[metaslider id=2424]
Donderdag 2 februari
Vandaag is het vertrekdag uit Bangkok. Maar voordat genieten we nog van een verrukkelijk laatste ontbijt op dit heerlijke plekkie. Onze taxi is geregeld en om 10.30u is het zover. We springen erin en 3 kwartiertjes later staan we op Suvarnabhumi Airport. Nu op de domestic vleugel van de luchthaven en het loopt best lekker. Toch weer fijn dat we al vooraf online ingecheckt hebben, je hoeft alleen maar je koffers even af te geven. En als je ziet hoeveel mensen dat nog steeds niet doen of door hebben, je staat er gewoonweg versteld van. Maakt nie uit, moeten niet te veel mensen weten dan blijft het lekker vlot gaan, hi, hi.
Het douane gebeuren loopt toch weer uit, wat een gedoe. Drommen mensen in de rij en zowat uitkleden tot op je onderbroek, poeh poeh. Dit blijft een nare bezigheid, maar als we de goedkeuring eenmaal hebben zitten we mooi op tijd in the plane. We vertrekken om 13.15u met Thai Airways naar Krabi voor een vlucht van 1 uur en 15 minuten. En wat een mensenmassa, noemen ze binnenlands vluchtje, stoelenrijen 2 – 4 – 2 en mutvol, allemaal met bestemming Krabi, en zo meerdere per dag. En ja hoor, je gelooft het niet, zelfs op deze vlucht een heerlijk warme snack, een bakkie koffie of thee en een flesje water. Das een andere service als bij Transavia.
En daar zijn we dan, trapje naar benee, in de bus en zo staan we in een no time in de aankomsthal waar ook de koffers direct op de bagageband verschijnen. Nu op zoek naar een taxi. Nou ja, op zoek is niet nodig, je wordt zowat besprongen en in nog geen 5 minuten staan we buiten met een ticket van 500 Bath pp in de hand voor een plaats in een Mini-Van naar Koh Lanta. Buiten is super heet en is het een drukte van jewelste. Je struikelt over de minibusjes, ook verschillende grote bussen waar iedereen in verdwijnt met bijna allemaal een bestemming hier op Krabi. En voor ons begint het weer, het is ongeveer 20 minuten wachten volgens de verkoopster. Jullie raden het al, wel 3 x 20 minuten wachten. Het veranderd gewoonweg nooit. Voor de reisdagen moet je echt volle dagen rekenen, waar naar toe ook, dat is een vast gegeven.
Als onze Mini-Van dan eindelijk gearriveerd is, zien we een prachtig mooi 9 persoons busje, waar nu maar 6 personen plaats nemen naar Koh Lanta. We zitten als een prins en prinses en we hebben de ruimte lekker het aircootje aan, we zijn zowat opgelost buiten, pffff. Volgens de chauffeur gaat het 2 tot 3 uur duren voordat we op Koh Lanta aankomen. Heb ik het niet goed gelezen zeker, ik heb me laten vertellen 1,5 uur. Ach ja, we moeten er toch naar toe hè, en de dag vliegt toch om, dus……. Het is een fijne rit, goed wegdek, en we zitten echt prettig. Even langs de 7eleven, en weer door. En ja hoor, we moeten toch met de veerpont. Dit stond ook in mijn info geheugen opgeslagen. Dit moet gebeuren om op het eiland Koh Lanta te geraken. We kunnen hier lekker even de beentjes strekken en we mogen van de chauffeur wandelend de veerpont op.
Nou ja veerpont, is wel een erg nette omschrijving. Ons inziens is een één
bonk roestig staal waar personen en auto’s mee naar de overkant geloodst worden. Het blijft je toch weer verbazen, maar uiteindelijk werkt het wel. Niet lullen maar poetsen hè! Tijdens de overtocht zien we nog iets wazigs, een ambulance met sirenes en zwaailichten aan, passeert ons op de voorbijgaande veerpont. Je zult maar patiënt zijn zeg, en als spoed efkes op oe gemak overgevaren worden. Het is werkelijk te mal voor woorden wat je hier ziet. En ja hoor, we hebben deze vaart overleeft en koersen af op de hotels. Het is een door to door service en om 17.45u arriveren we eindelijk bij ons geboekte Southern Lanta Resort. Even zoeken naar de receptie, even inchecken en op zoek naar de kamer.
Ze hebben voor ons Bungalow C-05 gereserveerd, en waar wij twijfels over dit resort hadden of het wel wat zou zijn, is het een prachtig mooie bungalow kamer, uitzicht op zee en het zwembad, fijne airco, mooie badkamer, dus dit is in orde bevonden. Even de koffers droppen en nu eerst even een zit nemen in het restaurant / bar van ons hotel wat ook aan deze prachtige zee is. Wat een geweldig mooi uitzicht hier, dit moet wel gaan lukken hoor. We bestellen een drankje en een kipsnack, want we zijn wat hongerig aan het worden. Maar al snel gaat de zon onder en gaan we eerst maar eens even de koffers stallen, alles een plekkie geven en een heerlijke douche nemen. Dat is wel nodig zeg, we lijken wel stinkdiertjes.
Nu moeten we de rest van ons maagje nog vullen, het snackie was niet voldoende. En hier op het strand zijn plenty restaurantjes, die allemaal in de avond hun terrasjes op het strand hebben. We schuiven gewoon aan bij een restaurant wat erg druk is. Wel moeten we even wachten op een vrije tafel, en we willen meteen een plaats waar me met de voetjes in het zand kunnen dineren. Dit lukt helemaal. Een anderhalf uur later gaan we met een strakke buik richting ons resort. Nadat we nog een poosje op ons terrasje voor onze bungalow gezeten hebben, sluiten we dan toch echt de dag af, hoogste tijd, BEDTIJD!
Vrijdag 3 februari
Vandaag alleen een stukje geschiedenis van Koh Lanta.
Koh Lanta heeft ruim 10.000 inwoners. Het maakt onderdeel uit van de provincie Krabi en bestaat uit twee eilanden. Deze heten Koh Lanta Noi (noi = klein) en Koh Lanta Yai (yai = groot). Koh Lanta Noi is de kleinste van de twee eilanden en heeft geen toeristische voorzieningen. De stranden van Koh Lanta Yai liggen allemaal langs de westkust van het eiland. De oostkust van Koh Lanta Yai bestaat hoofdzakelijk uit rotspartijen en ondoordringbaar mangrovebos. Aan de oostkust van het eiland ligt Lanta Old Town, dat vroeger Ban Raya Si heette en een belangrijke haven was voor Arabische en Chinese koopvaardijschepen die tussen Phuket, Penang en Singapore vaarden. Vandaag de dag is het een dorpje met oude Chinese winkelhuizen op palen waar een oude gemeenschap leeft die zich hier lang geleden hebben gevestigd. Het merendeel van de bewoners is van gemengd bloed en behoort tot de inheemse bevolking, Chinees-Maleisische moslims of animistische Chao Ley (zeenomaden). Deze gemeenschappen voorzien in hun levensonderhoud o.a. met visserij en het werk op de vele rubberplantages. De toeristenindustrie voegt hier tegenwoordig vele nieuwe banen en uitdagingen aan toe.
Dit was het voor vandaag, het is een sort off black Friday. Kwep is vandaag niet goed gemutst, het is even TE zwaar, TE veel, en vooral veel TE heet, dus even pas op de plaats, het wordt gewoon een airco dag vandaag. Die doet het hier in de kamer 24u, wel of geen voeding van de sleutel, dus maken we er gretig gebruik van!
Zaterdag 4 februari
Hier zijn we weer, fris en fruitig door het lekkere doucheje waar we de dag mee beginnen. Nu is het tijd om te gaan genieten van het heerlijke uitgebreide ontbijtbuffet wat hier ‘s morgens voor je klaar staat. Het ontbijtrestaurant is hier voor ons neus, dus hink stap sprong en we zitten gereed. Na als dit lekkers gaan we op pad. We hebben de tijd gehad om na te denken wat te doen in deze zinderende hitte, want dat is het hier echt, 32 graden om half 11 ’s morgens en een vochtgehalte van 90%, puf, puf. Ze geven op de dag zelfs gevoelstemperaturen op van 39 graden. Dit hadden wij niet voorzien, wij dachten lekker aan zee met een heerlijk windje. Nou, zal je vertellen, de zee is zo strak als een snaar, en van je kapsel waait geen haartje uit model. Wel emmers zweetproductie, dus wel een zwembad nat lichaam de hele dag. Maar je moet wat en we gaan vandaag naar Saladan. Dit is een deel op Koh Lanta waar de night market is en waar ook de veerboten aanmeren die naar de verschillende eilanden varen, zoals Phuket, Koh Phi Phi, Krabi enz enz. En er schijnt t/m vandaag een festival te zijn volgens de balie medewerkster, dus we gaan ervoor.
Maar tijdens de eerste voetstappen lopen we langs een rij scooters die je kunt huren. Dat is ook wel aantrekkelijk natuurlijk, zullen we………ja, ja, wij weer terug. We huren een scooter vandaag, in deze hitte gaan lopen is eigenlijk ook een aanslag op lijf en ledematen. Wij zijn eigenlijk geen voorstander van scooteren in dit land, de scooters zijn allemaal vanaf 125cc, dus een motor, als er wat gebeurt ben je niet verzekerd en voor de police ben je een geweldige geldschieter. Ze kunnen je zomaar uit het niets aanhouden en dan een geldbedrag eisen. Maar hier op Koh Lanta is scooteren de meest favoriete dagbesteding, dus verstand op nul en we gaan er voor. Voor 200 bathjes kun je de scooter de hele dag zijn werk laten doen, das een koopje, toch. Eerst maar effies insmeren, want ons tere huidje bloot stellen aan deze straling, daar moeten we ons even tegen indekken. Nu het huurcontractje tekenen en daar gaan we hoor.
We vetrekken vanaf ons resort wat aan Klong Dao Beach ligt. En na 5 minuten zijn we er al achter dat dit DE beste keuze van de dag is. We rijden langs de meest mooie stranden, o.a. Long Beach, Klong Khong Beach richting het National Park wat op het meest zuidelijke puntje van dit 25 km lange eiland ligt. Maar voordat we daar aankomen pikken we natuurlijk onderweg een terrasje. En wat voor één. Boven op een berg, uitzicht over zee, uitzicht op verschillende eilanden, en wat een mooie stranden hier. Zoveel te zuidelijker zoveel idyllischer. We kijken op dit plekkie uit op Klong Nin Beach, een echt bounty strand met spierwit zand, adembenemend mooi hier zeg. Na efkes op dit terras uit de zon gezeten te hebben en ons vochtgehalte op peil te hebben gebracht springen we weer op de scoot. En direct wordt het alsmaar groener en groener, bergje op, bergje af. En ja hoor, hier zien we overstekende apen, wat een geweldige beessies zijn dit toch. Wel blijven we op enige afstand, het zijn en blijven hier dieren in het wild.
Maar we komen nog meer tegen, we zien even later hier langs de weg een moeder olifant met dr kleine baby staan. Dit is weer een goede reden om een stop te maken en dit leuke stel even te bewonderen en op beeld vast te leggen. Tuf tuf, daar gaan we weer hoor. Na een poosje komen we weer zo’n mooi strand tegen. Hier zijn we aan Nui Bay, whauw, whauw, net zo mooi als op de bekende plaatjes die je wel eens voorbij ziet komen. En hier merkt Driekie dat hij zijn helm niet op heeft en deze heeft laten liggen bij het restaurant op de berg. Sodeju, dan meteen maar de weg weer terug en zullen we geen National Park zien als eindpunt van dit eiland. En ja hoor, komen we onderweg ook nog een police tegen, pffffffff, hij rijd gelukkig gewoon door. Daar brengen we het er van af zeg.
Ongemerkt hebben we een behoorlijk eind gescooterd, want de weg terug en de hoop dat de helm er nog ligt lijkt verder weg te zijn als wij denken. Maar eenmaal weer op HET punt aangekomen is de helm niet veranderd van plaats en slaken we een zucht van verlichting. Dit is ook weer op zijn pootjes terecht gekomen, foei, foei. Nu op weg naar Lanta Old Town. Op onze kaart staat maar één afslag en die moeten wij hebben om aan de overkant van dit eiland te komen waar Lanta Old Town te vinden is. Even vragen onderweg, en ja hoor, die beste man stuurt ons de bergen in, en komen we uit op onverharde wegen. Dat kan niet de bedoeling zijn, we moeten volgens de kaart op de main road blijven. Wij maar weer terug en gewoon de weg noordwaarts vervolgen. We kijken wel waar we uitkomen, veel kan er niet fout gaan, er is maar één hoofdweg die een rondje vormt over het hele eiland. En ja hoor, daar zien we een afslag. Maar voordat we deze nemen, vragen we het nog maar eens.
Zeker een half uurtje later komen we aan in Lanta Old Town. Een leuk oud stadje, huizen op palen aan zee, en het hart van dit stadje wat maar 1 straat is, is een toeristische trekpleister geworden. Aan beide zijden van de straat allerlei prullaria shopjes en leuke restaurantjes met terrassen aan zee. Hier gaan we maar weer even uitpuffen en ons van een lekker drankje laten voorzien. Meteen een lekkere kipsnack erbij, want je kunt hier eigenlijk niet lang genoeg zitten. Wat prachtig zeg, ook hier weer. We kijken ook hier uit over zee met daarin de kleine eilandjes met parelwitte stranden, de Karst gebergten die boven water uitsteken, toppie hier!!! Maar we willen nog naar Saladan, het meest noordelijke puntje van het eiland, dus gaan we weer on route.
Lekker brommeren we hier naar toe, ook weer een heerlijk stukje rijden door het adembenemende mooie landschap van Koh Lanta. Als we arriveren in Saladan, zoeken we eerst de pier op. En hier liggen ze hoor, de veerboten naar de verschillende eilanden en de vele duikboten, waar je hier over struikelt. Onder de jeugd is dit DE favoriet hier, een duikbrevet halen, of een dag op zee om te snorkelen in dit mooie kristalheldere water. We wandelen hier wat rond en nemen een lekker bakkie, weer op een terras aan zee. Wat een rijkdom toch om hier zo te mogen en kunnen zitten, tof hoor. Dan nog even over de night market, maar die prullen die ze dar verkopen lopen wij niet warm meer voor. Al moet Kwep met d’r gewichtstoename eigenlijk nog wel d’r vakantie garderobe wat aanvullen, er is hier nagenoeg niets wat een aanvulling zou kunnen zijn. Dan nog een supermarkt in, en hier zou je het liefst de hele dag blijven, zo lekker hier in dit aircopand.
We kopen wat insectenspray, een belangrijk goedje hier, want die pikkers zijn erg lastig en we zullen zorgen dat ze met een boog om ons heen gaan. Nog wat lekkere koekskes en wat drankjes en nu kan het wel, we gaan on route terug naar ons resort. Wel nog even de scoot aftanken, en voor 60 bathjes hebben we heel de dag kunnen genieten van dit prachtige eiland. Want daar zijn we het over eens het is hier overal amazing! Om 17.30u zijn 
we weer terug op ons plekkie. We hebben het er heelhuids vanaf gebracht en geen gekke dingen meegemaakt, op de helm na, dus voor ons is het toch een hele positieve ervaring geweest dat scooteren hier. We boeken aan de balie meteen een tourtje voor morgen. Het bevalt goed om wat te MOETEN doen hier, want deze temperaturen zijn voor ons geen uitdaging om zelf allerlei acties te ondernemen, dus we laten ons sturen, zo ook morgen.
De avond is als alle andere. We genieten van een heerlijke maaltijd, we schrijven een stukkie verslag, nemen de dag nog even door, en is het snel bedtijd. Lekker bij de airco de oogies toe en op naar morgen!
Zondag 5 februari
Goedemorgen, nieuwe ronde nieuwe kansen. Eerst maar weer eens heerlijk ontbijten. En dan vertrekken we om 12.00u om voor een Eco sightseeing tour door de Mangrove van Koh Lanta. Mooi op tijd worden we opgehaald en we gaan nog een paar adresjes af om nog andere toeristen op te halen voor dit tripje. Als we met 4 personen zijn gaan we richting Thung Yee Peng pier, waar vandaan we vertrekken. En dit is ook nog effies knorren in de open air taxi, het is richting Lanta Old Town. Daar de tour om 13.00u zou starten komt er een Aziatisch half uurtje bij. Maar dan is het zover hoor, klauterend moeten we 2 andere longtailboten over om in de onze plaats te nemen. En eenmaal de gigantische motor gestart begint het prachtige tochtje.
We varen door prachtig groene mangrove bossen, een oneindige kijk ver. Hoe kan het groeien en zo gigantisch, bijna onnatuurlijk, groen zijn. Af en dan een windje op onze toet, heerlijk hoor. We verbazen ons wel dat er hier bijna geen vogels te zien zijn, zou volgens de info toch mogelijk moeten zijn. Even afwachten dan maar. We varen op ons gemakkie door de kanaaltjes en af en dan staat er zo weinig water dat de stuurman moeite heeft er goed doorheen te varen. Hij raakt zelfs een dikke tak die afbreekt als een luciferhoutje, net naast Kwep dr koppie. Weer een portie geluk dat dit net goed gegaan is. Tegelijkertijd slaat de boot vast aan de grond, en de stuurman ziet de ernst er niet van in, die heeft samen met zijn maat de grootste schik.
Na efkes ploeteren om de longtailboot weer in het gareel te krijgen varen we weer verder. Maar we zien vandaag niet meer als alleen maar Mangroves, 
wel nog steeds supermooi, maar geen vogels en geen andere dieren die allemaal op de folder staan. Maar wat we wel zien zijn weer de apen, die hier overal in de mangroves rondhuppelen, en dat maakt de dag weer goed. Ze worden gelokt met ananas, jumpen in en uit de boot, zitten bij Driek op schoot, klimmen bij Kwep in d’r nek, het is nu één grote dolle wilde boel aan boord.
En als de boot aanstalten maakt te vertrekken duiken ze in het water en zwemmen als een Inge de Bruin naar de kant. Dit maakt meteen de hele dag weer goed, blijft zo tof om dit mee te maken. En het zit er na anderhalf uur al weer op, wel een half uur korter als de bedoeling zou moeten zijn, maar deze tijd maken we vol aan een visrestaurant op het water waar we afgezet worden. Hier krijgen we een drankje en een bord fruit van het huis, en we smullen er hartelijk van. Even later worden we verzocht op te wandelen over het pad tussen de mangroves door en even wat verder onder een pitrieten dak nog een poosje wachten op de medetoeristen die ook meerijden in de openairtaxi naar onze guesthouses / resorts. Dit zorgt ervoor dat we rond half 5 weer landen in ons resort.
En wat is dit nou, voelen we een zuchtje wind. Ja, ja, echt waar, er steekt een windje op. Wel een flauw windje, maar een kinderhand is snel gevuld wor. We besluiten meteen dit aan zee eens gaan te bekijken. We nemen een strandstoel en ploffen op het strand neer. Wat een verademing, het heeft even geduurd, maar het is er. En eindelijk zitten we hier dan, genietend van dit briesje aan zee. We blijven hier tot de zon in zee onder gaat, een prachtig plaatje om te zien.
Nu rest ons alleen nog de avond in te vullen, en dit voelt als een feestavond. In “ons” restaurant aan zee genieten we van een heerlijke maaltijd, en gratis en voor niets hebben we deze keer een lekkere echte wind op onze snufferd die ons gewoonweg laat glunderen, wat een genot!! Dan meteen de laptop maar uit de kast, om op dit heerlijke plekkie het verslag af te werken van deze 4 nachten Koh Lanta. Het zit er weer op en morgen verlaten wij dit prachtige eiland, we gaan dan met de ferry naar het volgende eiland, Koh Phi Phi.