2018 Eerste verhaaltje uit Torremolinos

      10 Reacties op 2018 Eerste verhaaltje uit Torremolinos

Zondag 09-09-2018

Hallo allemaal

We zijn in Spanje hoor, dat is zeker. Maar voordat we hier arriveren hebben we afgelopen zondag eerst een vlucht gehad met Ryanair. Deze keer vanaf Eindhoven en das verrekte hendig. Half uurtje rijden en je ziet de planes al van verre staan. Het is nog wel chaos rondom de luchthaven omdat er vorig jaar de parkeergarage ingestort is en deze weer opnieuw gebouwd gaat worden. Dus na efkes zoeken onze parkeerplaats gevonden en dan gaat alles vanzelf. Selfservice koffers inchecken en dan een korte wandeling naar de gate. Effies wachten nog en dan het vliegtuig in. En na veel horror verhalen over Ryanair is het ons alleen maar meegevallen. Het is dan ook maar een vlucht van 2 uur en drie kwartier, dus ja, tegen de tijd dat je denkt zit ik niet wat stijfjes zetten de piloten de wielen alweer aan de grond in Malaga, ha, ha.

Nu nog even wachten op de koffers en dan komen wij richting de uitgang onze naam al tegen. We hebben een gratis transfer naar ons appartement Bajondillo. Ook dit gaat als een trein, en na een kort ritje van 8 km staan we om 13.30u bij de receptie van ons verblijf. We krijgen de sleutel van kamer 5008 en ja hoor, de deur eenmaal open stuiten we op een echt Spaans interieur. Niettemin wel een gezellig verblijf. Twee heerlijke luie stoelen, een eetkamertafel met lekkere stoelen eraan, een machtig bed, een keukentje, uhhhh, iets wat er voor door moet gaan, en even later vinden we zelfs gezellige tafelkleedjes, wat een giller. Dan de balkondeur maar effies openschuiven, wauw, prachtig uitzicht op zee, en dat is maar goed ook, de rest is niet echt ons ding. Tien verdiepingen hoog, een massa aan balkonnekes met ijzeren hekjes, het lijkt de Bijlmer wel. Das effe slikken maar ja, we zijn nu eenmaal niet in Azië hè, wij zijn deze keer gewoon in het toeristische Torremolinos.

Nadat we de koffers uitgepakt hebben gaan we maar eens on route. Het onweert en met regelmaat valt er een fikse bui, maar we genieten van alles hier aan de boulevard. Zoals we al verwachtte, struikel je over de terrasjes en winkeltjes, echt TE veel, hihi. Prachtig strand met een geweldig ruige zee, heerlijk om hier te zijn. We wandelen wat links we wandelen wat rechts, terrasje pikken als rustpunt en voordat we er erg in hebben is het alweer 17.00u. Ook al is het niet Spaans om zo vroeg al te eten, voor ons is het gewoon tijd om ons buikje te vullen. We starten hier bij een Italiaan met ieder een heerlijke spaghetti. En natuurlijk een borrel erbij, jullie raden het al, Kwep besteld de lang naar uitgekeken Sangria. Of een engeltje op je tong pi.., verrukkelijk zeg!

Verder valt er weinig spannends meer te melden, we wandelen op ons gemakkie nog eens door wat binnenstraatjes, maar het is hier veel bergie op bergie af, dus Kwep ploetert wat af. We doen nog wat inkopen in een echt klein Spaans winkeltje, pikken nog een terrasje want er mag best nog een Sangria in hoor. Dan is het hoogste tijd geworden naar onze “slaapfabriek” te wandelen. Dat is de naam die Driekie er aan geeft, en dat is wel van toepassing op dit gigantische complex. Eenmaal “thuis” zien we op onze stappenteller dat we 10km op de teller hebben. Sodeju, das nogal. En onze eerste indruk, het is gewoon hetzelfde Spanje zoals wij het 9 jaar geleden achter gelaten hebben. wel massaler als ooit, maar ja dat heb je nu eenmaal in een plaats als Torremolinos. We gaan dan ook maar eens de oogies sluiten en op naar morgen.

[metaslider id=5710]

 

Maandag 10-09-2018

Wat hebben we heerlijk geslapen zeg. We hebben dan ook een geweldig goed bed, niet verkeerd dus. Na een bakkie op ons balkon en een poedel momentje gaan we maar eens ontbijten, wat wij erbij geboekt hebben. Als Kwep op haar nuchtere maag op zoek moet naar eten, dat is niet haar ding. Eenmaal beneden in het restaurant genieten we van een heerlijk ontbijt. Daar kunnen we wel effies mee vooruit. Je kunt hier lekker buiten zitten, als dat het al meteen erg warm is vandaag. Maar daar zijn we tenslotte voor hier, dus dat gaat goed komen.

Dan gaan we nu eerst bij de receptie een parkeerplaatsje regelen voor onze huurauto, die we morgen gaan ophalen. Wij krijgen een kaartje en kunnen de toettoet mooi hier aan ons appartement parkeren, en dit is gratis! We hebben nu bedacht dat we alvast gaan kijken waar wij morgen onze huurauto op moeten halen. Met de routebeschrijving in de hand gaan we op pad. En wat is het hier heerlijk wandelen zeg over een kilometers lange prachtig mooie boulevard. En wij kijken onze ogen uit, wat een rotsen komen we tegen onderweg. En daarop, gigantisch hoog, gewoon weer blokkendozen gebouwd, je zult er maar wonen. Maar eenmaal op het punt waar de Torremolinos boulevard overgaat in Carihuela, een machtig mooi punt om hier bv effies op een bankje te genieten van het prachtige uitzicht. Weer de enorme rotspartijen met veel tropisch groen, geweldig om te zien.

Tussentijds doen we aan terras hoppen, en dat bevalt ons opperbest. Toch snappen we de route niet naar het adres van de huurauto en vragen het dan ook even aan een echte Spanjaard. En we zitten in de richting. Weer een fikse klim omhoog en dan gaat het mis. We snappen er nog steeds niet veel van en besluiten Google Maps ons te laten helpen. Nou nou, niks is minder waar, we klauteren wat af. Het bewuste adres hebben we nooit gezien, we hebben het opgegeven hoor. Het is te heet om nog eens opnieuw de hoogte in te klimmen. Want het eerste afgelegde stukkie klimwerk daar moeten we toch ergens zijn, dat weten we nu zeker. Maar weet je wat, we zien het morgen wel weer, het is nu hoogste tijd ons vocht weer aan te vullen.

We nemen plaats in een restaurantje aan de boulevard van Carihuela, ook erg mooi aangelegd, met plenty bars, restaurants, winkeltjes maar ook schrikbarend veel Nederlanders. Jeminee zeg, dit hebben we nog niet eerder gehad. Ach ja, je kunt je er aan storen, maar we zijn hier tenslotte voor ons zelf op vakantie, we zien het gewoon maar aan en sluiten ons er maar zoveel als mogelijk voor af. We wandelen nog even door de prachtige Spaanse straatjes hier in Carihuela, dat is toch wel mooi om dit weer te zien hoor. On route komen we ook nog een bord tegen bij bar “De Brabander” dat Henk Damen uit Zaltbommel vanavond hier gaat optreden. O jee, Driek is fan van Nederlandstalig en we beloven ons zelf vanavond hier in de buurt te gaan eten en er dan meteen wat van mee te pikken. We gaan het zien!

Eenmaal eindelijk “thuis” gaan we ons maar eens lekker opfrissen, we hebben er terras hoppend wel weer een hele dag opzitten. En dan schiet het Kwep nog wel te binnen dat ze nog steeds geen voucher ontvangen heeft van Sunny Cars, effe bellen hoor. Nou ja zeg, geen huurauto morgen. Ze hebben niet 1 auto meer in Torremolinos kunnen regelen. Erg onhandig dat ze dit niet eerder aan ons doorgegeven hebben. Nu direct doorpakken, even naar de receptie van ons Bajondillo. De beste mevrouw laat ons later weten hoe en wat en wat het gaat kosten. Wij zijn erg benieuwd.

En ja hoor, uurtje later gaan we weer op pad zoekend naar een restaurant in de buurt van “De Brabander”. Maar het valt niet mee, Hollandse namen met bijbehorende cafetaria kaart, of een top of the bil menu. Na wat zoekwerk komen we terecht in een Grand Café. Je moet uiteindelijk toch wat hè. Ja hoor, we worden in het Nederlands aangesproken en bestellen ieder een menu. En eerlijk is eerlijk, het is meer dan goed. We krijgen er zelfs gebakken aardappeltjes en groenten bij. En de hoeveelheid is enorm. We smullen heerlijk van al het lekkers maar de koffie gaan we op een ander adres nuttigen, we zijn de massa landgenoten om ons heen nu zat.

Na een lekker bakkie zien wij de zangers Henk Damen en Rob van Daal op het muurtje aan de boulevard zitten. Driek er meteen op af natuurlijk. Effe vastleggen op de foto en nu is het wachten op de start van het optreden. Dat loopt natuurlijk wat uit, en binnen in het hete café is het zo druk dat we daar maar niet bij gaan staan. Maar als Henkie zijn optreden start, maakt Driek nog een filmpje met zijn phone, we zijn er nu toch war. Zo, dat was het dan, onze plaatsgenoot maar mooi effies gezien en gehoord. Inmiddels is het echt de hoogste tijd om huiswaarts te keren, het is nog een aardig stukkie terug.

Onderweg nemen we nog een afzakkertje, want Kwep wil iedere dag toch wel minimaal 1 Spaanse borrel en dat is bij deze geregeld, haha. Eenmaal “thuis” komt de man met de hamer, pffffff, Kwep doet het niet meer. D’r batterijen zijn leeg, en dat kan ook niet anders. Effe de stappenteller gekeken, alweer 13 kilometer geklauterd, en zelfs blaren onder d’r voetjes. Ze springt dan ook meteen onder de lakens. O ja, weet je wat je hier ook hebt, Nederlandse tv zenders, niet eentje, nee wel zes stuks. Dus zoals Kwep thuis in slaap valt, met Pauw op de achtergrond, dat kan hier gewoon doorgang vinden, hoe vind je die. Nederlandser kan het niet!!!!

[metaslider id=6053]

 

Dinsdag 11 september

Hier zit Kwep dan in het aarde donker achter d’r nije tablet met bluetooht toetsenbord het verslag te tikken. Slecht geslapen, warm, benauwd, dus dan maar aan het werk. Kwep zit nooit zonder, heeft altijd wel wat te doen, welk tijdstip van de dag het ook is. En wat is dit lekker, muisstil, de golfslag van zee op de achtergrond en het tablet doet het TOP! Geen verkeerd besluit dit toch eens aan te schaffen, want op pad met een 15 inch laptop is wel een ander verhaal.

Driek wordt later wakker en denkt, wat is die mafkees nou weer aan het doen. Kwep meld blij dat d’r verslag al bijna klaar is. Driek denkt er het zijne van en we drinken gezellig ons dagelijkse wakkerwordenbakkie op ons balkon. Na het poedelen weer op naar het ontbijt. O nee, eerst maar eens informeren hoe het nu toch zit met die huurauto. We hebben niets meer vernomen van het front. Volgens de receptionist komt alles in orde en om 12.00u komt er iemand van het verhuurbedrijf. Oké, we hopen het.

We smullen weer heerlijk van alles, we hebben zelfs lekkere verse warme bruine broodjes. Scramble egg, gebakken spek, witte bonen in tomatensaus, bakkie, sappie, yoghurt, stukje fruit en daar gaan we weer met een rond buikje naar onze kamer. We ruimen wat, maken de tijd vol en gaan op tijd naar de receptie in afwachting van de auto verhuurder. Je raad het al, 12.00u en geen mens te vinden. Even informeren, maar de Nederlands sprekende receptionist verteld ons dat het de Spaanse 12.00u is. Wij weten genoeg en wachten ongeduldig af. Ja, ja, je maakt het mee maar even later komt de beste man onze kant op. Zou het dan toch nog goed komen. Echt wel, een kwartiertje later en vele eurootjes lichter hebben we een Fiat Punto, haha, tot onze beschikking. We kunnen in ieder geval on route, en daar kijken we naar uit.

Nu is het weer tijd om onze wandeling in te zetten. We hebben al een favoriet strandpaviljoen gevonden, beetje op het eind van de Torremolinos boulevard. Bij La Cabana gaan we ons bakkie doen. Het is hier gezellig, no nonsens, veel Spanjaarden, en de prijs is reuze. De zon is nergens te vinden, het is een gesloten wolkendek maar de temperatuur is niet mis. We besluiten dan ook de rest van de dag aan zee door te brengen. Een wandeling terug, omkleden, en dan op zoek naar een strandbedje. Die zijn hier meer dan je nodig hebt, maar ja wat wil je, 12 euro voor 2 bedjes, daar is niet iedereen van gecharmeerd. Ach, zo vaak zullen wij dit niet doen, dus we tasten in de buidel en ploffen neer.

En waarheid als een koe, aan het strand kom je altijd ogen tekort. Mensen kijken is ook super vermakelijk. Kwep doet nog een poging de woeste zee in te gaan, maar d’r benauwdheid laat het niet toe. Happen als een vis op het droge, dus snel er weer uit. Een zeemansgraf hoeft nu ook weer niet, ha, ha. We maken hier de middag vol en gaan weer naar “huis”. Tijd om ons klaar te maken voor het avondeten. Dit gaan we vandaag ook weer bij La Cabana doen. Kijken hoe hier de dinerkaart eruit ziet. En dat is meer dan goed. We hebben ieder een heerlijke maaltijd op en nemen hier zelfs ons bakkie en ook nog de afsluiter van de dag, DE Sangria!!!! Kwep heeft d’r fijne tabletje mee, en zit hier nu heerlijk de rest van het verslag te tikken, zodat jullie tot nu toe helemaal bij zullen zijn.

Groetjessssssss

[metaslider id=6054]

10 thoughts on “2018 Eerste verhaaltje uit Torremolinos

  1. roel en ineke houwer

    Roel en Ineke
    Wij zijn vanochtend geland om 03.00 uur na 2 weekjes Sicilië en kunnen jullie belevenissen in elke volgorde
    lezen en dat is weer alsof de tijd sinds onze gezamenlijke Egypte trip heeft stilgestaan.
    Een en al gezelligheid en goede moed ondanks de onderliggende zorgen.
    Liefs en veel plezier voor jullie beiden .

  2. Ria en Ton

    Wat gezellig weer zo verslag.
    En toch ook leuk zo te genieten en te avonturen.
    Tussen al die Hollanders.
    Maar het zal jullie niet zijn om hier ook iets geks mee temaken.
    Geniet er van en een dikke ?

  3. Rob&Nicootje

    Handig hoor dat tabletje, lekker je verslag typen op je favoriete terrasje. We worden er jaloers van!!
    Maar van harte gegund natuurlijk. Veel plezier en we kijken al uit naar jullie volgende avontuur in de Punto.

  4. Bert en Nadia

    Een nieuwe tablet maar de verhalen komen er weer net ze makkelijk uit! In een korte tijd hebben jullie toch al weer heel wat beleefd. En nu lekker op pad met het witte monster? Weer heel leuk om te lezen. Veel plezier nog! Grtjs Bert en Nadia

  5. Mery

    Fijne verhalen, Kwep, zoals we van je gewend zijn. Heerlijk die huurauto. Maximale vrijheid om alles op je gemak te gaan bekijken, zonder de Vierdaagse te hoeven lopen.
    Veel plezier nog!

  6. lieke Nuijens

    Weer hardstikke leuk om jouw-jullie belevenissen te krijgen. Heb het al voor de tweede keer gelezen om maar niets te missen.
    Doe wat jullie fijn vinden en geniet ervan.
    Lieve groetjes, Lieke.

  7. Pappa en Zus

    Weer genoten van de eerste verhalen ,dat jullie zo genieten is voor ons een .nu lekker rond toeren zonder zere voeten met de auto .Tot volgende nieuws

  8. Ma de Jong ardje35@live.nl

    Goeden middag Het was weer gezellig om het verslag te lezen ,
    Weer genoten ,Veel gelopen zere voetjes Geniet er maar van ,Da doen jullie wel ,
    Wad op jullie bordje licht ziet er goed uit ,
    Nog een fijne tijd ,Ik kijk er weer naar uit wad jullie weer gaan doen ,Groetjes Ma deJong

  9. Cor en Wilna Duran

    Hoi Driek en Kwep,
    Leuk verhaal weer. Je leeft helemaal met jullie mee. Maar als wij het zo lezen is Thailand toch ook wel lekker. Wat minder massaal. Maar geniet van jullie vakantie, alles heeft zijn charme en als je de humor er maar van in blijft zien.
    Groetjes vanuit een warm en zonnig Frankrijk (Ardeche).
    Cor en Wilna.

  10. Inge en Hans

    Nou, klinkt lekker allemaal. Maar nu gauw op pad met de auto zeker he, heerlijk toeren in het binnenland. Al die nederlanders zijn ook zo niet ons ding maar je ontkomt er niet aan en zeker in Spanje niet!
    Makkelijk he zo’n tablet, maak daar altijd de verslagen op. Nou, ga lekker verder met genieten en veel plezier!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.