2018 Pinksterweekend Eernewoude

Dag 1 – Vrijdag 18 mei

Dit weekend gaan we er weer even tussenuit.

Deze keer is Eernewoude (Earnewald) onze bestemming. We hebben gekozen voor Bungalowpark It Wiid, waar we een 6 persoons Wetter Bungalow geboekt hebben. Onze doggies mogen mee en we gaan het zien wat het gaat worden. Wel zijn eerdere Friese uitstapjes zo koud verlopen, dat wij hier thuis ginnegappen dat we weer naar VRIESTland gaan, ha, ha.

Een reis van zo’n 200km, met een tussenstop bij Hajé wegrestaurant op de A6 bij Lelystad. Hier kijken we even of onze doggies nog ademhalen, want onze nieuwe toetoet heeft een andere klep op de kofferbak, waar Bibi en Indy samen in liggen. Maar niks aan het handje, ze doen het goed en zien er nog fris en fruitig uit. Meteen maar even genieten van een lekker bakkie in een leuk aangelegd groen parkeerplaatsje met wandelpaden en leuke bankjes, en dan weer snel door.

Eenmaal aangekomen bij bungalowpark It Wiid, moeten we bij de receptie van de bijbehorende camping onze sleutel ophalen. Een pasje voor de slagboom, die hiermee de weg opent tot het betreden van onze bungalow 516. Eenmaal binnen kijken we onze ogen uit. Wat is dit een plaatje van een huis zeg. Een huis waar werkelijk niets aan ontbreekt, twee mooie zitbankjes, leuke luie stoel, een moderne tv, wifi, een plaatje van een keuken met alles erop en eraan en gevuld met meer dan je lief is.

Dan treffen we nog een slaapkamer aan op de begane grond, met een heerlijke nieuwe boxspring erin. Alleen missen we gordijnen, en na een telefoontje blijkt dat de aanbouw van deze slaapkamer zo nieuw is dat de gordijnen ervoor nog in bestelling zijn. Geen probleem, we kunnen lakens ophalen die we voor de ramen kunnen hangen, dus dit is hiermee direct opgelost. Buiten ook nog een lekker terras aan het water in een prachtige tuin, rondom in het groen en een eigen O(aanleg)steiger. Nu maar hopen dat het weer nog wat beter wordt, het is inderdaad zoals we al dachten, droog maar berekoud. We gaan dan ook maar meteen aan de wandel.

Even de omgeving verkennen en meteen de lakens ophalen die voor gordijnen door moeten gaan. En ook hier in de buitenlucht is het fantastisch. We stuiten op een mooi restaurant aan het water waar we meteen maar een bakkie bestellen, want wat hebben we het koud. Meteen even de menukaart doornemen, misschien gaan we hier straks wel eten.

Nu de wandeling naar de receptie, en dat is geen straf, het is hier een prachtig groen gebied. Dat kan eigenlijk ook niet anders, we zijn hier in het prachtige waterrijke natuurgebied De Alde Feanen, een uniek en uitgestrekt laagveenmoeras, een gebied vol veenplassen, rietlanden en moerasbossen. Er is hier op het vakantiepark dan ook een bezoekerscentrum te bezoeken m.b.t. dit natuurgebied en ook nog een Fries Landbouwmuseum wat ook een bezoekje waard schijnt te zijn. Misschien wel iets om te doen als het zo koud blijft.

Naast de receptie van de camping is er ook nog een campingwinkel en een eetcafé. Daar gaan we maar eens naar binnen. We hebben behoeft aan een warme hap, het is inmiddels alweer avond en de buikjes knorren. Het smaakt hier verrukkelijk en nu rest ons de avond te vullen in ons heerlijke huis. Geen enkel probleem, kachel omhoog, tv aan en lekker vroeg onder de wol.

Dag 2 – Zaterdag 19 mei

Na een heerlijke nacht is het bij het opstaan buiten nog niet echt JE VAN HET. Maar het schijnt beter weer te worden en we gaan na het ontbijt meteen maar onze gereserveerde sloep ophalen. Dit hebben we gister al geregeld, al viel dat niet mee. Alle bedrijven die we gebeld hebben waren compleet uitverkocht en na lang zoeken kwamen we uit bij ene Hoekstra sloepenverhuur. En hier zijn we nu naar op weg. Met een voetgangerspontje “Hin en Wer” overvaren naar Earnewald city, dan nog een korte wandeling die ons op het juiste adres brengt.

Even de hoofdprijs afrekenen en dan naar buiten. In de haven ligt HET dan. O jeh, dit is dus DE sloep. Niet echt wat wij dachten aan te treffen. Een ouderwets stalen bootje met raamkes, een houten hulproer, een knorrend dieselmotortje, en dit moet ons de komende drie dagen gaan vermaken. We zijn zeer benieuwd hoor. We krijgen wat instructies en Mevr Hoekstra wijst ons de weg naar onze bungalow. We moeten het water oversteken, de fietsbrug omhoog doen door middel van een knop in te drukken en ja hoor, hier gaat het meteen al mis. De besturing van het bootje reageert zoooooooo traag, dat het bonk, bonk, boemberdeboem is voordat we eindelijk stil liggen om de knop in te drukken.

Maar de brug gaat omhoog en wij kunnen er mooi doorheen varen. Dan nog het watertje met de tweede afslag in, dat is de route terug naar onze bungalow. Hier rest ons nog wat capriolen uit te moeten halen om onze “sloep” netjes aan onze eigen steiger vast te knopen, en zijn we blij dat we dit eerste avontuur achter de rug hebben. Ritje één is nou niet het meest ontspannend geweest, het polyester is zelfs van het roestige bootje afgebotst, en moeten we hiervan toch effies bijkomen. Dit was totaal niet wat wij bedoelde met een sloep huren, maar we hebben ook geen andere optie voor handen, dus moeten we het er maar mee doen de komende dagen.

Even later gaat Driek op pad. Broer Bert en zijn vriendin komen op bezoek, en Arikus gaat ze tegemoet. Al snel staan ze voor Kwep d’r neus en genieten we onder het genot van een bakkie van hun gezellige aanwezigheid. We besluiten even later toch nog eens met de boot op pad te gaan. Een klein rondje hier op het water rondom het park, om toch nog even eigen te raken met de vreemde vaartechniek van onze eigenaardige sloep.

Bert en Nadia ook in de boot en daar gaan we dan. Weer bij de fietsbrug proberen we nu of we er niet gewoon onderdoor passen.
En warempel, dat lukt. Wat een heerlijke wetenschap dat we niet iedere keer de ingewikkelde procedure moeten volgen om de fietsbrug omhoog te laten gaan, want het is een apart verhaal deze beruchte knop te activeren.

We varen lekker wat rond en het is overal prachtig op de waterwegen rondom het park. Maar we willen ook nog naar Grou, een dorpje waar we, ook Bert, zo’n 40-45 jaar geleden al kampeerden. En dit doen we met de auto. We wandelen door het dorp, pittoresk, leuk, knus en echt Fries. In een restaurant aan het water warmen we ons op aan een kop koffie, want het is nog steeds erg fris, zeg maar gewoon “berekoud”. Even later toch weer aan de wandel en bestuderen we tegelijkertijd alle menukaarten bij verschillende restaurants die we onderweg tegenkomen. Een uurtje later hebben we de keuze gemaakt en nemen we plaats in een gezellig restaurant. Hier genieten we van een meer dan voortreffelijk diner en met een strak buikje staan we twee uur later weer buiten.

Nu rest ons nog de avond te vullen, wat geen enkel probleem is bij en in ons prachtige huis. Zelfs het weer slaat in de avond plots nog om, je voelt gewoon dat de aarde opwarmt. Zou het dan toch nog gaan lukken……..

Dag 3 – Zondag 20 mei

Goedemorgen allemaal. Hier zijn we weer. Bert en Nadia zijn onze logés en met zijn viertjes beginnen we de dag met een lekker ontbijt. Verse broodjes en croissantjes van de camping bakker zorgt ervoor dat we een goede start van deze dag hebben. En dat is nodig ook. We gaan vandaag varen en stel dat we verdwalen, dan hebben we wat reserve. Het weer is ook nog eens compleet omgeslagen, het zonnetje schijnt rijkelijk, dus gaan we snel op pad. Maar eenmaal op weg is van verdwalen geen sprake.

We doen de route Rondje Geeuw en Nadia is onze navigator, die volgt stap voor stap de route op het water en komen we zo op de mooiste plekjes in dit prachtige natuurgebied De Alde Feanen.

We beklimmen onderweg zelfs nog een Vogelkijkhut. Want daar is hier geen gebrek aan, vogelsoorten in overvloed. Het varen is hier dan ook meer dan geweldig, kleine smalle watertjes, bredere waterwegen waar ook gelegenheid is om je boot(je) aan te leggen en dat doen we dan ook. Effies de beentjes strekken, een drankje en een lekker fruithapje. De doggies zijn natuurlijk ook mee, en die kunnen hier ook lekker even rondstruinen. Na dit fijne momentje toch weer in de sloep en weer on route. De zon schijnt vandaag in overvloed en komen we uren later lekker verkleurt aan bij onze bungalow. Hier nemen we de dag nog eens even door en we zijn het er met zijn viertjes over eens, het is een geweldige mooie dag geweest. Wat een prachtige omgeving hier, echt TOP!

Maar voordat Bert en Nadia gaan vertrekken moeten we nog wel een klusje klaren. De inwendige mens moet nog verzorgt worden en nemen we vandaag plaats bij Eetcafé de Meerpaal. En ja, ja,  vandaag kunnen we lekker buiten eten, het is zelfs nog poepie heet. Deze temperaturen zijn compleet nieuw voor ons in het tot nu toe altijd koude noorden, maar zo zie je maar, het mooie weer bestaat, ook hier. En dit is meteen extra genieten, een mooie heldere hemel kijkt en voelt toch een stukkie anders.

De maaltijden van onze keuze zijn ook deze dag meer dan lekker, dus deze dag kan echt niet meer stuk. Na al dit lekkers zit het er nu toch echt op voor Bert en Nadia, we zwaaien ze uit en de rest van de avond genieten Driek en Kwep samen nog van een lekkere warme avond op ons terras aan het water bij onze prachtige bungalow.

Dag 4 – Maandag 21 mei

Ook deze morgen is het zonnig en geven de weerberichten aan dat het lekker blijft vandaag. Dus puzzelen we even welke vaarroute we vandaag gaan doen. Uiteindelijk besluiten we de route Grou te gaan doen. Met de wetenschap dat navigeren op het water niet het sterkste punt van Driek en Kwep is, gaan we op pad en kijken we wat er van de plannen terecht komt.

Het is nog steeds een groot genot om gewoon onder de fietsbrug door te varen. Dit bespaart een berg ellende van afremmen, aanleggen, sturen, weer vertrekken en dit alles op golvend water en een zeer slecht sturende boot, vooral als de snelheid laag is. Dus met gemak gaan we onder de fietsbrug door en koersen we af op het eerste kruispunt op het water. Google Maps erbij ter ondersteuning en meteen gaan we al de verkeerde kant op, dat denken wij in ieder geval, zelfs dat weten we niet zeker, ha, ha.  Ach we zien het wel waar we uiteindelijk uitkomen.

We proberen wel de waterwegen aan te houden op de waterkaart, maar wat lijkt water toch veel op water zeg. Het is en blijft zo vreselijk ingewikkeld dat oneindig natte goedje. Maar je gelooft het niet, wonder boven wonder zien we ruim twee uur later Grou in de verte tevoorschijn komen. We varen er op af en na nog een stukje het Prinses Margriet kanaal op te varen, herkennen we zelfs nog enkele punten van vroeger. Het pontje vaart nog steeds en de stacaravans langs de steiger zijn er ook nog. Met het verschil dat ze nu “waterwoningen” heten met natuurlijk de bijbehorende jetset prijzen, wat wij even later in de vitrine van de makelaar zien, poeh poeh. Echt grappig om te zien dat er na 45 jaar toch nog enige herkenning is. We leggen dan ook even aan bij de Camping Yn`e Lijte, o nee, sorry, het heet nu Waterpark Yn`e Lyte. Camping is een te eenvoudig woord anno 2018, ha, ha.

Meteen bij het aanleggen beginnen alle lampjes van de boot te branden. Nee hè, wat zal dit nu toch zijn. Uhhh, straks nog maar eens kijken, we gaan nu eerst een bakkie doen hoor. En op een leuk terras aan het water is het ook hier genieten. De doggies zijn er ook weer bij en weten allemaal niet wat ze meemaken. In de boot, uit de boot, op een terras, en ze gedragen zich overal super. Ach, kan ook niet anders, ze zijn gewoon goed opgevoed hè, ha, ha. Een poosje later gaan we weer op pad, en nu eerst maar eens even kijken hoe het met de gillende lampkes is.

Wazig maar waar, geen opvlammende piepende lampjes meer. Zou het motorke overhit geraakt zijn, want we hebben erg veel wind vandaag en moet het bootje er flink aan trekken ons door de behoorlijke golven te loodsen. Voor alle zekerheid bellen we toch maar even naar Hoekstra, je zult maar stil komen te liggen midden op een groot meer, pfffff, dat moet je niet willen meemaken. Deze laat Driek even wat controles uitvoeren en er schijnt niks mis te zijn. Dan wagen we het erop.

De route terug gaat redelijk goed, Kwep heeft tussentijds een waterkaart op haar telefoon gedownload, en dat helpt wel ietsiepietsie. Onderweg tanken we hetbootje nog even af, dit is één van de voorwaarden voordat de boot ingeleverd wordt. Al met al zijn we om 17.00u, mooi op tijd, bij onze bungalow aan komen varen. We hebben vandaag niet de complete route Grou afgelegd, we hebben uiteindelijk heen en terug dezelfde waterweg gevolgd, anders hadden we waarschijnlijk voor het donker nog niet terug geweest.

En het bootje moet voor 18.00u ingeleverd worden bij Hoekstra, dus vaart Driek hier nu meteen maar naar toe. We zijn erg benieuwd wat er gezegd wordt over de deuk en verdwenen plak polyester. En wat een geluk zeg, er wordt niets gezegd over de opgelopen schade, Driek levert dan ook snel de sleutels in en maakt zich uit de voeten. Nu nog snel te voet naar het pontje waar hij de laatste overvarende gast is van vandaag, om 18.00u is het over en sluiten voor de pontbaas, dan gaat de pont op slot.

We drinken samen nog wat op het terras van Paviljoen De Buitenplaats, het restaurant aan ons park, lekker aan het water. Later brengen de doggies thuis en besluiten toch weer te gaan eten in Eetcafé de Meerpaal. We doen het gewoon, gewoon omdat het kan, hi, hi. Deze laatste avond kunnen we weer lekker de hele avond buiten zitten, we zetten zelfs alle deuren van de bungalow tegenover elkaar open, want het warmt flink op achter het glas. Wie had dat gedacht, we hebben echt prachtig weer!!!

Dag 5 – Dinsdag 22 mei

Het is vandaag vertrekdag. Maar voordat beginnen we weer met een lekker ontbijt. En we zitten weer heerlijk buiten op ons terras te genieten van een mooi goudgeel zonneke. Daarna is echt tijd om alles weer in te pakken, nog even een rondje huis bijwerken, en rond 11.00u gaan we op weg om de sleutel in te leveren. We vinden het zelfs jammer dat we nu al naar huis toe moeten. Maar op het hoogtepunt afsluiten is eigenlijk ook nog niet zo verkeerd, dat wil zeggen dat we het reuze naar ons zin gehad hebben. Het zijn echt vier topdagen geweest. Het weer was en is nog steeds fantastisch, een verblijf in een juweeltje van een bungalow en een werelds mooie groene en waterrijke omgeving hier in het hoge noorden van ons kikkerlandje.

Stel dat Kwep het “goed blijft doen” kan het zo maar zijn dat we nog eens naar dit mooi park teruggaan, er is nog zoooooo veeeeeel meer moois te bekijken in en om het groene Earnewald. Voor nu hebben we deze dagen toch maar weer mooi in the pocket, en de toekomst is voor een ieder maar afwachten, zo ook voor Kwep!!!!

En dan kom je thuis en hoor je dat Friesland op nummer 3 van Europa staat in Lonely Planet. En daar zijn wij het dan ook helemaal mee eens!!!!

Het bijbehorende Fotoalbum van ons heerlijke Pinksterweekend Earnewald