Zaterdag 13 mei
dag 3
Goedemorgen, hier zijn we weer, het begin van een nieuwe dag. En het is weer zover, Kwep slaapt een gat in het matras in deze aarde donkere kamer en Kim is in ruil voor de dichte gordijnen de wekdienst en zit er al kiplekker bij als Kwep d’r oogjes probeert open te wringen. Maar één geluk, 
vandaag kunnen we relaxed naar het ontbijt, de Queen zit nu niet op ons te wachten zoals als gister, dus gaan we er op ons gemakkie van genieten. En het is weer een super ontbijt, dat is wel een paar fotokes waard. Even de camera op scherp en zo leggen we al het lekkers even op het plaatje vast. Na het ontbijt maakt Kwep nog even gebruik van het “verslavingsbankje” en daar gaan we dan.
We hebben zojuist even overleg gepleegd wat we gaan doen vandaag. Kwep is idolaat van de dubbeldekker bus, en zoeken we eerst even uit hoe en met welke bus we in de buurt van St Pancras kunnen komen en klimmen in de betreffende bus. Het is net bus touristique, heerlijk zittend boven op de voorste rij stoelen om vanuit hier alles heel goed te kunnen te bekijken. En echt, je kijkt je ogen uit. Op iedere hoek van een straat staat wel een statue ter ere van van alles en nog wat, en is het niet op een hoek van een straat dan wel middenin of op meerdere plekkies. Echt niet bij te benen wat en waarvoor het allemaal precies is.
Ongeveer een kwartiertje later lopen we dan op straat in de buurt van St Pancras. Voor de sanitaire stop is McDonald the place to be. Daar wandel je lekker in en uit zonder dat er verplichtingen aan gesteld worden. Dan weer on route. We lopen nu inderdaad bij het prachtige King’s Cross St Pancras. Een gigantisch mooi gebouw waar tevens het St. Pancras Renaissance London Hotel gevestigd is. Volgens horen zeggen is dit station wat betreft het mooiste zelfs de nr 1 van de wereld, ja, ja. Nadat we hier even rondgesnuffeld hebben en de verbazing weer wat ingedamd is, wandelen we weer verder en het straatbeeld blijft een genot op zich. De prachtig mooie Engelse taxi’s en de vuurrode dubbeldekkers vullen ook hier grotendeels het straatbeeld. In deze wijk zijn de rode dubbeldekkers veelal nog de originele oudere versie.
We springen dan ook weer graag in een dubbedekker waar we in de omgeving van de St Pauls weer 
uitstappen. We zijn van plan deze van binnen gaat te bekijken. Maar na een poosje in de rij gestaan te hebben blijkt dat je er nu een fikse entreeprijs voor moet betalen. Dat is dan sinds kort veranderd, voorheen was het gratis en dat is nu 18 pond per persoon geworden, wat en gekheid zeg. Wij dan ook meteen weer rechtsomkeer en lopen op ons gemak hier maar eens wat rond. We schieten ook hier weer verschillende plaatjes, want het is echt een historische beauty.
Wandelend en wel komen we uit in de wijk waar de Tower Bridge te bewonderen is. We lassen hier eerst even een stop in, in een leuke echte Engelse Pub THE MINORIES. Hier kijken we onze ogen uit tijdens een lekkere kop koffie. Het is hier een walhalla voor de bierdrinker, wat een gigantisch aanbod in verschillende merken zeg, whauw, whauw. Na een poosje staan we weer buiten en warempel, we hebben niks gemist, de regen is effies met bakken uit de hemel komen vallen, mooi op tijd een pauze ingelast. Maar nu gaan we te voet naar de prachtige Tower Bridge. Deze brug is een amazing highlight hier in Londen. Zo bijzonder mooi, gewoonweg een pareltje hoor. We schieten weer verschillende plaatjes, al is het ook hier een gekte van verkeer en de vele toeristen die net zoals wij alles vol bewondering aanschouwen.
Even wat geschiedenis: Vijf aannemers en bijna 450 werknemers waren betrokken bij de bouw van de 265 meter lange brug die uiteindelijk in 1894 voltooid . Er werd toentertijd besloten er een balansbrug van te maken die geopend kon worden voor de hogere scheepvaart. Het mechanisme om de brug te openen is verborgen in de torens. Tot in 1976, toen het mechanisme geëlektrificeerd werd, maakte men gebruik van stoomkracht om water te pompen in hydraulische accumulatoren die de machines aandreven.
Elk brugdek is meer dan 30 meter breed en kan geopend worden tot een hoek van 86 graden. Volledig geopend kunnen er schepen door met een hoogte van bijna 45 meter. Vroeger werd de brug 
zo’n vijftig keer per dag geopend maar tegenwoordig opent ze nu nog alleen op aanvraag. Voor het geraamte werd maar liefst 11.000 ton staal gebruikt. Ondanks dat er in vroegere jaren veel mensen gekant waren tegen het Victoriaans-gotische ontwerp is na verloop van tijd is de brug een van de meest iconische symbolen van Londen.
Eenmaal aan de overkant van de brug komen we plots uit bij Maltby Street Market. Net onder een brug door, een kleine straatje in wat helemaal gevuld is met leuke kraampjes waar van alles en nog wat te koop is. Maar veelal is het allerlei lekkernijen en lekkere drankjes. We treffen het wel, deze markt is schijnbaar alleen op zaterdag en zondag geopend en het is dan ook een drukte van jewelste hier. Leuk hoor dit hier spontaan even aan te treffen en alle kook – bak en braai kunstjes te bekijken. Er is zelfs een bakker bezig authentiek saucijzenbroodjes te maken, waar we ons aan vergapen. Een poosje later gaan we weer on route. We zetten gewoon voetje voor voetje vooruit en komen weer van alles tegen onderweg. We stranden bij The Tower, een gigantisch mooi kasteel, en vandaar kijken we aan de overkant van de rivier The Themes uit op de The Shard, een gigantische wolkenkrabber.
Heb er toch maar even wat info over verzameld: In 2008 werden de Southwark Towers afgebroken en de bouw van de Shard ging een jaar later van start. De plannen veroorzaakte een storm van verontwaardiging bij Londenaars die de glazen toren niet vonden passen in een historische wijk met voornamelijk lage, bakstenen gebouwen. Ze vreesden dat de glazen toren als een glasscherf door de wijk zou snijden. De term glasscherf (shard in het Engels) bleef hangen en de ontwikkelaars herdoopten hun toren zelfs ‘The Shard’. Toen het werd voltooid (2013) was de Shard even het hoogste gebouw van Europa met een hoogte van bijna 310 meter. De toren heeft een schuin aflopende glazen wand die bestaat uit zo’n elfduizend ramen. Het gebouw is multi-functioneel, met kantoren en een hotel op de benedenverdiepingen en appartementen op de bovenverdiepingen.
We springen hier weer in de dubbeldekker en stappen nu uit in de wijk St James vol historisch onroerend goed. We staan hier nu op het Waterloo Place. Er staat hier een gigantische granieten zuil met De hertog van York erop. En het verhaal gaat dat men de zuil zo hoog bouwde omdat de hertog, 
die bij zijn overlijden meer dan twee miljoen pond schuld had, zijn schuldeisers twee miljoen pond schuld had, zijn schuldeisers te ontvluchten. Kijk, hier krijg je gewoon een mooi monument, ook al heb je 2 miljoen pond schuld, pffff. En dan draaien we ons om, jemienee, je struikelt hier wederom over de monumenten met de gigantische statues. Echt de moeite waard overal eens even langs te wandelen, het is hier één pracht een praal.
Na weer een fikse wandeling willen we de dag weer gaan beëindigen in één van de winkelstraten. En dat komt mooi uit, we komen tijdens onze wandeling uit in Regent Street. Een gigantische winkelstraat die bekend staat als de eerste winkelstraat van de wereld, hoe vind je die. Ook een straat met een aantal prachtige gebouwen uit de 18e eeuw. En we kunnen onze lol hier op als we willen, winkels in overvloed. Maar eerst gaan we het warenhuis Liberty in. Dit warenhuis stamt uit 1884 en is geheel in Tudorstijl opgetrokken met wit pleisterwerk en zwarte houten balken welke uit twee oude oorlogsschepen komen. Heel apart en het valt zeker op tussen alle moderne en luxe etalages.
Nu weer door en gaan we de inwendige mens maar eens verzorgen. In een leuke Engelse pub kiezen we een traditioneel Engels gerecht, Fish and Chips. En wat is het smullen zeg. Een 
prettige bijkomstigheid is ook nog eens dat het eten en drinken overal goede nette betaalbare prijzen kent. Maakt het net nog wat leuker met een gerust hart een bestelling te doen.En ja hoor, lekker gevuld en helemaal tevree gaan we er een poosje later weer vandoor. We slenteren langs de modehuizen en fantastisch mooie winkels, en besluiten Modehuis P (Primark, haha) maar eens van binnen te bekijken. Wat een kleding hier zeg. We snuffelen wat rond, Kim past het een en ander, Kwep koopt een jasje en ruim een uur later lopen wij net al vele andere toeristen ook met het welbekende papieren Primark tasje buiten.
Aangezien het alweer erg laat is, wandelen we op ons gemak naar de metro en die zet ons netjes af in onze wijk Bloomsburry. We ginnegappen nog wat na op onze kamer, Kwep gaat voor het slapen d’r verslavingsbankje nog even bezoeken en dan is het welletjes voor vandaag. Het was weer een TOP dag, het is hier meer dan geweldig!!!!
