Dag 17
Maandag 18-02-2013 Udaipur
Wat een zaligheid, opstaan en geen verplichtingen. We genieten dan ook direct op ons balkon van een heerlijk bakkie, met het opkomende zonnetje op onze bol. That’s what we like! Alles op ons gemakkie aan, douchen, effe ruimen, kletsen en zo lopen we lekker lui naar ons ontbijt. Hier hebben we nog even discussie of het ontbijt nu bij de kamerprijs inzit of niet, maar ons inziens zou dat wel mogen voor de prijs die we hier betalen. We zullen zien wanneer we afrekenen of dit ook echt zo is. Het ontbijt is zoals onze hele reis, toast, omelet, pancake voor Driekie, jammetjes en een heerlijke pot koffie. We pakken ons laatste bakkie lekker buiten in het zonnetje, de balustrade van het hotel ligt ook boven het water, en genieten is hier de juiste omschrijving.
Nu gaan we eens alles goed bekijken, gisteren een flitsbezoek aan het centrum, en nu gaan we serieus te werk. Het is al goed warm, en in de steegjes is het klim en klauterwerk. We struinen de winkeltjes af, kijken overal wat rond, want ook hier loopt en rijd alles wat je kan bedenken door die nauwe steegjes. Je moet je koppie er goed bijhouden, want anders kan het alsnog mis gaan. En wat treft, Driekie stapt vol in een koeienvlaai, het sopt gewoon. O, o, net zijn sokken niet onder, maar wat een giller. Hij is natuurlijk woest, en Kweppie……………3 keer raden, die p…. in dr broek van de lach. Het is wel smerig hoor, maar waar maak je dit mee, pfff. Broekspijpen omhoog gerold, en op zoek naar een waterput om te spoelen. Dit lukt prima, we kunnen weer verder zonder vlaai. We klimmen en klauteren gewoon verder, en gaan nu op zoek naar een restaurantje aan het water. Wat een doolhof al die steegjes. We hebben beet, weer wat trappen op, en uit de zon zitten we hier weer heerlijk te genieten. Toch lekker, op deze manier deze indrukwekkende reis af te sluiten.
We nemen hier een lekkere grill sandwich, en gaan een poosje later weer op pad. We worden hier aangesproken door een tuk tuk chauffeur, die wil ons voor 100 Rupees Udaipur laten zien. Ach, waarom niet. We vertellen hem wel dat we nergens NIKS kopen, en NO SHOPS. We klimmen erin en hij scheurt met ons door de steegjes. We stappen uit bij een kruidenmarkt.
Wat leuk om te zien, de kleuren van de kruiden zijn net zo fel en mooi als de kleuren van al die Indiase kleding van de vrouwen. Fel geel, rood, groen, enz. Voor ons poepie heet om te eten.
We wandelen hier wat rond. Manden vlechten, groente karren, fruit karren, prachtig uitgedoste vrouwen hier, en zoal meer. Nu weer verder naar het Fateh Sagar Lake. Hier stappen we uit en babbelen we effies met de tuk tuk driver, en hij wil ons boven in de bergen brengen, maar dat kan niet voor dezelfde prijs. Wij leggen hem even uit dat we dit niet willen. Gewoon een rondje centrum, en dan ons graag afzetten bij ons hotel. Hij belooft ons dit te doen.
In totaal net een uurtje weg geweest en Kweppie geeft 100 Rupees extra als fooi voor de chauffeur. En ja, ja, daar begint het. Langer als een uur zegt ie, hij wil er nog 50 Rupees bij. Nee nee, 100 Rupees is de afspraak en je hebt er 200 gehad, het kan wel, dachten wij zo. Mokkend rijd hij weg. Wij wandelen nog even aan de kant van ons hotel, en komen op een terras terecht, weer aan het water. Hier ploffen we neer, nemen een drankje en genieten van het uitzicht over het water en het heerlijke zonnetje. Nu even afrekenen, en dat is weer schrikken. Hier kost een biertje maar liefts € 4,50, dat zijn prijzen van Scheveningen bij ons.
We hebben zo wie zo de ervaring dat India niet echt goedkoop is, wat betreft eten en drinken. In ieder geval niet vergelijkbaar met Thailand en Vietnam. Maar dit terzijde, we vervolgen onze weg naar onze kamer. Hier nog even genieten op ons fijne balkon, en even nadenken waar we willen gaan dineren. We besluiten aan de overkant te gaan, bij het Jagat Niwas Palace Hotel. Na een half uurtje wandelen, klimmen, klauteren en wat speurwerk komen we er aan. Wat schets onze verbazing, alle tafels gereserveerd. Nou ja zeg, das een tegenvaller. Dan gaan we een hotel 
ernaast, Hotel Jaiwana Haveli, daar hebben we al eerder koffie gedronken. Hier eerst vier verdiepingen hoog traplopen, maar de maaltijd, verrukkelijk. Een schattig menneke als ober, Lalu is zijn naam, en we beloven hem morgenavond terug te komen. Leuke prijzen hier
Nu kan het wel weer voor vandaag, we gaan terug naar ons hotel, nemen nog een potje koffie op ons amazing dakterras, en gaan vroeg naar de kamer, het verslag moet weer bijgewerkt worden, nog even met the family skypen, en we kunnen hier heerlijk genieten op ons fijne balkon. We zitten lekker buiten totdat we naar bed gaan, dit is echt TOPPIE!
Dag 18
Dinsdag 19-02-2013 Udaipur
Weer heerlijk geslapen, en we starten weer met een heerlijk bakkie op ons zalige balkon, waar we meteen ’s morgens de zon hebben. Hier genieten we echt van. En we hebben weer eens wat, Driekie heeft gisteravond de videocamera gelijmd, met seconde lijm, en je gelooft het niet, hij heeft het display ook maar vastgeplekt, grrrr. Even bedenken hoe we dit in hemelsnaam nog open krijgen. Eerst maar even naar het ontbijt. Daar schiet Kweppie iets te binnen, ze heeft een naaigarnituurtje bij, waar een piepklein schaarte inzit. Even halen, en ja hoor, na een kwartiertje snijden, wringen en peuteren, laat de opgedroogde lijm los, en hebben we weer beeld. Sjonge, sjonge, eigenlijk toch wel weer een giller.
Dan nog even buiten op de balustrade nog een bakkie en dan gaan we er vandoor. Vandaag
staat City Palace en varen op het program. Onderweg er naar toe zien we een bord met de tekst CAPPUCINO, LATTE, COFFEE, APPELPINE. Hier stoppen we voor, en gaan dit eens uitproberen. ja, ja, de eerste heerlijk machine koffie, zoals bij ons. En zelfs appelgebak erbij, hier in India. Het is te mooi om waar te zijn. Heerlijk!!! Nog een stukkie wandelen en arriveren we bij het City Palace. Even entree kaarten kopen, en daar gaan we. Een prachtig paleis, waar in een deel ervan nog familie woont van de Marahadja
Leuke shopjes erbij, een restaurant, en geweldig mooie tuinen. We zijn hier een poosje aan het ronddwalen, en vanuit hier kun je ook de boottrip over de Lake boeken. Dit doen we dan ook. Om 13.00u zitten we in de toeristenboot voor een rondje over The Lake. Een leuk tripje, zo over het water. Een uurtje later zijn we weer terug, en we moeten om de uitgang 
van The Palace te bereiken weer flink hellingen klimmen, pffff. Doorwaternat bereiken we de uitgang, en we gaan meteen maar weer even naar ons nieuwe koffieadresje. Dat is zo goed bevallen.
Even later wandelen we terug en komen langs de Jagdish Temple. Hier gaan we niet binnen, we schieten er nog wel een plaatje van. Inmiddels hebben we zoveel tempels en paleizen gezien, het kan nu wel voor deze vakantie. Nu moeten we snel naar de overkant van The Lake, want Kweppie heeft een afspraak bij een pedicure, in de buurt van ons hotel. Effe vieze pootjes laten reinigen, dat is wel nodig na 3 weken op Indiaase grond te hebben gelopen. Maar onderweg besluiten we toch nog een fris drankje te nemen, we hebben het zo warm. We gaan weer bij een ander restaurantje zitten, en bestellen hier wat. En wat we hier zien, zelfs ons flesje drinken worden we zowat naar van. We kijken in een klein keukentje, waar de kok op het aanrecht springt en direct erna op hetzelfde aanrecht het eten voor de gasten klaarmaakt. En vies dat het er overal is, nog nooit eerder zoiets gezien, bah, bah. We zitten er gewoon van te griezelen.
Nu snellen we naar de pedicure. Hier lachen hoor, bakje water wat opgewarmt wordt door een spiraal, grote ijzeren rasp, nagelschaartje en daar gaat ze aan de slag. Tegelijkertijd bedenkt Kweppie, zou dit gereedschap ook bij de vorige klant gebruikt zijn. Maat dat is nu te laat, ik zit al met mn pootjes in het warme sopje. Een half uur later sta ik weer buiten, gemasseerde voetjes, voor het oog schoon en de nageltjes rood. We wachten af of we er niks aan over houden, das een verrassing.
Nu naar de kamer en we slijten de avond op dezelfde manier als gisteren. Eten in Jaiwana Haveli, en heerlijk genieten op ons balkon. Weer een toppie dag geweest, en morgen breekt de laatste dag in India aan. Kijken wat ons dit gaat brengen.
Dag 19
Woensdag 20-02-2013 Udaipur – Delhi
Wake up, de telefoon gaat. Wat nu, telefoon voor ons? Sushil belt, hij kan ons vanavond niet ophalen op de luchthaven, hij is gestrand met stukken aan zijn auto en kan niet op tijd de luchthaven bereiken. O, denkt Kweppie, wat nu, hoe gaan we deze tijd dan opvullen. Even nadenken hoor. Maar eerst even het het ochtendritueel. Bakkie in de zon, douchen, ontbijten en dan even de koffers ordenen, die gaan nu definitief dicht voor de terugreis naar huis. Dan maar even een emailtje naar Sushil doen, of hij een andere oplossing heeft voor ons. En die heeft hij, hij kan een vriend sturen, maar dat kost de nodige Rupees, terwijl we Sushil al betaald hebben. Even zijn we er niet zo blij mee, maar we laten ons niet kisten, en doen een berichtje terug dat we van deze dienst geen gebruik wensen te maken. We kijken wel hoe we de tijd vanavond gaan opvullen.
We hebben vandaag nog de tijd tot 14.30u, dan worden we opgehaald voor de vlucht Udaipur-Delhi, en die willen we nog effies nuttig besteden. We gaan dan ook na het ontbijt nog een keer 
genieten van ons goede koffie adresje aan de overkant, in Govinda’s cafetaria. Een heerlijke cafe americano met een stuk appelkruimelgebak, hoe vind je die. En de beste eigenaar is happy dat we hem koffie plekje wederom bezoeken.
Nu is het tijd om nog een keer naar de kruidenmarkt te gaan. Want zoon Don zit thuis te popelen om met de Indiaase kruiden te gaan koken. En die kunnen we nergens beter kopen als hier op de markt. We besluiten het nu te voet te doen in plaats van de Tuk Tuk te nemen. De wandeling er naar toe valt ons achteraf gezien wel mee, even her en der de weg vragen, en we staan er voordat we er erg in hebben. Ook hier weer een mooie klokkentoren, dat is hier het aanknopingspunt om de route te bepalen. Als we hem zien staan, zijn we ook erg blij dat de route klopt.
Onderweg de leukste authentieke shopjes. Koken, bakken, braden, Indiase kleding, zilver, edelstenen en zoal meer. Leuk om hier langs te slenteren. En dan de markt, even wat kruiden in laten pakken, gele, groene, rode kruiden, het is hier in overvloed. Dan nog allerlei spul wat de verkoper aanbeveelt. Maar nu stoppen we ermee, hij wil ons de hele kraam wel aansmeren, maar daar gaan we niet in mee. We hebben zo’n 10 verschillende soorten, en gaan de route terug wandelen. Nog even de gekte van het Incridible India opsnuiven, en dan is het echt tijd 
voor het vertrek naar de luchthaven van Udaipur. Hiervoor hebben we een taxi van het hotel geregeld en die brengt er ons voor 600 Rupees. Mooi op tijd arriveren we op de luchthaven en hebben een goede vlucht die mooi op tijd vertrekt, en om 17.30u landen we op Delhi Airport.
Hier overdenken we nog even de mogelijkheid om met de taxi naar het centrum te gaan, maar durven uiteindelijk het risico niet aan. Stel je voor dat we straks een niet op tijd teruggebracht worden, wat dan. Want we hebben inmiddels de ervaring dat de afspraken die ze met je maken, niet altijd zo nageleefd worden zoals wij dit bedoelen. Dan maar niet, we gaan hier de tijd wel opvullen, al is dit wel zo’n ruim 8 uur. We lopen hier eens op ons gemak rond, nemen wat te eten en te drinken, dan maar weer een rondje buiten, dan weer een rondje binnen en zo duurt het toch wel erg lang voordat we werkelijk vertrekken, maar ja, dit hoort er ook bij hè.
Dag 20
Donderdag 21-02-2013 Delhi – Amsterdam
We checken in bij KLM en struinen bij de departure de shops af, en is het 1.45u tijd om te boarden. Eindelijk, pffff. Om 2.30u gaan we de lucht in, en hebben het eerste uur flinke turbulentie. Maar daarna verloopt de vlucht rustig, en komen we stijf en verfrommeld om 6.15u aan op de luchthaven van Schiphol. Wat zijn we blij dat we heelhuids en gezond weer in ons kikkerlandje zijn. Als dat we daar snel van terug komen, zodra we ons buiten begeven, wat is het KOUD zeg, brrrr. Don staat ons al op te wachten, en om 7.45u draaien we de sleutel om van ons heerlijke schone huisje, het zit er nu ECHT op.
Even samenvatten: een hele mooie, heftige en vreemde vakantie – rondreis. Veel moois gezien in het Incridible India. Superaardige mooi uitgedoste vriendelijke mensen, maar ook veel ellende, chaos, viezigheid tot aan het extreme toe, maar al met al is het ons niet tegen gevallen en zijn we een wereldse ervaring rijker!!!!!
Groetjes Driek en Kwep