2018 Het laatste verhaaltje uit Torremolinos

Dinsdag 18 september 2018

Na de vermoeiende dag van gister hebben we geslapen als een roos. Eerst maar us op ons gemak wakker worden, ontbijten, wat keuvelen op de kamer en in overleg wat vandaag te doen. Het ziet er boven ons goed uit, eindelijk een blauwe lucht en de koperen ploert doet zijn werk. Dit doet ons besluiten om vandaag weer eens naar Benalmadena te rijden. We zijn daar vorige week tochtjes op een Catamaran tegen gekomen en nu het weer er zich voor leent gaan we dat vandaag maar meteen in uitvoering brengen.

De Italiaan die maakt rondje na rondje over al die aangelegde rotondes hier en een half uurtje later staan we weer in de gigantische haven Puerto Marina. Eerst weer een terrasje pikken want het is echt bloddy hot. Meteen hier om ons heen de verschillende mogelijkheden bekijken, maar we willen het liefst met een echte Catamaran de zee op. Schijnt dat je zelfs dolfijnen kunt spotten. Een uurtje later en wat tijd doden op weer een terrasje lukt dat. We rekenen € 15 p.p. af en gaan op weg. Wat een giller, een half uurtje de zee rechtop gevaren, een zwem momentje voor de liefhebbers en een half uurtje terug, hoezo dolfijnen, noppes nada. Wel krijgen we een drankje onderweg, zelfs Sangria, maar dat was het dan wel. Nou, daar raak je niet echt opgewonden van hoor, maar goed, we zijn van de straat en doen niks verkeerds in die tijd.

Omdat we toch in de buurt zijn lijkt Kwep het wel een idee om naar de kabelbaan hier in Benalmadena te gaan. Daar zijn we al een paar keer op de A7 snelweg onderdoor gereden en lijkt ons wel wat. Het is behoorlijk helder, weinig wind, een ideale combi voor dit uitje. En daar gaan we weer. De Cable Car Teleferico is een onderdeel van Tivoli World Pretpark, wat we feilloos bereiken. Even parkeren, twee tickets à € 14,90 pp, maar wel met z’n tweekes helemaal private in een gondel. En wat is ook dit weer erg leuk om mee te maken. We worden in 20 minuten de berg Calamorro op vervoerd die maar liefts 840 meter hoog is. Dit is toch weer iets wat we niet eerder gedaan hebben en we vinden het kei gaaf. Zelfs Kwep met d’r hoogtevrees geniet volop al is de afgrond onder je enorm.

Eenmaal boven op de berg uitgestapt heb je een werelds uitzicht. Er zijn vanaf hier ook nog drie verschillende wandelpaden die je nog verder de hoogte in brengen. Dat slaan we over, hoog genoeg voor nu. Wat wel een meevaller is, er is dagelijks om 17.00u een roofvogelshow hier boven op de berg. Een half uurtje geduld wordt beloond met een leerzame en indrukwekkende show. Deze show zit bij de prijs van het ticket in. Zodra het hek opengaat kom je eerst langs een pad waar verschillende roofvogels gehouden worden. Kiezersarenden, verschillende soorten uilen, gieren, haviken en valken. Wat een gigantische beesten zijn vele van dit soort zeg. Aangezien ook hier de commercie moet doorgaan kun je eerst met een prachtige uil (oehoe) op de foto. Dit slaan wij over, Kwep doet gewoon zelf een poging dit prachtige dier op de foto te krijgen al zijn ze daar niet zo van gecharmeerd, het moet gewoon maar effies hoor.

We worden verzocht plaats te nemen op een tribune en het is er best druk geworden. De show begint en is meer dan indrukwekkend. Het schouwspel vangt aan met een havik die jumpt van hoofd naar hoofd van iedere bezoeker hier op de tribune. Dan verteld de trainer het een en ander over de vogels en worden er twee adelaars losgelaten die boven de berg blijven cirkelen. Maar eenmaal een nep vos op de grond klaargelegd komen ze met een vaart aan, het lijkt wel of Ryanair land,  je haren gaan er zelfs van in de war, pffff. Vleugels van 2,5 meter spanwijdte, hoezo indrukwekkend. Er worden verschillende kinderen uitgenodigd om allerlei kunstjes te laten slagen, zelfs met een schattige baby kiezersarend. En wij zitten een uur lang ons verstand te verkijken. Ook al is dit natuurlijk weer mega toeristisch, wij vinden het de moeite waard geweest hier een bezoekje te brengen.

Als de show afgelopen is staat er een massa volk voor de kabelbaan. Wij wachten rustig af en als de grote meute weg is gaan wij weer saampies in de gondel. Wat een diepte kijken we in zeg. Twintig minuten later zit ook dit uitstapje erop en hebben we weer vaste grond onder onze voetjes. Nu on route terug naar ons appartement, een half uurtje later parkeren we de Italiaan en nu rest ons nog op zoek te gaan naa een avondmaal. We komen uit in een straatje waar er een bord staat met een keuze menu. Hè, hè, eindelijk een betaalbaar 3 gangen menu. We maken een keuze en wat hebben wij heerlijk gegeten zeg. Een verrukkelijk soeppie vooraf, en zeer smaakvol hoofdgerecht en een toetje na. En dat voor € 14,50 p.p. inclusief drankje. Zo zie je maar, het hoeft niet altijd alles te kosten om toch heerlijk te eten en is het vanavond pure verwennerij.

Onze dagelijkse borrel en schrijfmomentje doen we bij restaurant Velero, aan de overkant van ons “slaaphotel”. Heerlijk aan de boulevard waar iedereen voorbij komt wandelen. Toch lijkt ook hier dat er te weinig uren in een dag zitten, de dagen vliegen voorbij. Maar we hebben de rust ook broodnodig dus stiefelen we net voor middernacht naar onze kamer en slaan we snel de ooggies toe. Morgen weer nieuwe ronde, nieuwe kansen!!

[metaslider id=6393]

Woensdag 19 september 2018

Geslapen als een os zeg, de vouwen in het gezicht dus hebben we effe wat tijd nodig om alles op zijn plek te laten zakken, ha, ha. Het wakkerwordenbakkie verricht wonderen en op ons gemak gaan we smullen van ons ontbijt. Het is al erg warm en gaan vandaag dan ook maar binnen zitten. Het buitenterras heeft geen beschutting en om nou meteen al die koperen ploert op ons koppie te laten schijnen, daar voelen we niet veel voor.

Nog effies snel wat typewerk en fotokes uitzoeken om jullie op de hoogte te kunnen houden en dan hebben we toch weer plannen. Kwep wil nog zo graag naar Marbella. Zoveel aparte verhalen over gehoord en wil het jetset leven wel eens met haar eigen ogen aanschouwen. Driek denkt help, is het nu nog niet klaar, moet ik nu weer in die Italiaan. Nog één keertje dan. En daar gaan we weer on route. We kennen de weg bijna uit het hoofd, denken we dan. We komen uiteindelijk uit bij een ministrandje met een prachtige strandtent, maar dit is toch echt niet de haven van Marbella waar we naar op zoek zijn. Dan eerst maar een bakkie nu we er toch zij want het is hier heerlijk. Een windje op onze snuit, en het valt ons op dat de zee hier langzaam afloopt. Bij ons is het zand ook zwarter met kiezeltjes, de zee meteen diep met enorme woeste golven, wat een verschil zeg.

De juiste weg vinden is dus niet gelukt zo blijkt, en roepen we Miep van Google Maps er weer bij. De haven van Marbella is zelfs nog 20 kilometer verderop. Hup, weer in de Italiaan en een 20 minuten later parkeren we de auto in de buurt van Puerto Banus Marina. Zelfs in Marbella kost dit maar € 1,00 voor een hele dag, hoe is het toch mogelijk zeg. Meteen kijken we hier op het einde van de straat uit op een strand en op de achtergrond zien we wat masten van boten, dat zal dan vast DE haven Puerto Banus zijn.

We wandelen wat rond en meteen valt het vermogen hier op. De duurste van de duurse auto’s, exclusieve winkels waar Kwep nog nooit binnen is geweest en ook nooit zal binnengaan, we zien zelfs een horloge in een etalage van €43.000, wist niet eens dat dat bestaat, wat een wereld hier. En dit is nog maar peanuts. We vallen van de ene verbazing in de andere. Wandelend langs de vele jachten zijn we hier nu gewoon miljoenen aan het spotten. We stuiten al wandelend op een jacht wat de naam Lady Haya draagt. Toch even wat gegevens er van opgezocht, o.a. wie hier nu een eigenaar van zou kunnen zijn. En het zou internet niet zijn als dit niet gewoon vermeld wordt. Nou zeg, het is van de koning van Saoedi Arabië, Abdulla bin Abdulaziz. En geen wonder dat het jacht zo gigantisch groot is, 65 meter lang en 10 meter breed, hij heeft tussen de 15 en 30 vrouwen en meer dan 40 kinderen. Tja dan moet je toch wat hè.

Als we ons bezoekje hier samenvatten: er zijn hier 2 twee soorten mensen, 1 die willen showen hoeveel geld ze hebben en 1 die er naar komen kijken, bij die laatste horen wij vandaag. We slenteren nog wat rond en willen toch proberen een betaalbaar drankje te nuttigen. De zon schijnt onafgebroken en we hebben het poeppie heet. Na een aantal bijzondere prijskaarten bekeken te hebben vallen we toch op een terrasje neer. Ja, ja, Kwep besteld een glaasje j’us orange voor de Marbella prijs van € 5,00. En ja hoor, het zit in een soort borrelglaasje, wel vers hoor, dat dan weer wel, ha, ha

En nu kan het wel, we hebben het gezien en de meerwaarde van dit bestaan niet kunnen ontdekken, pfffff. We stappen dan weer in onze eenvoudige Italiaan en besluiten onderweg de afslag naar Fuengirola te nemen. We willen daar de boulevard ook nog even bekijken. En het verrast ons, het is hier erg mooi, een kilometers lange boulevard, alles vlak, zelfs de zijstraatjes, niet zo’n wildernis aan hoogbouw en prachtige winkeltjes en restaurants. Een plaats om te onthouden!

Na weer een aardige wandeling gemaakt te hebben gaan we hier meteen ons avondmaal nuttigen. En ja hoor, ook hier vinden we vandaag een aanbieding met een keuze menu. En wat een keuze hier, plenty menu’s kun je hier samenstellen. Het is dan ook een groot succes, we zitten hier heerlijk aan de boulevard in een prachtig net restaurant met erg vriendelijke en gezellige bediening. Dit was onze lekkerste maaltijd tot nu toe, meer dan een succes dus. Met ons buikje weer strak keren we “huiswaarts”.

De rest van de avond die nog over is vullen we met een drankje aan “onze” boulevard en genieten nog na van alles wat we gezien hebben vandaag. Maar dit is het dan meteen ook wel. We hebben aardig wat afgereden, veel gezien en daardoor weer veel Spaanse herinneringen die mee naar huis gaan. We hebben nog twee volle dagen te gaan en die blijven we rondom Bajodillo Beach!!!!

[metaslider id=6438]

Donderdag 2 september 2018

Hier zijn we weer, deze dag begint voor ons zoals alle vorige dagen beginnen en na wat keuvelen gaan we on route, er is markt in Torremolinos. Normaal struinen we alle markten af, maar deze keer zal dit de enigste zijn in deze vakantie. We hebben het gewoonweg TE druk gehad, ha, ha. Na een hete wandeling maken we weer gebruik van de lift naar Torremolinos centrum en eenmaal boven is het meteen al erg druk. Er zijn dus meer liefhebbers. Maar we vinden geen markt hoor, hoe we ons best ook doen. Eerst maar eens even vragen hier en wat blijkt, zondag begint hier een feestweek en heeft de markt deze week moeten wijken voor de bouw van een gigantisch grote feesttent. Wat een giller, dit wordt een eerste vakantie ZONDER markt, hi, hi.

Dan struinen we hier gewoon wat straatjes af, winkels zijn er in overvloed. Kopen doen we niets, de zomerkleding hoeft nu niet meer aangevuld te worden, het is zo meteen al bijna eind september. Wel nemen we weer een drankje en een tapas hapje bij het panorama restaurantje van afgelopen week. Je zit hier heerlijk met een prachtig uitzicht. Na een poosje zetten we de wandeling weer voort. Nu weer naar benee. Onderweg komen we nog wat hulpverlening tegen van politie en ambulance, er is een vrouw gigantisch op haar plaat gegaan. Het is ook zo gevaarlijk hier, al die trappen belegd met het gladde mozaïek. Een gewaarschuwd mens telt hier voor meer dan twee.

De rest van de dag is het niet zo spannend meer, we gaan nog een uurtje naar zee, we zoeken naar een lekker restaurantje voor het avondeten, en een lekkere borrel tijdens het schrijfmomentje is de afsluiter van deze dag. Op naar morgen!

Vrijdag 21 september 2018

Voordat we deze dag in ruste gaan doorbrengen klimmen we na ons ontbijt nog effies de trappen van Torremolinos op. Kwep heeft gister een leuke armband gezien, en bijnader inzien wil ze die toch wel graag hebben. Dus effe in de benen en de hoogte nog eens in. Hijgend en puffend bereiken we het verkoopstalletje. Effies handelen en daar gaan we met de “juwelen” in de tas. Daarna nog effies langs de prachtige rotspartij die Torremolinos en Carihuela scheid, nog een paar fotokes hiervan schieten en dan is het weer tijd voor een terrasje. Vandaag is het de eerste echte zomerse dag. De zon schijnt, er is een licht windje op komen steken, eindelijk is hiermee de kleffe hitte voorbij. Genietend van een bakkie dringt het tot ons door dat we dit voor het laatst zien. Het zit er nu ECHT bijna op.

De rest van deze dag hebben we besloten er een strandmiddag van te maken. We nemen ieder een strandbedje en vergapen ons aan van alles wat er hier zoal voorbij wandelt. Dit is dan echt ons broodnodige rustmoment, ook niet verkeerd hoor. Kwep gaat af en dan afkoelen in zee die nu een normale golfslag heeft. En zo snelt ook deze dag voorbij en in de avond hebben we een tafel gereserveerd bij het Europa Restaurant. Het zit hier iedere dag bomvol, en ook hier is een 3 gangen keuze menu te bestellen. En daar willen wij vandaag ons laatste avondmaal graag mee afsluiten. Lekker soeppie, hoofdmaaltijd en toetje (ijs) na. Heerlijk hoor.

Uitbuiken doen we weer op een ander plekkie, we willen graag aan de boulevard afsluiten. Omdat we vanmiddag hier strandbedjes gehuurd hebben is dit weer een nieuwe ontdekking voor ons. Restaurant Los Pescadores is the place to be om hier de avond af te sluiten. Een bakkie, een borrel, tabletje op tafel en genieten maar.  Maar wat ons de hele vakantie al overkomen is, ook hier sluiten ze bijtijds (voor ons dan hè). Rond 23.00u beginnen ze de boel op te ruimen, de stoelen op te stapelen en dan weet je je plaats, afrekenen graag, hihi. Zo ook hier. Het voordeel van vanavond is wel dat we de straat maar over hoeven te steken om nog effe na te keuvelen op ons balkon. Dan is het toch snel de hoogste tijd, met Pauw naar bed en morgen de koffer pakken. Truste!!!!!!

Zaterdag 22 september 2018

Hier zitten we dan dakloos te zijn. Na het ontbijt hebben we de koffers gepakt, uitgecheckt en nu is het wachten op de gratis shuttle naar de luchthaven. Hebben we nog mooi effies de tijd jullie ons laatste nieuws te sturen.

Samengevat hebben we een heerlijke vakantie gehad en toch ook hier in Spanje erg veel gezien. Het Bajodilla Appartement was effies wennen, maar bij nader inzien is het een prima verblijf geweest. Het ontbijt was top en het personeel erg vriendelijk. Wel was het deze 14 dagen met tijden behoorlijk heavy voor Kwep, maar ja wat wil je hè. Het weer was verre van aangenaam, erg warm maar vaak erg bewolkt en super vochtig. Toch heeft dit ons uiteindelijk niet gehinderd in alles wat we ondernomen hebben, even het tempo aanpassen en genieten van alles wat wel lukt. Dat is de rode draad door deze vakantie, gewoon intens GENIETEN van alles wat op je pad komt!!!!

[metaslider id=6481]