2107 Londen (dag 1)

      Reacties uitgeschakeld voor 2107 Londen (dag 1)

Donderdag 11 mei

Dag 1

Daar gaan we dan. Op weg naar Rotterdam voor de vlucht van 13.00u met British Airways naar Londen City Airport. En wat een verademing dit Rotterdam Airport, de ingang in en met een paar voetstappen sta je al weer buiten om het vliegtuig in te stappen. De vlucht is ook peanuts, stijgen tot op hoogte en even daarna weer landen om in nog geen uurtje later alweer vaste grond onder de voetjes te hebben, wel te verstaan Engelse grond natuurlijk. Maar wat is dit geweldig met zo’n lekker kort vluchtje de plons water over te steken. Zwemmen had toch vast ietsie langer geduurd, hihi.

Eenmaal op de luchthaven Londen City is het ook een makkie. Kim doet het werk, koopt na even worstelen direct een Oyster Card, een Engelse OV kaart voor de 4-5 dagen die wij gaan verblijven en daar gaan we. We nemen op het aangrenzende station de trein naar Bank Station en daarna de Metro naar Holborn. Hier nog een overstap naar Russel Square en daar staan we dan in stadsdeel Bloomsburry. Even googelen en warempel, ons Holiday Inn Bloomsburry Hotel staat in dezelfde straat, net om het om hoekie.Hier even inchecken, koffers droppen in een best aardige kamer, en dan direct weer terug naar de metro. We willen de komende dagen het maximale eruit halen, dus lummelen doen we even niet aan. We kiezen voor een bezoekje aan de wijk Southwark op weg naar de Tower Bridge. Eenmaal uitgestapt uit de gelijknamige metro wandelen we direct door prachtig mooie straten waar van alles te zien is. We belanden in Hay’s Galleria, een prachtig gerestaureerd winkelgebied.

* Tijd voor wat pluiswerk mbt dit moois. Het blijkt dat Hay’s Galleria is vernoemd naar de oorspronkelijke eigenaar, de handelaar Alexander Hay, die het in 1651 heeft verworven. Rond 1840 verwierf John Humphrey een lease-overeenkomst op dit terrein. Hij vroeg William Cubitt (de schoonvader van de twee Humphrey’s zonen) om te zetten in een ‘werf’, die in 1856 werd omgedoopt tot Hay’s Wharf. In de negentiende eeuw was deze werf een van de belangrijkste leveringspunten voor de thee. De werf werd grotendeels herbouwd na de grote brand van Southwark in juni 1861 en weer in gebruik genomen voor bijna een eeuw totdat het zwaar is gebombardeerd in September 1940 tijdens de Tweede Wereldoorlog. De geleidelijke invoering van containerisatie tijdens de jaren 1960 leidde ertoe dat de scheepvaartsector verplaatst is naar havens verderop de Themes en hiermee was de sluiting van Hay’s Wharf in 1970 een feit. Daarna volgde in 1980 een grondige renovatie, het dok werd omgetoverd tot een prachtig winkelgebied, overdekt met een spectaculair glazen koepeldak.

Ja, ja, en hier op dit historische plekkie mogen wij dan van al dit moois genieten. Direct uit Hay’s Galleria kom je uit bij de rivier The Themes. Wat een mooi uitzicht hier zeg. We schieten wat plaatjes en al wandelend komen langs vele restaurantjes. We zetten onze neus even tegen het raam bij een Strada restaurant. Hier hangen aanbiedingen van Italiaans eten, o.a. een 2 keuze menu voor £ 12,95. Niet slecht, dus wij naar binnen. We bestellen ieder een pasta en een nagerecht. De naam van de pasta moet ik jullie schuldig blijven, maar je likt er je vingers bij af, wat een heerlijkheid. Het nagerecht was een heerlijke bol roomijs met warme espresso, of een engeltje op je tong p… En dit alles met vol uitzicht op de Tower Bridge, voor het best mooie bedrag van £ 12,95 excl drankje. Wie doet je wat.

Na al dit lekker is het de hoogste tijd te vertrekken, want Kim heeft goed voorbereidend werk gedaan, de Tower Bridge word toevallig vandaag om 17.00u gehesen, wat niet vanzelfsprekend is. De Tower Bridge wordt geopend, indien dit minimaal 24 uur van tevoren wordt aangevraagd. Alle schepen die meer dan 14 meter hoog zijn moeten hun doorvaart aan de Tower Bridge melden en aanvragen. Nog even wat rondgestruind in de omgeving en ja hoor, de brug gaat open. The Tower Bridge is normaal al zo geweldig mooi maar nu helemaal. En hier staan wij dan toch maar mooi dit schouwspel te bekijken. Wat een geweldig moment, en dan zijn we nog maar net on route, dat beloofd nog wat.

Na dit schouwspel raadplegen we even Kwep d’r Londen City boekje en we gaan een wandelroute volgen die hier beschreven staat. We lopen naar Butlerswarf, vroeger een industriegebied met fabrieken aan het water, en nu omgetoverd tot poepie luxe appartementen. Al wandelend wijken we toch maar snel af van de aangegeven route, het zijn hier maar saaie grauwe straatjes die weinig in hun mars hebben. Voetje voor voetje en kronkelend door allerlei steegjes komen we plots uit bij Bankside. Hier lassen we weer even een pauze in. Kwep moet d’r batterij regelmatig effe opladen en d’r “wielen” onder d’r moterke even laten afkoelen. We ploffen dan ook neer op een terras en hebben uitzicht op een prachtig mooie Engelse pub met de naam Anchor. Tegelijkertijd bekijken we het Engelse straatleven vanaf onze stoel, ook een leuke bezigheid. De vele Londenaren zijn al lekker aan de borrel op dit tijdstip, de meeste staan met hun drankje in de hand buiten op straat, wat hier gebruikelijk is en erg gezellie om te zien. Na een poosje vervolgen we toch weer onze route. Omdat we toch in de buurt zijn wandelen we over de Millennium Bridge naar de ST Pauls Kathedraal,

* Even wat historie, De huidige St. Pauls kathedraal is de vierde gebouwd op deze locatie, 1.400 jaar geleden stond er al een kathedraal met de naam St. Paul. De bouw van de huidige kathedraal is voltooid aan het begin van de 18de eeuw. Talloze historisch evenementen hebben plaatsgevonden in de kathedraal, onder andere de bruiloft van Prince Charles en Lady Diana Spencer in 1981, en de begrafenissen van Lord Nelson, Sir Winston Churchill en de Duke of Wellington.

Oeps, dus dit is ook de locatie waar kroonprins Charles en Lady Di hun ongelukkige huwelijk zijn gestart. Ach ja, ondanks dat is het gewoonweg een prachtig bouwwerk zo midden in de stad, zo adembenemend mooi. Nu weer even nadenken wat vandaag nog te doen, de dag vordert al aardig. We springen nu in de bus, wat hier geen enkel probleem is. De straten zijn zowat rood gekleurd met een overdaad aan de Engelse dubbeldekkers. Ze rijden af en aan door heel Londen, heerlijk systeem hier. We stappen uit op Oxford Circus (stadsdeel Westminster), een plein waar Oxford Street en Regent Street samenkomen.

Hier staan we dan en je hebt het voor het kiezen. Gigantische warenhuizen, boetieks, modewinkels, je kunt het zo gek niet verzinnen, er is van alles te koop. Van peperduur tot budgetprijsjes, voor iedere beurs wat wils. Kwep laat het even instralen, wat een gekte hier. Anderhalve kilometer lang prachtige winkels aan beide zijden van de straat. Maar gelukkig is het bijna sluitingstijd, dus we bekijken alles vanaf de straat, dit is niet te doen voor een “niet shopaholic”. En Kim d’r stappenteller geeft zelfs aan dat we zo’n 11 km erop hebben zitten dus gaan we maar eens op zoek naar een metro.

En dat openbaar vervoer gaat hier zo perfect, de metro in, overstapje hier overstapje daar en we staan weer op Bloomsburry bij ons hotel.  En hier zien we in onze ooghoekjes de Franco Manca pizzeria waar ze met de benen buiten staan. Hmmmm, wij lussen eigenlijk nog wel wat, het is alweer even geleden dat we ons Italiaanse maal genuttigd hebben en we hebben inmiddels al heel wat km in de benen. We bestellen dan ook gewoon de meest simpele en goedkope pizza die we als een koekje bij onze koffie gaan verorberen. En hier zitten we dan op onze kamer. Een bakkie espresso uit een zakje, een pizza als koffiekoekje en we laten het ons heerlijk smaken hoor. Maar Kwep is toch uit d’r comfortzone, wat mist ze d’r balkonnetje op de kamer, o.a. voor d’r sigaretje bij de koffie en een dag verslagje schrijven, maar Kim moet er alleen maar vreselijk om lachen.

Ach ja, niet getreurd, even met de lift naar benee en ja hoor, ook aan Kwep is gedacht. Een mooi bankje buiten aan het hotel voor een ieder die echt afkickverschijnselen krijgt. Het bankje hier buiten is meteen de afsluiter voor vandaag. Een pracht dag afgesloten waar morgen een vervolg op komt.

                                           Foto’s Stedentrip Londen