor, geen geneuzel, we betalen gewoon de € 9,00 voor de auto. En wonder boven wonder, we vinden het kei-leuk hier. En wij zijn niet de enige, er staan ook hier verschillende bussen die de toeristen losgelaten hebben in dit historische dorpje aan de Zaan.
Vele dijkwoningen hebben aan de achterzijde een prachtig terras met uitzicht op de Gauwzee, wat een rijkdom om hier zo te mogen wonen. 