Dag 10
Vrijdag 11-02-2013 Jaipur
Wakeup call, niet nodig vanmorgen, zomaar spontaan wakker en opgestaan. We raken helemaal in vorm. Wel kunnen we heerlijk rustig aan doen, we hoeven vandaag niet te reizen, en Sushil komt ons om 10.30u halen voor de highlights van Jaipur. Niet teveel, we willen een easy day. En wat een hotel, voor ons het mooiste waar we ooit verbleven hebben. Zoals ik al zei, een heritage hotel, met zoveel Indiaase details, fantastisch om te zien. Een kamer, toppie. Mooi hemelbed, prachtige badkamer, en een mooi balkon. Alles in stijl, we voelen ons nu de Queen en King, haha.
Eenmaal aan het ontbijt, een heerlijk buffet met live cooking. Eerst maar eens een omeletje laten bakken, met ingrediënten naar wens, hmmm. Lekker toast erbij, bakkie met strong Nescafé, en we hebben een goede start van de dag. Nu nog even nagenieten op de roof top van het hotel, en van hieraf zien we Sushil aan komen rijden. We stappen bij hem in de auto, en gaan weer op weg. Jaipur is de grootste stad van Rajasthan. Een roze stad, zo noemen ze het hier. Toegangspoorten tot het centrum en daarachter complete roze, voor ons rode, wanden van alle panden die we tegen komen. Hier tussen pronkt het Paleis van de Winden. Effe fotoke knippen.
We willen per olifant naar boven bij het Amber Fort, maar eenmaal aangekomen, is het olifanten kassaatje net gesloten. Is maar van 8.00u tot 10.00u open, te laat. Jammer hoor, maar Sushil 
heeft een ander idee, hij brengt ons bij een zeer interessante plaats, Abhaneri. Dit betekent “stad van de helderheid”, pffff. Het is bekend vanwege de zogenaamde “Chand Baori step well”, de grootste trapput ter wereld. Trapputten zijn een uniek concept uit India. Het lijkt op een enorme omgekeerde pyramide gevuld met water. De enorme waterput in Abhaneri is in de 8e en 9e eeuw gebouwd door koning Chandra. Via zeer kundig aangelegde geometrische trappen is het water, dat ongeveer 20 meter dieper ligt, altijd vanaf 3 zijden te bereiken. De vierkante put bestaat uit 13 verdiepingen en het water is via 3500 traptreden te bereiken. Koning Chandra heeft met deze trapput een manier gevonden om iets te doen aan de waterschaarste in Rajasthan, waar het 9 van de 12 maanden niet regent. Elke natte moesson zorgde steeds weer voor een volle put waar men de rest van het jaar gebruik van kon maken.
Aan de overkant pronkt de “Harshat Mata” Tempel. Ook een bezoekje aan deze. Nu weer in de
auto klimmen we omhoog door de steegjes naar het Amber Fort. Gaan we weer: Amber Fort is midden 16e eeuw gebouwd door Raja Man Singh, de Jai Singh Maharadja’s hebben het Fort later uitgebreid. Het Fort is op een berg gebouwd en als je vanaf het Fort naar beneden kijkt, zie je de zeer symmetrische paleistuinen midden in het meer. De witte lijnen zijn paden die lopen tussen groene borders.
Het efteling gehalte gaat omhoog, de omgeving is hier prachtig, al komt dit woord inmiddels wel vaak voor, maar …………….. tis nou eenmaal niet anders, je raakt hier in India niet uitgekeken met al deze pracht en praal. Verbazingwekkend mooi allemaal. Al zou een beetje kennis van de geschiedenis geen kwaad kunnen hier, maar ja………… Na een uurtje hier klimmen en klauteren, met het zonnetje op de snufferd, gaan we kijken waar onze driver is. Geen driver, geen Ambassador. Hebben we het niet goed begrepen, of is hij ergens anders. Even een lichte paniek, maar de hulp komt van alle kanten. Iedereen wil bellen, zoeken, weten wat we zoeken, o, o. En warempel, daar komt ie in beeld, onze car. Sushil was even een collega beneden op wezen halen, weten wij veel.
Weer in de auto on route. Een bakkie zou geen kwaad kunnen, en we hoeven maar te vragen en het wordt geregeld. We arriveren bij een restaurant, take a lunch, zegt Sushil. Wij naar binnen, geen terras, maar een druk Indiaas restaurant, in een kelder, oei, oei. Indiaas muziekse en dansertje erbij, toch wel gezellie. We besluiten dan maar meteen een light lunch te nuttigen, een heerlijk soeppie. Koffie tot besluit en we kunnen weer op weg. Sushil laat ons nog meer bezienswaardigheden zien, maar we hebben afgesproken dat we uiterst 15.00u bij ons hotel terug willen zijn, we willen nog even relaxen en genieten van al het moois daar. Het wordt nog een bezoekje apentempel, maar geen aap te bekennen. Daarvoor moeten we aan de achterzijde van de berg zien te komen, en dat is hier een hele klim, wat we besluiten over te slaan. Daar heeft Sushil wat op gevonden.
Hij brengt ons bij een edelstenen factory, grrrr. Weer een verkoop trucje, je kunt er niet omheen hier. Een geweldig praatje, alle uitleg, en tot besluit, het liefst diep in de buidel. Zie je het al voor je, Kweppie met edelstenen. Nou, niet echt iets voor mij. Maar je gelooft het niet, we gaan toch met een halsketting inclusief hanger met de Star of India steen erin en de portemonnai wat lichter, naar buiten. Deze steen is goed voor my mind, hi,hi. We zullen zien. We grappen en grollen wat met Sushil tijdens het autorijden, hij is echt een gezellige aanwinst voor ons, en zo bereiken we rond 15.30u ons hotel.
Wat een rust hier, dit is heerlijk in Incredible India. We genieten hier dan ook in ons prieeltje on top floor 
van een lekker drankje. Nu nog een rondje foto’s van al het moois hier, en dan maar eens even een wandeling in de omgeving. We komen niet ver, de een na de ander maakt een praatje, we bewonderen een in aanbouw zijnde flat, een bezoek aan een supermarktje, (hokje) en zo sjokken we weer terug.
We slijten de dag hier met veel plezier, en genieten van een voortreffelijk avondmaal. Ook raken we nog even in gesprek met een voormalig chirurg uit Engeland. De beste man geniet van een lekker peukie, een heerlijke fles Kingfisher, en een volle ruime maaltijd. Wij hem erop attenderen dat hij als arts rookt, wat is dat. Ach, ik ben al 72 jaar, what’s happend, grapt hij. Hope for us, hihi. Hij doet hier trouwens fantastisch werk, opereert als vrijwilliger de arme kinderen kosteloos o.a. aan een hazenlip en diverse correcties in het gezicht. Hoe geweldig is dit. De ober komt er ook nog even bij, een gezellige boel. Die verteld dat zijn vader ook timmerman is, en ja, ja, die verdient maar liefst € 3,00 per dag, wat een salaris. En de ober zelf woont hier 1600 km vandaan en is hier een vol jaar in dienst. Salaris laat zich zo ongeveer wel raden. Weer kennis van zaken opgedaan, hi, hi.
Nu nog even het verslag bijwerken, en dan snel naar bed, morgen weer een full travel day, 330 km voor de boeg, met een gemiddelde van 40 km per uur, dan weten jullie het wel. Vakantie vieren is ook af en toe afzien hoor, haha.
