Zondag 11-01-2008 Raft Houses – Koh Samui
Tot onze verbazing hebben we toch geslapen, wel erg losjes, en heel de nacht golvend gedummeld. Maar altijd nog beter als wakker liggen, waar wij vanuit zijn gegaan. Even de bergen in om te plassen. Een zelfbouw metalen brugje wat je over moet om op de kant te komen van de berg en daar boven is een toilet gebouwd, met een koude douche. Wat kun je blij zijn met een normale toiletpot, wel in het donker in die Bush Bush, maar toch. en er maar niet aan denken wat er allemaal in die toiletpot zou 
kunnen zitten, bv die tarentula, ha ha, want dat kun je hier niet zien. Maar heerlijk hoor, het blaasje is weer leeg. Direct genieten we weer van al dat mooie kabbelende water, er is immers niks anders hier, maar helemaal top hoor!!! En dan nog even koud douchen, Driekie niet natuurlijk, maar Hanny en Cindy wel. Toch wel gaaf hoor, zo basic. En tanden poetsen boven het meer, spoelen met een flesje water. Zo, helemaal clean en lekker fris verschijnen we om 7.30u aan het ontbijt. Toast met jam en een heerlijk gebakken ei, en drank naar keuze. Weer lekker hoor. Een goede start.
kunnen zitten, bv die tarentula, ha ha, want dat kun je hier niet zien. Maar heerlijk hoor, het blaasje is weer leeg. Direct genieten we weer van al dat mooie kabbelende water, er is immers niks anders hier, maar helemaal top hoor!!! En dan nog even koud douchen, Driekie niet natuurlijk, maar Hanny en Cindy wel. Toch wel gaaf hoor, zo basic. En tanden poetsen boven het meer, spoelen met een flesje water. Zo, helemaal clean en lekker fris verschijnen we om 7.30u aan het ontbijt. Toast met jam en een heerlijk gebakken ei, en drank naar keuze. Weer lekker hoor. Een goede start. Maar we moeten opschieten, Herman en Cindy moeten op tijd hun vliegtuig halen want die vliegen van Surat Thani naar Bangkok. Klokslag 8.00u zitten we weer met alle bepakking in de boot op weg terug naar de pier. Het zonnetje schijnt alweer heerlijk, maar op de boot is het nog berekoud. En daar zitten we dan. Nog even genieten we van de laatste mooie plaatjes hier, en om 9.00uur meren we aan op de pier. We zijn helemaal verkleumd. Nu nog even wachten op onze chauffeurs, want Jacob en Chantall moeten naar Krabi, en wij naar Koh Samui. Dus we gaan allemaal naar een andere bestemming. Uiteindelijk gaan we met twee busjes op pad, Herman, Cindy en wij, en Jacob en Chantal apart. We nemen afscheid van elkaar en daar gaan we dan. Wij zetten eerst Herman en Cindy af bij de luchthaven van Surat Thani. Daar nogmaals even afscheid nemen, en nu verder naar de pier van Surat Thani voor onze overtocht naar Koh Samui met de ferry. Dat denken wij in ieder geval, maar aangezien wij weer dezelfde chauffeur hebben, die natuurlijk nog steeds geen woord over de grens spreekt, laten wij het maar gebeuren.
Om iets over 11.00u moeten we uit de bus, midden in een winkelstraat, en Hanny lachen, een bootpier voor een ferry midden in het centrum, nou ja. Wij moeten volgens de chauffeur hier bij een kantoortje naar binnen.En ja hoor, onze namen komen voor in de administratie. Vieng Travel met familie de Jong. We krijgen daar 2 kaartjes voor de overtocht met de ferry naar Koh Samui en we begrijpen dat deze om 12.30u vertrekt. 
Alleen weten we nog niet waar vandaan de boot vertrekt. Het zal toch niet hier zijn, dat kan niet. We moeten in ieder geval uiterlijk 12.30u weer bij hetzelfde kantoortje aanwezig zijn, volgens de info van een Thaise dame. Wat nu te doen in die tijd. Even in de buurt de boel verkennen, je moet toch wat hè. De straat links en rechts maar eens afgewandeld, want we besluiten nergens af te slaan, stel je voor dat we dat kantoortje niet meer kunnen vinden, dat zou een stunt zijn. Net om het hoekje bij dat kantoortje vinden we nog een leuk local marktje, waar we even overheen wandelen, en dit is weer echt leuk, waar ze hier hoofdzakelijk kleding verkopen. We kopen een overhemd voor Arikus en een leuk vestje voor Hanny.
Alleen weten we nog niet waar vandaan de boot vertrekt. Het zal toch niet hier zijn, dat kan niet. We moeten in ieder geval uiterlijk 12.30u weer bij hetzelfde kantoortje aanwezig zijn, volgens de info van een Thaise dame. Wat nu te doen in die tijd. Even in de buurt de boel verkennen, je moet toch wat hè. De straat links en rechts maar eens afgewandeld, want we besluiten nergens af te slaan, stel je voor dat we dat kantoortje niet meer kunnen vinden, dat zou een stunt zijn. Net om het hoekje bij dat kantoortje vinden we nog een leuk local marktje, waar we even overheen wandelen, en dit is weer echt leuk, waar ze hier hoofdzakelijk kleding verkopen. We kopen een overhemd voor Arikus en een leuk vestje voor Hanny. Nog even bij de farmacie Bisolvon tabletjes gekocht, want Driekie is verkouden geworden van al die verschillende weersinvloeden, en ook hier weer lachen. 40 Bath voor 10 pillen, is +/-80 Eurocent. Worden we niet opgelicht in ons koude kikkerlandje. Nu gaan we op ons gemakkie het kantoortje maar weer eens op zoeken om daar te wachten tot het 12.30u wordt. En als het eenmaal zo laat is, komt er een natuurlijk geen boot, maar een bus, waar we met zijn allen in moeten. En wij maar rikraden hoe lang en hoe ver het nog is naar die bewuste pier. En wat denk je, weer ruim 1 uur rijden. Sodeju, en dan nog een overtocht van twee uur, die om 14.00 uur zal vertrekken, dus de dag is wel weer om op deze manier. Maar ja, je moet er wat voor over hebben. Wij daar aangekomen bij die pier weer wachten tot het tijd is om op de boot te gaan.
En iets over tweeën is het zover. Daar gaan we dan, de ferry op, die volgens Driekie in Nederland alleen nog geschikt is voor de sloop. Dat zijn lekkere vooruitzichten. We klimmen de trappen op met onze koffers, wat een gesjouw zeg. En we gaan snel zitten op een stoel, wel lekker in de zonnetje.
En het is niet mis, wat een geschommel zeg, er zit erg veel deining in. Maar twee uur later, en mij niet bewogen, ha, ha,komen we aan in Koh Samui. En nu weer iedereen van de boot af, inclusief vrachtwagens auto’s en alles wat je je maar bedenken kunt. Het is wel erg goed geregeld hier, echt een uitgang als een soort gate. Hier is over nagedacht en vooral voor Thaise begrippen. En wij wandelen de hele gate uit op zoek naar een taxi. Na wat onderhandeling brengt de chauffeur ons naar Hotel Baan Chaweng Beach Resort voor 400 Bath, en je gelooft het niet, het is opnieuw nog eens 40 minuten rijden. Dus ruim na vijven komen we eindelijk op de plek van bestemming aan.
En het ziet er leuk en erg netjes uit. Eerst de kamer bekijken, hele maal top. Er staat een leuk fruitschaaltje als presentje. Nu even een restaurant opzoeken, want we hebben wel honger inmiddels. We hebben wel zeebenen, het hele lichaam schommelt nog van al die wiebelende ervaringen. Eerst de trein, toen het wiebelend boomhuis, toen de hut op water, en tot besluit de ferry. Dus kun je nagaan. We wandelen eerst even langs zee waar we talrijke restaurantjes zien, maar we kiezen toch voor ons hotel. Het kijkt hier erg gezellig en ook nog leuk aan zee. Geweldig!!! En op de kaart staan ook internationale gerechten. Wij bestellen deze keer geen rijst maar runder goulash en tbone steak, met patatos. Krijgen we een gepofte aardappel erbij, wat Hanny wel lekker vind maar Arikus niet zo, dus bestellen we nog wat frietjes, wat makkelijk gaat, want ze spreken hier gelukkig goed Engels. We genieten van al het lekkers, en drinken nog een lekkere kop koffie. Beetje angstig om af te rekenen, maar weer niet echt duur, 870 Bath. Bijna 18 euro. Dus een meevaller voor een strand bestemming.
Intussen zit Arikus zijn bril schoon te poetsen en valt er een glas uit. Dus wij eerst even naar de receptie vragen of er ergens een opticien is in de buurt. De medewerker aan de receptie legt even uit waar we moeten zijn, in goed verstaanbaar Engels, en wij op zoek. Hoezo opticien, wel 20 stuks hier, en zoveel prachtige winkels, we kijken weer onze ogen uit. Dan doen we maar meteen wat boodschapjes in een hele grote supermarkt, en gaan nog wat shops in en uit. En door al die mooie winkels in het aanbod is het veel later geworden als gepland. We willen eigenlijk eens op tijd naar bed, maar dat is weer mislukt. Nu nog even de de koffers uitpakken, we kunnen nu alles een plek kie geven, nu we een paar dagen hier vertoeven. Ook wat wasgoed uitgesorteerd, wat we morgen laten wassen bij een laundry shop. Helemaal gesloopt, maar toch nog even het dagverslag bijwerken, wat een hele klus is, maar er eenmaal aan begonnen moet je het wel afmaken. Toch? En als je te lang wacht vergeet je wat je allemaal meemaakt, want dat is hier nog steeds erg veel. Het is daardoor toch weer 1.00u geworden en nu echt snel naar bed, en een lekker bed. Met de wetenschap dat we niet meer verder op reis hoeven, slapen we natuurlijk onmiddellijk in. Op naar mor gen!!!!!!
Maandag 12-01-2009 Koh Samui
We hebben door de Nokia 6300 wekker heen geslapen (k-ding) en we worden pas om 8.45u wakker. Wel lekker, maar ook sonde van de tijd. Maar we zullen het wel nodig hebben, ha ha. Dan maar gewoon rustig blijven, eerst een kop koffie en thee gezet, dan lekker douchen, even opruimen en nu naar het ontbijt. Het is gelukkig tot 10.30u dus we hebben de tijd. Lekker genieten we in het restaurant, aan zee, van een heerlijk ontbijt. Er is van alles, zowel warm als koud. Zelfs kaas is er om op brood te doen, en dat is voor het eerst zolang we nu in Thailand zijn. Geen witte bonen in tomatensaus, dus dat is een minnetje ha, ha. Ook de gebruikelijke rijstschotels hier weer bij het ontbijt. Die mensen eten hier wel altijd rijst, maar ja, wij eten natuurlijk ook zo wat een heel jaar een boterham met hagelslag, das nou ook niet zo spannend. We zitten hier lekker, te genieten van de zee 
en alles wat er voorbij komt. Maar we gaan eerst maar eens op zoek naar de laundry, die gister gesloten was. We lopen langs het strand op, en bij Hotel Malibu Beach kiezen we het pad op te lopen. Kunnen we meteen even kijken of dit voor een eventuele volgende keer iets is. Leuke bungalows, allemaal vrijstaand, maar het is toch niet te vergelijken met wat wij nu hebben. Het is bij ons resort net allemaal even wat meer. Van hieruit kom je meteen in de winkel straat terecht en na enkele minuten hebben we de laundry shop bereikt, en die is vandaag gewoon open. Een
vrouwtje zit er de was te strijken in een hokje van 3 bij 2 waar een wasmachine, nog een groot apparaat, een strijkplank en tig hangers op een stang hangen. Wij geven de was af en het kost 60 Bath per kilo, gestreken en wel. Het is in totaal 5 kilo, dus reken maar uit, alles schoon en glad, tenminste laten we dat hopen. Vindt het altijd wel een risico om het zo maar af te geven. Maar we wachten af, morgen om 16.00u kunnen we de was weer ophalen. We wandelen verder door de winkelstraat en nu de andere kant op als gisteren. Ook hier weer geweldige mooie winkels, en vooral lekker rustig nu. Verschillende winkels moeten zelfs hun deuren nog openen. Hanny koopt een leuke blouse en een pofbroekie, afdingen tot bijna 1/3 van de vraagprijs, en het is gelukt, 650 Bath voor alle twee, dus ongeveer 13-14 euro. Dat ken net, ha, ha. Verderop in een lekkere luie stoel koffie drinken en de lucht die vanmorgen met zon gevuld was trekt helemaal dicht. Bewolking dus, maar nog poepie heet, dus geen probleem. Nu weer terug naar onze super gezellige leuke kamer, het is alweer 13.00u dus wel tijd voor een badpak nu, al schijnt de zon nog steeds niet echt.
Arikus heeft inmiddels weer honger, en die neemt eerst een bord spaghetti in het restaurant, Hanny een ijsmix watermelon, hmmm, en daarna zoeken we het strandbedje op. Daar luieren we lekker, en lezen we wat in Lonely Planet, en natuurlijk een lekker drankje erbij. Om onge veer 17.30u gaan we naar ons bungalowtje. Daar eerst maar weer het dagverslag bijwerken en Arikus gaat in die tijd nog wat boodschappies doen. Alleen de muggen, die steken je lek hier in die prachtige natuur. Maar daar hebben we een oplossing voor gevonden, een spraytje Thaise Deet verricht wonderen, dat helpt goed. Driekie wil de spray niet gebruiken, die kan mooi krabben met al die jeukende plakkaten. Hij gaat van nijd binnen zitten, ha, ha. Het verslag bijwerken is wederom tijdrovend met al die verhalen, en dat maakt het alweer 19.00u. Nog even douchen, en Hanny haar nieuwe pak aan, gaan we op pad om local Thais te gaan eten. Je bent hier wel geneigd internationaal te eten, maar dat kunnen we thuis ook wel.
Het duurt even voordat we een goedkoop adresje vinden met Thais food. Het is hier overal vis, en anders Italiaans of peperdure chique restaurants. Geen probleem, maar als het anders kan, je weet het wel. We blijven echte Nederlanders hoor, en afgelopen week is bewezen dat hier voor heel weinig ook een top maaltijd bereid kan worden. Een fijn adres gevonden en daar heerlijk genoten van beef with garlic and sauce, en voor Hanny hotpot beef with vegetables in sweet and soure sauce. Geen idee wat dit gaat worden, maar we wachten het wel af. En zoals altijd smaakt het weer verrukkelijk. Daarna drinken we nog een lekkere kop koffie bij ons eigen restaurant aan zee. Het is hier toch de fijnste plek, en erg gezellig om te zitten. Ze zijn overal vuurwerk af aan het afsteken, wat hier dagelijks schijnt te gebeuren. Ook een soort zak met onderin een groot waxine licht, dat ze aansteken en dan als een lampion de lucht in gaat. Geweldig om te zien. Even aan de gezellige serveerster gevraagd of dit hier in Koh Samui te koop is, en ja hoor, in de avond gewoon op het strand te koop voor 100 Bath. En als je de lampion oplaat dan geeft dat geluk volgens haar. Dus morgen maar eens kijken. Altijd leuk voor oud en nieuw. We wan delen nog wat over ons resortje, wat echt erg mooi is, en wij het erg goed naar onze zin hebben. Eenmaal weer bij onze bungalow ga ik weer aan de slag met het verslagje te schrijven, en ben nu helemaal bij. Zo meteen nog wel even internetten, heb hier een code en inlognaam kunnen kopen , 7,5u internet verbinding voor 500 Bath. Kan ik voorlopig vooruit. En dan zit deze dag er weer op en kijken we wat morgen weer brengt. Het is inmiddels al weer 23.45u dus de tijd vliegt, ook hier. Goodnight en tot……..
Dinsdag 13-01-2009 Koh Samui
Om 8.00u wakker, gewekt door de haan op de Nokia. Lekker buiten een bakkie, en Arikus snurkt nog hartelijk. Toch maar even wakker maken om 8.45u, want het is zo laat. Het is nu zelfs lekker zonnig, maar we gaan eerst maar eens ontbijten. Lekker in het restaurant weer genieten van al het lekkers en zo schiet de klok naar 10.30u en wij besluiten weer te gaan wandelen langs zee. We lopen in de richting van Lamai Beach. We bekijken alle resorts die we langs de kustlijn tegen komen, maar weinig die zo mooi zijn als het onze. Wel ontdekken we First House Bungalows, enkele kilometers van ons resort vandaan, helemaal in de hoek bij de overgang naar Lamai Beach. Bij dit resort even rondkijken, en natuurlijk een kop koffie bestellen. We vinden het niet echt mooi hier en het kijkt ook niet gezellig. Het is in eerste instantie ons wel aangeraden maar gelukkig hebben we het niet geboekt.
Na ons kopje koffie weer verder op pad, terug naar ons hotel, via de hoofdweg naar Chaweng. De terugweg is tevens de winkelstraat waar we weer winkeltje in en winkeltje uit gaan, afgewisseld met ongelukkige stoepen. Je moet echt goed opletten anders breek je je nek. Het is weer een hele trip, 
en onderweg doen we nog een poging om een combi tas – koffertje als nieuwe handbagage te kopen, maar we worden voor ons gevoel opgelicht, dus dat maar gelaten voor wat het is. Even nog een lekkere ijsco en ijskoffie nuttigen en uren later komen we weer bij ons resort aan. Het is inmiddels alweer 13.30u. Even lekker bij ons bungalowtje zitten en dan toch maar naar het strand, ook al schijnt de zon niet meer. En de zee is echt super wild, en dat is wel geweldig om te zien. Wat een geweld kan al dat water veroorzaken. We worden dan ook regelmatig helemaal nat gespoeld. De zon is al tijdens het ontbijt verdwenen achter de wolken. Maar nu we eenmaal op het strandbedje liggen, is het zo rustgevend dat de oogjes even sluiten. Eenmaal weer ontwaakt uit ons dutje, nat gespoeld en wel, heerlijk aan een mandarijn uit ons fruitmandje gepeuzeld, en die is erg lekker. Driekie haalt nog een drankje, en zo verstrijkt de zonloze middag. Wel jammer, maar de temperatuur is er niet minder om. Het voorhoofd blijft gewoon nat hoor. Nu nog even de was ophalen.
en onderweg doen we nog een poging om een combi tas – koffertje als nieuwe handbagage te kopen, maar we worden voor ons gevoel opgelicht, dus dat maar gelaten voor wat het is. Even nog een lekkere ijsco en ijskoffie nuttigen en uren later komen we weer bij ons resort aan. Het is inmiddels alweer 13.30u. Even lekker bij ons bungalowtje zitten en dan toch maar naar het strand, ook al schijnt de zon niet meer. En de zee is echt super wild, en dat is wel geweldig om te zien. Wat een geweld kan al dat water veroorzaken. We worden dan ook regelmatig helemaal nat gespoeld. De zon is al tijdens het ontbijt verdwenen achter de wolken. Maar nu we eenmaal op het strandbedje liggen, is het zo rustgevend dat de oogjes even sluiten. Eenmaal weer ontwaakt uit ons dutje, nat gespoeld en wel, heerlijk aan een mandarijn uit ons fruitmandje gepeuzeld, en die is erg lekker. Driekie haalt nog een drankje, en zo verstrijkt de zonloze middag. Wel jammer, maar de temperatuur is er niet minder om. Het voorhoofd blijft gewoon nat hoor. Nu nog even de was ophalen.Daarna weer naar onze bungalow en even internet aangezet, Radio Mexico op de achtergrond. Wel gezellie hoor. Even wat internetten, en even snel MSNen met Kim. Emails checken en daarna snel douchen. Mn wasje ziet er niet zo fraai uit, dus dat is minder, maar wel schoon. dus ja, wat wil je nog meer hè. Thuis maar weer de echte wasmachine zijn werk laten doen. Wat zijn we toch verwend in ons landje zeg. We besluiten vanavond gewoon bij ons resort te eten, is wel erg leuk zo aan zee. Wij rond 19.00u op pad. We strijken neer op een plaatsje aan de buitenrand, met dus vanzelf weer dat geweldige uitzicht. We bestellen pork met chili schotel, pork met union, fried vegetables (gebakken groeten), fried rice en steamed rice. Een drankje erbij en dan komt het wel goed. En dat kom het ook, het is echt verrukkelijk. En tijdens het eten genieten we weer van het vele vuurwerk wat ze hier afsteken. En als toet je krijgen we ook nog Thais Cabaret te zien op het podium bij ons restaurant.
Helemaal super zoals dit er uit ziet, wat een geweldig mooie kleding. We besluiten daarom hier te blijven en bestellen nog een drankje want het is erg gezellig. Om 21.30 is het cabaret afgelopen, en wij vragen nu maar eens de rekening. Niet lachen, 785 Bath voor alles, wat een giller, omgerekend 16 euro. Weer een koopje voor al dat lekkers. Dat blijft leuk hier, dat afrekenen. Nu nog even een wandeling de andere kant op over het strand, en daar staan ook wel erg mooie hotels tussen. We lopen door de winkelstraat weer terug en dit is wel een leuk stukkie straat. Je komt er weer van alles tegen, van straatkarretjes tot verklede travestieten die ook een cabaretvoorstelling in de disco’s gaan doen, en op straat de mensen proberen naar binnen te krijgen. wat een maf spul hier. Ook nog een 
straat met gogo bars gezien, met veel meisjes van plezier, daar stikt het hier ook van. Van die hulpeloze figuren tot wel zo’n 80 jaar, jummie, die zich hier verheerlijken aan zo’n Thais meisje, maar ja dat hoort hier bij de cultuur. Wel duur zo’n meisje, alleen een ticket kost al tussen 800 en 900 euro, kun je beter naar de wallen in Amsterdam gaan als je het ons vraagt, maar ja wie zijn wij??
straat met gogo bars gezien, met veel meisjes van plezier, daar stikt het hier ook van. Van die hulpeloze figuren tot wel zo’n 80 jaar, jummie, die zich hier verheerlijken aan zo’n Thais meisje, maar ja dat hoort hier bij de cultuur. Wel duur zo’n meisje, alleen een ticket kost al tussen 800 en 900 euro, kun je beter naar de wallen in Amsterdam gaan als je het ons vraagt, maar ja wie zijn wij?? Zo maken we de avond weer vol,en zitten we nog lekker even buiten, maar de musquitos, o, o, wat zitten die er veel van hier. Je wordt echt lek gestoken. Ook hebben we nog even een stroomuitval, op het hele eiland lijkt het, maar de aggregaat neemt het hier over, alleen geen internet verbinding meer, dus mn MSN rondje wordt abrupt afgebroken. Dan maak ik nog even het verslag van de dag af en dan naar bed, de oogjes zijn weer zwaar.
Woensdag 14-01-2009 Koh Samui
Lekker rustig wakker geworden, en toch weer door ons Nokia haantje wat we nu wel horen. Even een kop koffie zetten, die we lekker op ons terrasje op drinken. Het is weer bewolkt, en dat begint nu toch wat minder te worden, we willen eigenlijk wel een zonnetje zien. Ook al blijft het gewoon warm, een zonnetje hoort er toch bij. Dan naar het ontbijt op ons zo mooie plekkie aan zee. Daar genieten we weer opnieuw van al het lekkers, en een wazig zonnetje komt toch tevoorschijn tussen de wolkjes door. Dan maar vlug een badlaken halen om zo dadelijk als we het ontbijt op hebben een fijn plaatsje op een strandbedje hebben. Zo gezegd zo gedaan en rond 10.30u strijken we neer op het strandbedje. Maar de zee is weer zo wild, dat alles binnen de kortste keren nat en zanderig is. Hanny blijft gewoon op het bedje liggen, maar Driekie gaat nog even opnieuw naar de opticien, zijn glas is weer uit de bril gevallen. Zo wordt het 13.30 en besluiten we toch maar van het strandbedje op te staan, het is geen doen, alleen nog maar opspringend water met volle ladingen zand. Daar hebben we nu genoeg van. Arikus gaat zich eerst maar eens omkleden, zijn broekie is helemaal nat, en daar houd ie niet zo van. Daarna weer eten bij ons restaurant, Arikus springrolls en Hanny een tomaten crème soep, en een overbodige vermelding inmiddels, het is weer verrukkelijk. Ons restaurant is TOP!!
Daarna weer douchen en wat relaxen, want wat we nog niet eerder hier gezien hebben in Thailand, 
komt nu uit de lucht vallen, regen. Maar na het douchje is het alweer over en de temperatuur zakt dan echt niet hoor, zwetend onder de douche vandaan. Nog even aan het verslag van vandaag werken, en dan gaan we zo naar Lamai, een ander gedeelte van Koh Samui. Om 16.30u op pad, eerst zoeken naar een taxi. Waar ze je in Bangkok de hele wereld voor rondrijden kost de taxi hier voor een paar kilometer. Op een gegeven moment stappen we toch maar in, een open taxi.
komt nu uit de lucht vallen, regen. Maar na het douchje is het alweer over en de temperatuur zakt dan echt niet hoor, zwetend onder de douche vandaan. Nog even aan het verslag van vandaag werken, en dan gaan we zo naar Lamai, een ander gedeelte van Koh Samui. Om 16.30u op pad, eerst zoeken naar een taxi. Waar ze je in Bangkok de hele wereld voor rondrijden kost de taxi hier voor een paar kilometer. Op een gegeven moment stappen we toch maar in, een open taxi.In een half uur naar Chaweng gereden. Hij moet nu helemaal om rijden. We gaan een borrel drinken aan zee bij ons restaurant. Je zit hier zo lekker. Weer tal van vuurwerk en vele wens balonnen (zo is de naam van de lampionnen) die de lucht in gaan, dit blijft super leuk om te zien. Het strand is hier in de avond een en al vertier. Het wordt helemaal omgetoverd in leuke restau rantjes met geweldig mooie bars. Echt heel apart. Zo, het is nu weer tijd om naar ons bungalowtje te gaan. Even de duif (internet) opstarten, om te kijken of er iemand online is. En ja hoor, Zus en Kim. Nog wat gebabbeld op de MSN, Driekie kijkt tv in die tijd ,en daarna snurken. Morgen weer een nieuwe dag.
Donderdag 15-01-2009 Koh Samui
Om 8.00u wakker en staan we op. We slapen heerlijk hier. Het vaste ritueel, kop koffie op ons terras, douchen, ontbijten en nu schijnt het zonnetje, dan vandaag er maar wat van meepikken. De laatste dag dat we van de zon kunnen genieten, hierna twee dagen reizen, dus ja……Om 10.30u lekker op het strandbedje geploft, en je kijkt alle dagen uit naar zon, maar wat is het nu heet zeg. Gelukkig wordt het afgewisseld met wolken, dus helemaal naar wens. We raken nog wel even onder de indruk van verschillende verkopers met bed spreien, waarvan we er twee zien die drugs onder het sprei vandaan toveren, om te verkopen aan de toeristen. Nou ja zeg, en dat hier in Thailand. Als je lang in Thailand wilt blijven dan is dit wel een optie. Alleen de gevangenis hier is nog erger als een varkensschuur in Nederland. Dus ja, liever niet lijkt me. Maar wel gevaarlijk voor de jeugd die hier op vakantie gaan en vatbaar zijn voor allerlei gekke avonturen. We houden het heel de dag uit op het strand, en om 16.00u drinken we koffie op het terras van ons restaurant. We babbelen over van alles en nog wat met het gezellige personeel, en dan op weg naar ons bungalowtje, waar Hanny even het verslag bijwerkt. Is dat maar weer gebeurt.
En je ziet wel dat als je op het strand verblijft, er weinig te vertellen is. Zon is zon, zee is zee, en mensen kijken is overal een bezigheid op zich. Om 20.00u weer naar het diner, en gewoon in ons eigen restaurant, op ons bijna eigen plekkie, ha, ha. Hier genieten we weer van al het lekkers, en hebben nu een copy van de rekening gevraagd, want die krijg je nergens hier. Kan ik die thuis mooi scannen en dan als plaatje bijvoegen in ons fotoboek. Na het eten gaan we voor een laatste keer naar de winkelstraat van Chaweng. Het is nu niet echt druk, en we kopen toch maar niets meer, anders blijft er niets meer over voor een volgende keer om te kopen. Geloof je het zelf, ha, ha. Nog even kroelen we met onze Thaise Shih Tzu, het is toch zo’n liefie. Ze ligt hier aan de riem in een shopje, maar ziet er gelukkig en tevree uit.
Tot besluit nog één keer door de gogo bar straat, want Driekie vind het stiekem wel erg leuk om te zien, al die Thaise schoonheid, en het is weer lachen. Dames die Driekie Darling noemen, daar krijgt ie natuurlijk wel een kik van hè. En zo sjokken we verder, maar de TomTom van Driekie werkt niet helemaal goed. We lopen helemaal verkeerd, en nu moeten we helemaal om, want we 
gaan niet door de donkere onbekende steegjes, ook al is dit de kortste weg. Dan maar wat langer lopen. Poeh, poeh, al met al weer een hele trip achter de rug, nu we net op tijd aankomen bij ons resort, om er nog een drankje te nuttigen. Alles is al opgeruimd, want het sluit hier overal om 23.00u. Maar we krijgen, nou ja, kopen, nog een big Shinga, die we samen opdrinken. Nu naar de kamer, de koffers pakken, en daar krijg je op deze manier wel veel ervaring in, het is dan ook zo gepiept. Even internet aangeslingerd, en niemand te bekennen. Het is ook nog te vroeg in Nederland met het tijdverschil. Dan maar naar bed, want de ogen pikken weer. Morgen vliegen naar Bangkok. Dus word vervolgd.
gaan niet door de donkere onbekende steegjes, ook al is dit de kortste weg. Dan maar wat langer lopen. Poeh, poeh, al met al weer een hele trip achter de rug, nu we net op tijd aankomen bij ons resort, om er nog een drankje te nuttigen. Alles is al opgeruimd, want het sluit hier overal om 23.00u. Maar we krijgen, nou ja, kopen, nog een big Shinga, die we samen opdrinken. Nu naar de kamer, de koffers pakken, en daar krijg je op deze manier wel veel ervaring in, het is dan ook zo gepiept. Even internet aangeslingerd, en niemand te bekennen. Het is ook nog te vroeg in Nederland met het tijdverschil. Dan maar naar bed, want de ogen pikken weer. Morgen vliegen naar Bangkok. Dus word vervolgd.Vrijdag16-01-2009 Koh Samui – Bangkok
Om 7.30u staan we op, en voor de laatste keer op Koh Samui de vaste rituelen. Nu nog een laatste lekker ontbijtje, en vandaag gaan we aan de strandrand zitten. zo dicht mogelijk to the beach. Vandaag hebben we alle tijd om te ontbijten, ook al moeten we gaan vliegen. Om 10.45u hebben we een afspraak met de taxi van ons resort voor de vlucht van 12.15u. Maar om 10.00u zijn we toch echt klaar met het ontbijt, zelfs ons joghurtje kan er niet meer in. Helemaal verzadigt. Dan maar naar de kamer, nog een checkup van de room en een laatste blik op al het moois hier. Nu naar de receptie om uit te checken, We betalen meteen de taxi, 400 Bath, dan is dat vast gebeurd. En dan maar meteen door naar de luchthaven. We zijn er uiteindelijk helemaal klaar voor.
Hup, in de taxi, en op to the airport. Na 10 minuten zijn we er al, en kijken onze ogen uit. Zo’n mooie lu
cht haven hebben we nog niet eerder gezien. volop groen, met van die leuke huisjes, een laagbouw shopping straatje, o zo leuk. We drinken nog wat en tegelijkertijd werkt Hanny mooi het verslag weer bij. want we hoeven pas om 11.40u bij gate 1 te zijn. De tijd vliegt als je achter het asusje zit, echt lekker hier buiten, wachtend op het vliegtuig, je verslag bijwerken. Maar nu is het zover. We moeten inchecken.
cht haven hebben we nog niet eerder gezien. volop groen, met van die leuke huisjes, een laagbouw shopping straatje, o zo leuk. We drinken nog wat en tegelijkertijd werkt Hanny mooi het verslag weer bij. want we hoeven pas om 11.40u bij gate 1 te zijn. De tijd vliegt als je achter het asusje zit, echt lekker hier buiten, wachtend op het vliegtuig, je verslag bijwerken. Maar nu is het zover. We moeten inchecken.De vlucht is erg prettig en het geld meer dan waard. Je bent er zo, één uur vliegen, waar we met de trein naar Surat Thani en de boot naar Koh Samui wel ruim 24u in totaal over gedaan hebben. Dus ja, dit hebben we ook weer uitgeprobeerd en staat op ons verlang lijstje voor de volgende keer. Op de luchthaven van Bangkok pikken we de koffers op, en roken een sigaretje buiten, en nu op zoek naar de taxipost. Deze is buiten bij aankomsthal 3. Erg makkelijk en je wordt vooraf geregistreerd, nou ja de taxi dan, wel zo safe. Maar eenmaal in de taxi zittend, wil de taxi chauffeur de rit toch nog afkopen voor 500 Bath. Maar nee hoor, dat doen we niet. We hebben speciaal een metertaxi van de luchthaven gekozen, om dit te voorkomen. En daar gaan we. De chauffeur legt in zijn beste Engels uit dat hij de tolweg neemt en dat wij dat moeten betalen. En dat klopt, want dat staat aangeplakt bij de taxi office. Eerste tolweg is 25 Bath en de tweede 45 Bath. En 50 minuten later komen we aan bij ons Navalai River Resort. En we rekenen 320 Bath af, zie je wel, dat kost ook weer bijna niets.
Snel inchecken, want de tijd is nu kostbaar. We hebben nu kamer 418, en dit is naast onze eerste kamer (419). Deze is wat anders ingericht als de vorige kamer, maar ook erg leuk. Dan gaan we maar weer meteen aan de rivier zitten, nu kan het nog, en we drinken hier wat. Dit is echt genieten hoor. En dan nog één keer op weg om nog wat te zien van de straten in de omgeving van Khao San Road. Hanny heeft net vanuit de taxi waargenomen dat er hier in de omgeving wat markt stalletjes uitgestald staan, en inderdaad.
Straatje in straatje uit, en honderden kraampjes, waarvan de helft eetkarretjes zijn. Blijft leuk om te zien. Even nog wat kopen op Khao San, wat overdag nog maffer kijkt als in de avond, en bij het laatste fruit kar retje kopen we eindelijk een kokosnoot voor Hanny. Ook dit smaakt heerlijk vooral lekker fris. Zo, die heb ik dan toch nog op, net op de valreep. Al twee vakanties willen proeven, maar nu is het zover. We wandelen nog wat straten door en nu op naar het hotel. Een beetje opfrissen en dan gaan we snel dineren aan de rivier. Zo gezegd zo gedaan, en is het alweer 20.00u. Nog even snel een plaatje schieten van de mooie brug, die in de avond een echt plaatje is. We besluiten toch nog maar wat rond te lopen, want het is wel erg vroeg om nu al naar bed te gaan. Maar we gaan nu over de straatzijde ipv de rivierkant wandelen, want aan de rivier waait er een frisse wind, Thaise winter hè! Eenmaal hier op straat besluiten we toch weer richting Khao San Road te gaan, en in een bar waar we al eerder geweest zijn, drinken we wat. En hier heb je meteen van alles te zien, want je blijft je ogen uitkijken hier, allerlei nationaliteiten in verschillende uitdossingen en in alle leeftijd categorieën. Prachtig! Hierna gaan we toch maar naar onze kamer, om de laatste voorbereidingen op orde te krijgen voor morgen. Alle reispapieren weer op orde maken en in de juiste tas doen, en zoal meer. En Driekie gaat alvast naar bed, terwijl Hanny nog even internet afstruint, en nog even gaat MSNen met Danny en Kim. En er is toch een bonk herrie in een bar aan de overkant. De Thai gaat dus ook stappen in het weekend, want de hele bar en straat zit vol met feestvierende Thai. Ben benieuwd wanneer dit gaat stoppen, maar om 0.30u gaat de muziek al zachter, en wanneer het feest is geëindigd, geen idee, we hebben er niks meer van gehoord.
